ข้อความต้นฉบับในหน้า
"มาได้พักหนึ่งแล้ว เห็นนายพรดินอยู่ ยายไม่เหนื่อยหรือ"
"ไม่เหนื่อย"
"ยายทั่งไงจิไม่เหนื่อย อายุกำกาบานแล้ว"
"ยายก็ไม่ได้ทั่งไง กูดูไปอย่างที่นายเห็นอย่างนี้แหละ แต่รชุดไปก็รสึกชาดไป
พระพุทธเจ้าในอดีตท่านสร้างบารมียังไง ยายจะได้ตามท่านไม่ขาดกบกพร่อง"
คุณยายพรดินดินนั่งธัมมะลิกาชาติสร้างบารมีได้ เพราะยายทำได้อย่างนี้ ยายจึงพูดสั้น
ในที่สุดเมื่อคุยไปคุยมาทก็บอกว่า
"ยายจะ ไม่ชอบเอาใจคนมาทั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เอาใจคนนี้ไปคนนั้นมันก็ว่า
เอาใจคนนี้ไปเน็นไอ้นั้นมันก็ว่า ยายตัดสินใจดังแต่ดอกจากบ้านมาแล้ว
ในโลกย้ายจะเอาเพราะพระพุทธเจ้าท่านนั้น นอกจากไม่เอาใจใครทั้งนั้นแหละ ก็สงสัยเยอะ"
ชัดที่สุดเลย นี่คือวิธีการตัดสินใจของคุณยายอาจารย์ อุบาสิกาจันทร์ ขนุกขุย
หลวงพ่อคิดว่าทั้งหมดที่พูดมานี้ได้ครอบคลุมทุกด้านๆ พอสมควรแล้ว ก็อย่างที่ว่า
ถ้าจะได้ตัดสินใจไม่ผิดพลาด ก็ต้องใช้วิจารณญาณอย่างที่คุณยายอาจารย์ว่า
แต่จะใช้วิจารณญาณพระพุทธเจ้าได้นั้น ก็ต้องพยายามเข้าถึงธรรมภายในใจได้
เห็นพระนิพพานที่อยู่ในกลางศูนย์กลางกายให้ทั่ว แล้วการตัดสินใจของเราจริงจะไม่ผิดไม่พลาด
แต่ประกาได