ข้อความต้นฉบับในหน้า
พาคนข้ามห่วงส่งสารรัฐ ถ้าจะต้องเสียเวลามานั่งเทคนิคนี้สอนก็ต้องทำ
ส่วนที่ว่าจะต้องไปแหวกหาวเวลาทำงานเพื่อส่วนตัวเอาเองก็ต้องยอม หลวงพ่อเองก็เหมือนกัน
ถามว่าถ้านั่งเทคนิคไหม ก็อบกว่าไม่อยาก พูดไปเลยว่าจะอยากไปนั่งหลังตา
แต่เรามากันเป็นหมู่เป็นคณะ ประโยชน์ส่วนตนก็ต้องให้ได้ ประโยชน์ส่วนรวมก็ต้องให้ได้
ตรงนี้ก็ต้องขอช่วยดูๆ กัน
เริ่มละเอียดแล้วนะ ขอให้ระวังด้วย เราเห็นว่า แม้งคนนี้สมาธิดี
แต่ถึงเวลาทำส่วนรวมเจะแทนที่ก็จะต้องช่วยกันแค่ยามช่วย มักจะหลบ ๆ ไป
เจอคนแบบนี้ก็อย่าแปลกใจ ว่าทำไมสมาธิดีแต่ไม่มีรัก ตอบไม่ได้เลย
เพราะเขาแต่ประโยชน์ส่วนตน ส่วนประโยชน์ท่านน่ะไม่ได้ บางท่านสงสิดีก็ถึงเวลาส่วนรวมมึงก็globู่จบที่จะช่วยก็ดี งานเสร็จก็ไปนั่งติอยู่ก็ไม่มีใครว่าสักคำ
กลับรักด้วย สิ่งเหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่เราจะต้องระวังกันให้มาก
บางคนเอาประโยชน์ส่วนรวม ทุ่มทำงานส่วนรวมเต็มที่เลย
แต่ไม่ได้แบ่งเวลาส่วนตัวตามใจว่ารักดีบ้าง ผลสุดท้ายเลยตามเรื่องละเอียดๆ ของหมู่
คณะน่ะ หมู่คณะก็ว่าไปแล้วยังไม่บอก แต่องค์ยังงามอยู่
ได้ประโยชน์ส่วนรวมแต่เสียประโยชน์ส่วนตน กลายเป็นว่าลุง สิ่งเหล่านี้ต้องเอามาพิจารณาให้ดี
เอาส่วนรวมหาส่วนตัวเสียยังไม่ได้ ต้องให้ได้ทั้งส่วนรวมและส่วนตัว
นิรเทศพูดกันในฐานะที่เราจะไปนั่งเป็นหมู่คณะ เราต้องมองตรงประโยชน์ให้ดี
ถ้าเสียประโยชน์ทั้งตนเองและเสียประโยชน์ทั้งหมู่คณะ ให้ลดลงไปเลยว่าไม่ดี ไม่ดร่าวหรือบ้างคนเรื่องสงคามที่ได้ดีแต่เดียว ประสบความสำเร็จ แต่ปล่อยปลาละเลยการครอบครัว
ลูกไปทาง เมี่ยไปทาง อย่างนี้ก็ไม่ได้ หรือที่เอาแต่ครอบครัว เพื่อนฝูง สังคมไม่เอาเลย
ถึงคราวเดือดร้อนก็หน้าปรึกษาใครไม่ได้ นี่ก็ไม่ดี
เพราะฉะนั้น ตอบในภายในภาคหน้า เวลาจะทำอะไรต้องคำนึงถึงประโยชน์
ทั้งส่วนตนทั้งส่วนรวมให้ดีอุ่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้หลักเกณฑ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ชัดเจน
ในกรณีตัวอย่างของพระอัตตตะ องค์ที่มาบอกชนะพระพุทธองค์จะปิคืนพบนประมาณ ๔-๕ เดือน
ท่านบอกแล้วไม่ยุ่งกับใครเลย ตั้งหน้าตาว่าทำกวนอย่างเดียว ไม่เข้าหมู ไม่เข้าคร
ในขณะที่ใครๆ เขาวานปรับทุกข์
“อัตตตะเธอทำอย่างนั้นหรือ”
“พระเจ้าข้า ขนาดองค์ทำอย่างนั้นจริง”
“ทำไม่ทำอย่างนั้นล่ะ”
ท่านก็อตว่า “เพราะข้าพระองค์คิดว่าเป็นปฏิบัติธรรมดีที่สุดแล้ว”
ในวาระที่พระองค์จะต้องจากไปใกล้ในอีกไม่นาน เรื่องอย่างนี้ก็น่าทำกันอยู่มากแล้ว