ข้อความต้นฉบับในหน้า
มัททนบุรีนั้นเป็นเวลาช้านาน เมื่อถึงกาลอายุขัย ท่านก็ล่วงลับดับ ขึ้นสู่พระนิพพานไป
ครั้ง พระธรรมทูรหันต์ล่วงลับดับขึ้นสู่พระ นิพพานไปแล้ว พระอริยวังสมาหาเถระ ซึ่งเป็นศิษย์ชั้นผู้ใหญ่ของ ท่าน ก็ได้ดำรงตำแหน่งคณะปาโมกข์ ปกครองคณะสงฆ์ใน อรัญทนบุรีนั้น และเป็นพระวิปัสสนาจารย์อบรมศิษย์ต่อ วงศ์วิปัสสนา ซึ่งตอนนี้นึกเรียกกันว่า วงศ์พระอรหันตะ โดย พยายามรักษาวิธีการเดิมอย่างกวดขันมันจงไม่เสื่อมคลาย เมื่อ ถึงอายุขัยแล้ว พระอริยวังสมาหาเถรองค์ก็ล่วงลับดับขึ้นสู่พระนิพพานไป
กาลเมื่อพระอริยวังสมาหาเถรองค์ล่วงดับขึ้นสู่พระนิพพานไปแล้ว บรรดาศิษย์ของท่านก็พากันสืบต่อวิปัสสนา วงศ์เป็นลำดับมา แม้นากาลภายหลังวิปัสสนาวงค์จะแพร่หลาย ขยายออกจากอรัญทนบุรี ไปในประเทศอื่นเมืองอื่น เช่น เมือง วัชฌปะ เป็นต้น และแม้วิปัสสนาวงศ์จะถูกเรียกขานกันในนาม ในหว่าวงศ์พระอรหันต์ตะก็ว่า ตาม ถึงกระนั้น ก็ยังพยายามรักษาวิธี การปฏิบัติวิปัสสนาดั้งเดิมไว้ให้สมบูรณ์
จวบจนถึงปีพุทธศักราช ๑๙๙๕ เมื่อพระราชาธิบดีพระ นามว่า สมเด็จพระเจ้าสิทธิสุวะ ทรงสร้างเมืองวิชัยปฐ์ขึ้นใหม่ใน