ความรักและการบวชของแม่กับลูกชาย : หน้า 61/108

ไปชวนให้สึกออกมากินเหล้ากันต่อ กลัวลูกอยู่ไม่จบ โครงการ ช่วงนั้นจึงนั่งสมาธิอธิษฐานขอหลวงปู่ และทำทุกวิถีทาง เดินสายหาคนไปช่วยพูดกับ ลูกชาย เพื่อให้เขายอมบวช และสุดท้ายก็ไปปรึกษา พระอาจารย์หัวหน้าศูนย์อบรมที่ จ.ขอนแก่น บอก ท่านว่า อยากให้เขาบวชไกล ๆ บ้าน ให้บวชที่ ขอนแก่น จะได้หนีกลับบ้านไม่ได้ ท่านก็รับปากว่า จะช่วย จากนั้นเราจึงโทร.ไปนัดแนะกับยายว่า ทำอย่างไรก็ได้ให้หลานอยู่บ้านคืนนี้ให้ได้ จากนั้น... เราผู้เป็นแม่ก็แอบเตรียมชุดนาค เตรียมเครื่องใช้ ในการอบรมทุกอย่างให้ครบ และคืนนั้นเอง... พระอาจารย์ก็ให้คนขับรถตีรถจาก จ.ขอนแก่นไป จ.ลพบุรี ไปถึงบ้านเราเที่ยงคืน ปรากฏว่าลูกหลับไป แล้ว แต่ก็ไปปลุกเขาขึ้นมา และให้พระอาจารย์พูด ชวนไปขอนแก่นในคืนวันนั้นทันที ซึ่งทันเข้า โครงการอบรมธรรมทายาทเพราะเป็นวันเปิดการ อบรมพอดี นับจากนั้นเราก็นั่งภาวนาทุกลมหายใจว่าให้ ลูกเราบวชให้ได้ ให้เขาอยู่จนครบโครงการให้ได้ นับ วันรอจนถึงวันที่ต้องไปทำพิธีขอขมาด้วยใจที่ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ตลอดเวลาว่า ลูกจะหนีไปหรือยัง แต่พอ เราเห็นลูกอยู่ในขบวนแถว ก็รู้สึกดีใจ เต็มตื้นน้ำตา ซึมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และกราบแรกที่ลูกก้ม กราบเรา เรานึกขอบพระคุณหลวงปู่ที่ช่วยให้เรามี วันนี้ เป็นวันที่แม่อย่างเรารอคอยมาชั่วชีวิตก็ว่าได้ จากความผิดพลาดที่เขาเคยทำมาไม่ได้ แต่หาก เราทำให้ลูกได้บวช บุญบวชนี่แหละจะอุ้มไม่ให้ลูก เราตกนรก เพราะไม่มีแม่คนไหนอยากให้ลูกตัวเอง ตกนรก และถ้าลูกเป็นพระเราก็ไม่ต้องห่วงอะไร มากว่า วัน ๆ เขาจะไปกับใคร ไปไหน เพื่อนที่เขา คบดีไหม ขับรถดึก ๆ จะไปชนไหม วันที่ลูกกินเหล้า เขาจะไปมีเรื่องไหม เพราะขณะบวชในโครงการของ หลวงพ่อนี้ เขาต้องเอากำลังกาย กำลังใจมาช่วย งานพระศาสนา ช่วยงานหลวงพ่อ ซึ่งตัวเขาเองก็ได้ บุญ พระศาสนาก็เจริญ คำว่ารักจากลูก ที่แม่รอคอยมาถึง ๒๑ ปี มีวันหนึ่งที่พระลูกชายโทร. มาหาเรา ท่าน ซึ่งก็เหลือเชื่อค่ะ ที่สุดท้ายลูกชายยอมบวชจนจบ บอกเราว่า ท่านได้อะไรดี ๆ จากการบวชมากมายได้ทำ โครงการ และก็ตัดสินใจบวชเป็นพระพี่เลี้ยงช่วยงาน บวชอุบาสิกาแก้วต่อทั้ง ๒ รุ่น ตอนลูกบวชอยู่ เรารู้สึกหมดห่วงในทุกสิ่ง หากเป็นไปได้เราอยากให้เขาบวชอย่างนี้ตลอดไป สิ่งนี้เราไม่ได้ปรารถนาเพื่อตัวเอง แต่เราอยากให้ลูก บวชเพื่อให้เขามีชีวิตที่ปลอดภัยในวัฏสงสาร เพราะ ความรักจากแม่แม้มากขนาดไหน หรือจะเอาหัวใจ ของความเป็นแม่มาเดิมพัน ก็ช่วยให้ลูกไม่ตกนรก ในสิ่งที่ไม่เคยทำ ท่านภูมิใจที่ได้เป็นพระอาจารย์ เทศน์สอนด้วย และท่านได้มาสารภาพกับเราว่า ตลอดเวลาก็รู้ว่าโยมแม่รักและเป็นห่วง แต่ที่ผ่านมา ขอดื้อบ้าง เพราะเป็นช่วงวัยรุ่น และท่านก็บอกเรา ว่า “รักโยมแม่นะ” พอเราฟังตรงนี้ เราเต็มตื้นมา จุกอยู่ที่คอ เพราะตลอดเวลา ๒๑ ปีเท่าอายุลูก เรา ไม่เคยรู้เลยว่า ลูกคิดอย่างไรกับเรา แต่วันนี้เรารู้ แล้วว่า เขารักแม่.....