ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปิดถวายบิณฑบาตพระศรีมหาโพธิ์นั้น จนแลดูสะอาด
สะอาดเป็นที่พอใจแล้ว จึงเทกลับมาบิณฑบาตในหมู่บ้านที่
เมืองสุธรรมบุรี นี้คือกิจวัตรประจำวันของท่าน
วันหนึ่ง เมื่อน่าพระปรารภสีสลับจากบิณฑบาตใน
หมู่บ้าน หลังจากฉันฉันท์ทานและเข้าที่พักผ่อนสบายในกลางวัน
แล้ว พระผู้เป็นเจ้าก็เข้ามานอธิษฐานอธิษฐานะ เพื่อดูความ
เป็นไปของพระพุทธศาสนา ก็เห็นแจ้งด้วยพระอนาคตสัญญาว่า
“ในอนาคตกาลอันใกล้นี้ จักมีภัยอันตรายบังเกิดขึ้นแก่
พระพุทธศาสนาในถิ่นสุธรรมมรกิจ này คือ จักมีพวกสมณฤดูตกตะทั้ง
หลายพากันก่อนความวุ่นวายจลาจล ทำให้ศาสนสมเด็จพระ
ทศกศัลเจ้าคร่าวหมองเสื่อมลงไปเป็นแม่นมั่น”
เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนั้น ท่านจึงพลันด่วนออกมาจาก
ที่พักกลางวัน ไปชักชวนพระอรหันต์ผู้ได้รับอิญญญา เช่นพระ
มหากาผระและพระสิขุพุทธิเกระเป็นต้น แล้วพากันเหาะขึ้น
ด้นไปทางวิธีอากาศเวหาหวาน ครั้งถึงดวงดั่งสเทวโลกแล้ว ก็ตรง
ไปยังพระนิพนธ์สมธิ เข้าไปเฝ้าสมเด็จพระอมรินทราธิราช
ผู้เป็นใหญ่ แล้วถวายพระวร่า
“อุกรมหาบิณฑบาตผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐในอนาคตอัน
ใกล้นี้ จักมีพวกสมณะฤดูตกตะคือพระอัสสะทิมากมายหลายร้อย