ชีวิตหลังความตายและการเกิดใหม่ในภุมเทวา วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฎาคม พ.ศ.2553 หน้า 79
หน้าที่ 79 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าถึงชีวิตหลังการเสียชีวิตของคุณแม่ที่ได้เกิดเป็นภุมเทวาระดับกลาง สถานที่ของท่านหลังจากที่เสียชีวิตแสดงถึงการมีบุญซึ่งทำให้จิตใจสดใส แม้ว่าท่านจะเผชิญกับความทุกข์จากโรคมะเร็ง แต่บุญกุศลที่ท่านสร้างยังคงทำให้ท่านรู้สึกมีความสุขในชีวิตหลังความตาย ด้วยบุญที่ท่านได้กระทำมาตลอดชีวิต รวมทั้งยังได้กล่าวถึงกรรมในอดีตชาติที่ส่งผลต่อชีวิตปัจจุบัน รวมถึงการเชื่อมโยงชีวิตใหม่ในภุมเทวาเป็นสิ่งที่ทำให้คุณแม่มีความสุข

หัวข้อประเด็น

-ชีวิตหลังความตาย
-ภุมเทวา
-บุญและกรรม
-การเกิดใหม่
-ความสุขในภุมเทวา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

D M C ช่องนี้มีคำตอบ ல்லி ๒.๑ ๒.๑ ๒.๒ ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิต คตินิมิตของ ท่านผ่องใสสว่างไสว เพราะในช่วงนั้น ท่านนึกถึงบุญ ตอนที่บวชลูกชาย (ตัวลูก) ได้ บุญนี้ถือเป็นบุญที่ ทำให้ท่านรู้สึกปลื้มปีติใจมากมาย เมื่อความปลื้มปีติ ได้หล่อเลี้ยงอยู่ภายในใจของท่าน ก็เลยเป็นผลทำให้ ท่านสามารถนึกถึงบุญต่าง ๆ ที่เคยทำผ่านมาได้ เช่น บุญจากการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นต้น ๒.๒ แม้ในบางช่วงท่านจะได้รับทุกขเวทนาจากโรค ๒ ๒.๓ ส่วนวิมานของท่านก็มีลักษณะคล้าย ๆ กับบ้านไม้ ชั้นบนโลกมนุษย์ เพียงแต่ขนาดใหญ่โตและดู สวยงามกว่า นอกจากนั้น ท่านยังมีบริวารที่คอยปรนนิบัติดูแล ท่านอยู่จำนวนหนึ่ง ไม่มากและไม่น้อย ซึ่งคุณแม่ของ ลูกก็รู้สึกเพลิดเพลินและมีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบ ภุมเทวามาก ที่ท่านเป็นอยู่ก็ตาม แต่เมื่อกระแสบุญได้ช่องหล่อ : ด้วยโรคมะเร็งปอดและมะเร็งสมอง เป็นเพราะเศษ เลี้ยงใจ ใจของท่านก็เลยผ่องใสไม่เศร้าหมอง ๒.๔ ส่วนบุพกรรมที่ทำให้คุณแม่ของลูกเสียชีวิต กรรมในอดีตชาติและวิบากกรรมในปัจจุบันชาติมา เรื่องมีอยู่ว่า ในหลายพุทธันดรก่อน ๆ โน้น คุณแม่ ดังนั้น เมื่อคุณแม่ของลูกเสียชีวิตลงไปแล้ว ท่าน รวมกันส่งผล ก็ได้ไปเกิดเป็นภุมเทวาระดับกลางที่มีวิมานอยู่ในแนว ป่าใกล้ ๆ กับเมืองมนุษย์บนโลกนี้ ด้วยอาการเหมือน ของลูกได้เกิดเป็นกุลธิดาอยู่ในครอบครัวเกษตรกรรม หลับแล้วตื่นขึ้นอยู่กลางวิมานของท่าน ที่มีความศรัทธาในพระพุทธศาสนา ซึ่งในภพชาติ ๒.๓ เมื่อท่านไปบังเกิดเป็นภุมเทวาระดับกลางแล้ว : ดังกล่าวนั้น ท่านได้ก่อกรรมปาณาติบาตจากการ ร่างกายของท่านก็ดูแข็งแรงผ่องใสและดูสาวขึ้นกว่า ฆ่าสัตว์ทำอาหารอยู่เป็นประจำ เช่น บางวันท่านก็ ตอนที่ท่านเสียชีวิต ดูเหมือนคนอายุราว ๆ ๔๐ ปี ต้องทุบหัวปลาหรือหักคอไก่เพื่อมาทำอาหาร เป็นต้น ทั้ง ๆ ที่ตอนเสียชีวิตท่านอายุกว่า ๗๑ ปี ด้วยวิบากกรรมนี้ จึงได้กลายมาเป็นเศษกรรมที่คอย ๒.๔ ๒.๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More