ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในปีพุทธศักราช ๑๖๔๙ พระราชาธิบดีทรงพระนามว่า
สมเด็จพระเจ้าอภิราชบดีกรมสมบัติริทธิ์ ทรงครองราชสมบัติอยู่ ณ
เมืองวิชัยประนั้น พระองค์ท่านก็พระทัยเลื่อมใสในพระบวร
พุทธศาสนา มีพระราชศรัทธาโปรดให้สร้างวิหารใหญ่ขึ้นแห่งหนึ่ง
แล้วประกาศอย่าง ลูกเลิกกว่า
"มหาวิหารแห่งนี้ พระราชาธิบดีทรงให้สร้างขึ้น
ด้วยศรัทธาใหญ่ พระภิญญูผู้มีคุณธรรมและปฏิบัติวัตตาม
พระพุทธฎีกาเท่านั้น จะมีสิทธิอธิษฐานอยู่ในมหาวิหารนี้ได้"
ในระยะของพระองค์ ปรากฏว่ามีพระสงฆ์เจ้าเผ่าชาว
เมืองวิชัยประ พากันอุตสาหะบำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐาน ตามวิธี
การอันสัตย์เนื่องมาแต่บั้นปลาสนาวงศ์ พระอรหันตะ เป็นจำนวนมากถึง
๑,๐๐๐ รูป ส่วนพระสงฆ์นอกนี้ทีดีศึกษาพระปริยัติธรรมอัน
เป็นฝ่ายคันธรณะนั้น กล่าวกันว่ามีจำนวนมากมายสุดที่จะนับ
ประมาณได้
ในปีพุทธศักราช ๑๙๔๗ พระราชาธิบดีทรงพระนามว่า
สมเด็จพระเจ้าอภิราชบดีกรมสมบัติริทธิ์ ทรงเล็งผั้วสราเสมบัติ ณ
กรุงรัตนูรธานี พระมหากษัตริย์พระองค์นี้ พระบรมราชารุ่ง
ศิริอยุทยามประเทศเรียกพระองค์ว่า พระเจ้าฟั่งมังม่อง
พระองค์ทรงปกครองไพร่ฟ้าข้าอยู่เป็นเวลาช้านาน