การบวชของพระเถระ : หน้า 6/108

สักครั้งเดียว แถมยังกล้ามาบ้านนี้อีกหรือ” พระเถระ จำต้องเดินออกไปก่อนโดยไม่ได้บอกว่าตนคือลูกชาย ขณะนั้นมีสาวใช้คนหนึ่งกำลังจะเอาขนมแป้งบูดเน่า ไปทิ้ง พระเถระจึงพูดขึ้นว่า “ถ้าจำเป็นต้องทิ้ง ขอ ให้ใส่ลงในบาตรของอาตมาเถิด” นางจำน้ำเสียง พระเถระได้จึงรีบวิ่งเข้าไปบอกคนในบ้าน เศรษฐีพอ รู้ว่าผู้ที่ตนขับไล่เป็นพระลูกชายก็รีบออกมาเชื้อเชิญ เข้าบ้าน เมื่อได้รับคำเชิญแล้ว พระเถระจึงเดิน เข้าไปในบ้าน แต่ท่านก็ทำตนเป็นผู้ใหม่เสมอ ไม่มี ฆราวาสสัญญาว่าเคยเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านหลังนี้ มาก่อนเลย มีความสำรวม สงบ เสงี่ยม สง่างาม น่าเลื่อมใสอยู่เสมอ วันต่อมา เศรษฐีอยากให้พระลูกชายสึกมาก จึงสั่งให้คนใช้ขนกองเงิน กองทอง สูงท่วมศีรษะ มากองไว้ต่อหน้า แล้วบอกว่า “ทรัพย์กองนี้เป็นส่วน ของแม่ กองนี้เป็นส่วนของพ่อ ท่านจงสึกมาใช้สอย สมบัตินใ ตินี้ให้เต็มที่เถิด” แต่ท่านก็ตอบแบบไม่มีเยื่อใย กลับไปว่า "ถ้าเป็นไปได้ ท่านควรเอาทิ้งลงแม่น้ำ เพราะทรัพย์เหล่านี้ล้วนแต่จะทำให้ทุกข์กังวล” คำพูดนี้ทำให้เศรษฐีอึ้ง แต่ก็หาอุบายใหม่ โดยไป เรียกบรรดาอดีตภรรยาของท่านให้มาล้อมเอาไว้ พวกนางพากันถามท่านว่า “ที่ท่านออกบวชเพราะ อยากได้นางฟ้าหรือ” พระเถระได้บอกโยมบิดาว่า “ท่านอย่าเอาทรัพย์มาล่อหรือส่งสตรีมาเบียดเบียน อาตมาเลย ร่างกายที่ดูเหมือนสวยงามนั้นล้วนไม่ จีรังยั่งยืน หญิงพวกนี้ทาหน้าประแป้ง มีนัยน์ตา หยาดเยิ้ม พอจะหลอกผู้ไม่รู้ให้ลุ่มหลงได้ แต่จะ หลอกผู้แสวงหาฝั่งพระนิพพานไม่ได้ ตอนนี้ท่านก็ เหมือนนายพรานดักบ่วงไว้ แต่ไม่มีมฤคตัวใดติด บ่วงเลย” เมื่อท่านกล่าวจบก็เหาะออกไปต่อหน้าทันที เนื่องจากรู้วาระจิตของเศรษฐีว่าได้สั่งให้พวกนักเลง เตรียมจับท่านสึกท่านจึงใช้ฤทธิ์เหาะไปที่ราชอุทยาน ของพระเจ้าโกรัพยะ พระราชาแห่งแคว้นกุรุ ซึ่งทั้ง สองได้เคยรู้จักคุ้นเคยกันมาก่อน พระราชาเมื่อทรงทราบว่าพระเถระมาเยี่ยม จึงเสด็จไปตรัสถามถึงข้อสงสัยที่ว่าทำไมคนที่ ถึงพร้อมเช่นท่านจึงออกบวช ซึ่งคนส่วนมากมักจะ ออกบวชด้วยเหตุผล ๔ ประการ คือ ๑. ต้องแก่ชราก่อนถึงจะบวช ๒. ต้องเจ็บป่วยก่อนถึงจะบวช ๓. ต้องสิ้นโภคทรัพย์ก่อนถึงจะบวช ต้องถูกญาติมิตรทอดทิ้งก่อนถึงจะบวช LD