พระติรัตมาหาเถระและวิสาสนาธรรม : หน้า 63/121

พระติรัตมาหาเถระคณาจารย์ใหญ่ผู้อายุชราภาคะ ซึ่งมีสีสระอ้วนพีลกายและเกราะขาวงามสง่า ตามปกติธรรมดา ซอบนั่งบน อาสนะบอกพระคัมภีร์ ไม่ชอบเดินเหิรไปไหน ทั้งถือว่ามนเป็นผู้มีเกียรติยศใหญ่ ไม่เคยเดินออกไปส่งอาคันตุกะผู้ใดใครมาถึง เมื่อได้ฟังสายในกว่าว่า ต่อไปปลายหน้าจะไม่ได้พบกันเช่นนั้น ก็จำต้องพยุงสังขารอันชราดตามส่งถึงบริเวณชายป่า แล้วพระชมมาเถระก็รับรองจำได้สิตา เธอเธอท่านไม่ต้องห่วง ขอให้เดินทางไปโดยสวัสดีเถิด พระชมมาเถระผู้จากแดนไกล จึงกล่าวเป็นครั้งสุดท้ายว่า “จำได้ดีแล้ว นั่นเป็นวิธีการปฏิบัติวิสาสนาธรรมเพื่อให้ได้บรรลุธรรมผลนิพพานอันประเสริฐ เอาเถิด.... ต่อจากนี้ เราจะเเสดงผลดีผลพลอยได้เล็กน้อย ของผู้ปฏิบัติวิสาสนารมฐาน จนบรรลุผลนิพพานว่าจะเป็นประกาศใด ของตั้งใจดูให้ดีๆ”