การยืน เดิน นั่ง ในสถานปฏิบัติธรรม : หน้า 86/89

การยืน เดิน นั่ง ในบริเวณและสถาน ปฏิบัติธรรม ๑. การยืน ๑.๑ การเดินตามลำพัง ควรให้เป็นตามสุขภาพ สบาย ขาชิด สวม ไม่เหินหน้าหันหลังหรือก้าวแขน ไปมา ๑.๒ การยืนเฉพาะหน้าพระภิกษุสงฆ์หรือผู้ใหญ่ ถ้าไม่ จำเป็น ไม่ควรรินดวงหน้าผาก ควรยืนนิ่งไปทาง ไกลทางหนึ่ง อากาศได้ ๒ วิธี คือ ก) ยืนตรง ขาชิด ปลายเท้าห่างกันเล็กน้อย มือทั้ง สองแนบข้าง ข) ยืนรองส่วนต้นแต่ตรงนี้ไปเล็กน้อย มือ ประสาน การประสานมือทำได้ ๒ วิธี คือ ๑. ความมือข้อกัน จะเป็นมือไหนก็ได้ ๒. หางมือทั้งสอง สอดเข้าไหว้ระหว่างร่องนิ้วของ แต่ละมือ ๑.๒ การเดิน ๑.๒.๑ เดินตามลำพัง ให้เดินอย่างสุขภาพ หลังตรง ช่วงก้าว ไม่ยาวหรือสั้นเกินไป ไม่เดินเหลื่อหน้าหลังหรือหลังคาเข่าขพวก ไม่เดินลากเท้า ลำพังทำเดินให้เรียบร้อย ๑.๒.๒ เดินกับพระภิกษุสูงวัยหรือใหญ่ ให้เดินเยื้อไปทาง ชายข้างหลัง navigation เน้นระยะห่างประมาณ ๒-๓ ก้าว ไม่เดินเหมือนเดินตามพัง ให้ดูในลักษณะนอนอ่อนอาราม ถ้าเป็นการเดินในระยะที่ได้ มือ ควรประสานกัน (ระเบียบวินัยมิได้แสดงความเคารพระภิกษุสูงวัยประกอบด้วย) ๑.๒.๓ เดินเข้าสู่ที่ชุมชนหรือสถานที่ปฏิบัติธรรมที่มี เกี่ยวข้อง ให้ปฏิบัติด้วย ๑.๒.4 เดินเข้าไปอย่างสุขภาพ ๑.๒.5 เมื่อผ่านจุดที่น้องอ่อน กันตัวเล็กน้อย ถ้าหนิ่ง เป็นอุจของใว้ตา ก็มีความระวังอย่าให้สอดผ้าที่น้องรำกายตามไปถูกต่อผู้อื่น ๑.๒.6 ถ้าไม่มีกำหนดภาพ ก็ยังเดินที่ควรแก้ ฐานโดยลำภาพ อย่าลากเท้าหรือให้เดิน หรือ โยน ย้ายเท้าไปจากระดับตั้งไว้ ๑.๒.7 ถ้าเป็นการเดินที่กำหนดนี้ให้เดินตามท้องถิ่นของตน