วิบิสสาวงค์ : หน้า 10/121

ส่วนเรื่องสุดท้ายมีชื่อว่า วิบิสสาวงค์ เริ่มตั้งแต่ปลายปีพุทธศักราช ๒๕๓๙ แต่งานไปได้จำนวน ๘๐ หน้า สมุด ยังไม่ทันจบ พระเดชพระคุณก็มา ระลึก็ย่อก่อน เป็นที่น่าสังเกตว่าบรรจรถรรรมที่เป็นผลงานของพระเดช พระคุณนั้นอยู่ในระยะเวลาที่ท่านเป็นพระผู้อนุ ยังมีได้รับตำแหน่ง ทางการปกครองคณะสงฆ์ระดับสูง แต่หลังจากพุทธศักราช ๒๕๓๗ แล้ว ผลงานด้านนี้ก็หยุดชะงักไป เพราะไม่มีเวลา เนื่อง จากต้องรับภาระธุระทางด้านงานปกครองคณะสงฆ์ จนกระทั่งพระเดชพระคุณพันจากงานปกครองคณะสงฆ์ บางส่วนแล้ว จึงได้มางานด้านสร้างสรรค์วรรณกรรมอีกครั้งหนึ่ง โดยใช้เวลาส่วนหนึ่งบำเพ็ญกุศลฐานทั้งสองอย่าง เพื่อให้สมาธิ และญาณที่เคยส่งสมอบรมมากล้าหาญพอที่จะรำานเรื่องต่อไปได้ เมื่อได้ดีแล้วจึงได้เริ่มรำาน ให้ชื่อเรื่องไว้ว่าคือ “วิบิสสาวงค์” วัตถุประสงค์ของการรำานเรื่องนี้ ก็เพื่อให้ความกระจ่าง เรื่องวิบิสสาวงค์และเส้นทางเดินแห่งวิบิสสาวงค์ มาสู่ประเทศไทย ตั้งแต่สมัพระโสภณและพระอุตตระสองพระ อธิษฐานถูกส่งให้มาเผยแพร่พระศาสนธรรมในแถบสุวรรณภูมิ ประเทศนี้ว่า การเดินทางของพระมาถึงตรงนี้เป็นอย่างไร เดินทางโดยเรือมากี่ฝั่งที่ไหน เป็นต้น ซึ่งทางประเทศผมได้อ้าง ว่ามาขึ้นฝั่งที่เมืองสะเทิมก่อน เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ชัดเจนในเรื่องนี้