พระธรรมเทศนาและการปฏิบัติวิปัสสนา : หน้า 72/121

อยู่ๆ พวกเขาก็ได้เห็นพระผู้เป็นเจ้า พระนโมเณรงนั้น ท่านเดินเข้ามายังวิหารด้วยอาการผ่องใส ก็เกิดโลกาลตุ่นเต้นยินดีรื่นเริงยกใหญ่ ต่างพากันเข้าไปกราบนมัสการท่านอย่างชุ่มฉ่ำวนวาย บ้างก็ใต่ถามความเป็นไปอยู่ดีนะง เมื่อการถวายท่านให้พระองค์ฉันภัตตาหารเสร็จสิ้นลงแล้ว ท่านก็พูดว่าต่อไปนี้ ทุกๆ วันธรรมสวนะ ท่านจะออกจากถ้ำมาแสดงธรรมแก่ชาวบ้าน ณ ที่นี้ เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณ ที่เฝ้าผลัดเปลี่ยนเวียนเวรส่ง ภัตตาหารให้ท่านเป็นเวลานานหลายปี และโดยเหตุที่พระธรรมเทศนาที่จะแสดงนี้ จะมีประโยชน์แก่ชาวโลกต่อไปในวันข้างหน้า จะขอให้พระมิ่งกุลโตญายนของท่าน ช่วยลงบันทึกข้อความสำคัญในพระธรรมเทศนานไว้ด้วย นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นมา พอถึงวันธรรมสวนะ ท่านพระอาจารย์โมเณร ก็ออกจากถ้ำมาแสดงพระธรรมเทศนาว่า ด้วยเรื่องการปฏิบัติวิปัสสนา ตามวิธีการวิปัสสนาว่าด้วยเรื่องปฏิบัติวิปัสสนา ตามวิธีการวิปัสสนาว่าด้วยเรื่องการปฏิบัติวิปัสสนา ตามวิธีการวิปัสสนาว่าด้วยเรื่องการปฏิบัติวิปัสสนา ซึ่งมีใจความที่เป็นสาระสำคัญว่า เมื่อโคบุคคลผู้เห็นภัยในวัฏฏะ