คำปรารถนาและพระไตรปิฎก : หน้า 5/121

คำปรารถนา หลังจากสมเด็จพระศรีสรรเพชญ์สัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จดับขันปรินิพพานแล้ว พระอริยสาวได้พร้อมใจนั่งสงสติรวบรวมคำสอนของพระองค์ไว้เป็นหมวดหมู่ เพื่อสะดวกแก่การทรงจำและสืบค้นในภายภาคหน้า บรรดาคำสอนอันเป็นพระศาสนธรรมนี้เรียกกันต่อมาว่า พระไตรปิฎก ประกอบด้วยพระวันติปฎก พระสูตรตันติปฎก และพระอภิธรรมปิฎก ในชันแรกปงพระพุทธบริษัทต่างสืบพระไตรปฎกเป็นต้นแบบแห่งการศึกษาและปฏิบัติตาม ครั้นล่วงกาลผ่านสมียานบ่อย นับพันปี พระศาสนธรรมที่ท่านจารึกจดจำกันมานั้นเป็นที่เข้าใจได้ยากขึ้นตามลำดับ พระเณรผู้เป็นปราชญ์ทรงภูมิในพระธรรมมิยอัคคัยความอนุเคราะห์แก่ประชาชนภายหลังจะได้เข้าใจและเข้าถึงพระศาสนธรรมได้ง่ายขึ้น จึงได้ฉนาหนังสืออธิบายขยายความพระไตรปิฎก ซึ่งเป็นพระศาสนธรรมลำดับต้นให้กระจ่างแจ้งชัดเจนขึ้น หนังสือที่ท่านเหล่านี้จารขึ้นไว้ชื่อเรียกว่าอรรถกถา ภูฏก อนุภูฏก และคัมภีร์มีชื่อแตกต่างๆ หนังสือเหล่านี้มักเหมือน