การทำทานและการสร้างบุญในพุทธศาสนา คู่มืออุบาสิกาแก้ว หน้า 57
หน้าที่ 57 / 89

สรุปเนื้อหา

การทำความดีทุกชนิดในพุทธศาสนาควรทำให้เกิดบุญ โดยมีกิจกรรมสำคัญคือ ทาน ดีล และภาวนา ทานหมายถึงการให้ ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็นหลายประเภท เช่น การให้กับพระสงฆ์หรือให้กับพ่อแม่ การทำทานเช่นนี้จะทำให้เกิดบุญเพราะเป็นการมอบสิ่งที่มีคุณค่าแก่ผู้อื่น โดยในไทยมีการทำทานที่รวมถึงอาหาร น้ำ เครื่องนุ่มนวล ยานพาหนะ และของหวานต่างๆ การทำทานนี้จึงนับว่าเป็นการส่งเสริมและพัฒนาจิตใจของผู้ให้ และมีอานิสงส์มาก มุ่งหวังว่าคนทำทานจะได้รับประโยชน์จากการให้ และส่งเสริมการเจริญในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-การทำทาน
-การให้ในพุทธศาสนา
-ประเภทของทาน
-อานิสงส์จากการทำทาน
-การสร้างบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทํอยางไรบ้างจึงเกิด การทำความดีทุกชนิดควรทําให้เกิดบุญขึ้น โดย อยู่มู่ 1 วัดด้วยกัน คือ ๑. ทาน ๒. ดีล ๓. ภาวนา ทานคืออะไร ทาน แปลว่า การให้ ถ้าหากเพื่อมุ่งหวังในใจของผุ้ ให้ เช่น ให้พระสงฆ์ เรียกวว่า ทําบุญ ถ้าให้พ่อแม่ สงเคราะห์ผู้รับ เช่น โลงของคนตายฆ่า คนทั่วไป ด้วย ความสงสาร เรียกว่า ทําทาน ทาน - เป็นการให้ของตนเอง แก่ผู้อื่น โดยส่งมอบ สิ่งของที่ ควรให้ เรียกว่า ทานวัด หรือ ไทยทาน หรือ ไทยธรรม มีอยู่ ๑๐ อย่าง อาทิ อาหาร น้ำ เครื่อง นุ่มนวล ยานพาหนะ มาลัยและผลไม้ ของหวาน (รูปเทียน) เครื่องลูปไล้ (สบู่) เป็นต้น ที่นอน ที่อยู่ อาศัย และเจริญ (ไฟฟ้า) ทางซึ้งหัก ข้าว นี้มิได้จะประโยชน์ ไม่มีภัยอันใด จึงมีอานิสงส์มาก ผู้ให้ เรียกว่า ทานบดี ทาน - ทำให้เกิดบุญได้ เพราะทันทีที่ได้สัก กำลัง มากพอที่จะแสละทานวัตถุได้ ใกล้กลับเข้าไป บรรจบกับธรรม ซึ่งเป็นธรรมอันบริสุทธิ์ภายใน ของตนเอง จึงเกิดเป็นบุญวงษ์จากไปโดย www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More