ข้อความต้นฉบับในหน้า
อย่างกวดขันมันคงสิบต่อมา
ฝ่ายว่าพระธรรมทัสสีเทพบุรฑรผู้บาราณา เสวยทพย
สมบัติอยู่ในดาวดึงส์สวรรคพอควรแก่กาลเวลาแล้ว กิจจิตจากทิพย์
วิมานดาวดึงส์ ลงมาไปศูนย์ในคัมโพรงแห่งคบตานิ่งหนึ่ง ณ
รัฐสุวรรณภูมิ เมืองสุขธรรม สถิตอยู่ในครรภ์มารดาครบถ้วนบกำหนด
ทศมาสแล้ว ประสุตออกมาเป็นภูมงานบรีสุทธิ์โลภ ครั้นเจริญ
วัยวัฒนาก็ได้ศึกษาคำปิยาวิทยา จนมีความรู้ในโลกวิชาพอสมควร
แล้ว ต่อยามเกิดความเลื่อมใสในพระบวรพุทธศาสนา ด้วยอุปาย
เทคนิควิธีของท่านพระสีลพุทธทิธรันท จึงขอบรรพชาปรากฏนามว่า
สามเณรธรรมทัสสี
เมื่อได้เฝ้าพยายามดำเนินการให้สามเณรธรรมทัสสีได้
บวชในพระพุทธศาสนาแล้ว ท่านพระสีลพุทธธิรันทก็ดูดาละ
สั่งสอนสามเณรนั้น ให้เรียนรู้วิชาขวัญพื้นฐาน แล้วนำตัว
ไปมอบให้พระมหากอรณ์ท่านครูใหญ่ ตามที่พระปุราณ-
ทัสสีผู้เป็นพระอาจารย์สั่งกำซบไว้ทันที จึงเป็นอันว่าลำภาร
หน้าที่ของพระสีลพุทธธิรันทเพียงแค่นี้
ฝ่ายพระมหากอรณ์ท่านครูใหญ่ ซึ่งมีภาระ
หน้าที่สำคัญที่จะต้องดำเนินการต่อไป เมื่อรับตัวเจ้าสามเณรธรรม-
ทัสสีแล้ว ก็ยังคงให้เล่าเรียนพระบาลีไตรปิฏกอรรถกถาภูมิอย่าง