การเล่าเรื่องการตั้งครรภ์และการคลอดของแม่ วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฎาคม พ.ศ.2553 หน้า 23
หน้าที่ 23 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าเรื่องราวความยากลำบากของแม่ในการตั้งครรภ์และการคลอดที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความผูกพัน เริ่มตั้งแต่กระบวนการตั้งครรภ์ไปจนถึงการเกิดเป็นความทรงจำที่แม่จะไม่มีวันลืม การเล่าเรื่องนี้อารมณ์และแรงบันดาลใจทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงความรักที่แม่มีต่อลูกและความทนทานที่ต้องเผชิญในช่วงเวลาที่ลำบากที่สุด.

หัวข้อประเด็น

-การตั้งครรภ์
-การคลอด
-ความเจ็บปวดของแม่
-ความรักของแม่
-ประสบการณ์การคลอด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ย้อนกลับไปวันที่เราได้พบหน้ากันเป็นครั้งแรก วันนั้นแม่อยากบอกว่าแม่ดีใจมากที่เราได้มาเป็นแม่ ลูกกัน แต่กว่าจะได้ลูกมาไม่ง่ายเลย แม่ต้องลำบากทุลักทุเลอุ้มท้องนานตั้งหลายเดือน ต้องระแวดระวัง มิให้อะไรมากระทบกระเทือนลูก เวลาป่วยแม่ก็ต้องเลี่ยงยาบางตัวเพราะกลัว ลูกจะฟันเหลือง หรืออาจทำให้ลูกมีความพิการทางสมองได้ แถมยังต้องเจ็บ ปวดสาหัสกว่าจะคลอดลูกออกมาได้ สำหรับแม่ความเจ็บปวดนี้เป็นตำนาน ที่เล่าขานไปได้ตลอดชีวิตเลยทีเดียว นึกแล้วยังแปลกใจไม่หายว่าผ่านมาได้ อย่างไร ความรักเกิดจากสัญชาตญาณ ความผูกพันเกิดจากกาลเวลา ลูกชายคนโต ตลอดช้ากว่ากำหนด แม่ปวดท้องอยู่หลายวัน วันแรก ๆ ยังไม่ ปวดมาก แต่ไม่คลอดสักที หมอบอกว่าเด็กควรจะ คลอดได้แล้ว ช้ามากจะเป็นอันตราย จึงตัดสินใจ ฉีดยาเร่งคลอด ยานี้เร่งการบีบรัดตัวของมดลูก ทำให้แม่ปวดสาหัส แม่ปวดมากขึ้น ๆ ความเจ็บ ปวดทวีขึ้นเรื่อย น้ำตาของแม่หลั่งไหลต่อเนื่อง ๆ เป็นสาย การปวดท้องคลอดเป็นความเจ็บปวด ที่สาหัส ยิ่งตอนใกล้คลอดจะปวดมากขึ้น ๆ แค่ปวดชั่วโมงเดียวก็แย่แล้ว แต่แม่ปวดอยู่กี่วัน ลูกรู้ไหม ไม่ใช่ ๕ ชั่วโมง หรือ ๑ วัน แต่แม่ปวด ๗ วัน ทรมานที่สุดกว่าลูกจะคลอดออกมาได้ ลูกชายคนเล็ก คลอดก่อนกำหนด แค่ ๗ เดือนครึ่ง © เมื่อท้องได้ ๗ เดือน กับอีก อาทิตย์ เลือดแม่ไหลออกมามากมาย ถ้าใครเห็นปริมาณ เลือดที่หยดในบ้านโดยไม่รู้ความเป็นมา คงคิดว่า บ้านนี้มีคนถูกทำร้ายร่างกาย ไปถึงโรงพยาบาล หมอบอกว่า “เด็กตัว เล็กมาก ยังไม่คลอดหรอก” แม่ต้องนอนเจ็บท้อง อยู่ที่โรงพยาบาลอีก ๗ วัน แต่ลูกของแม่ไม่อยาก อยู่ในท้องแล้ว ในวันที่ ๗ แม่อยากตามใจลูกจึงรีบ คลอดลูกออกมา เย็นวันนั้นแม่ปวดท้องมากจน แทบจะทนไม่ไหว มีเสียงคนพูดกันว่า “เด็กยังไม่ กลับหัว เอาไงดี” มีคนฉีดยาระงับปวดให้แม่เข็ม หนึ่ง เขากลัวแม่ทนความเจ็บปวดไม่ไหว ธรรมดาเวลาคลอดเด็กต้องเอาหัวออกมา แต่ลูกไม่ยอมกลับหัว เอากันออกมาก่อน เขาเรียก กันว่าคลอด “ท่ากัน” การคลอดท่านี้อันตราย มาก ๆ และเจ็บปวดกว่าการคลอดปกติแบบที่เอา หัวออกมาก่อนมากมายนัก ยังดีที่ตอนนั้นแม่ท้อง แค่ 6 เดือนกว่า ลูกยังตัวเล็ก พวกเราเลย ปลอดภัย เมื่อโตขึ้นแม่เล่าให้ลูกฟัง ลูกยังมีหน้า มาบอกว่า “นั่งสมาธิออกมา วันนั้น แม่จำได้ว่าในห้องคลอดวุ่นวายกัน ใหญ่ พอแม่ลืมตาขึ้นมาก็เห็นนักเรียนพยาบาลมา ยืนเข้าแถวดูแม่คลอดลูกทั้งซ้ายทั้งขวาเป็นแถวยาว เหยียด เพราะนาน ๆ จะมีเคสแบบนี้ให้พวกเขา ได้เรียนรู้ วันนั้นแม่ดูคล้ายวีรสตรีอย่างไรก็ไม่รู้ แต่ ถ้าอยู่ในสมัยที่การแพทย์ยังไม่ก้าวหน้า วีรสตรี คนนี้รวมทั้งตัวลูกอาจจะจากโลกนี้ไปพร้อม ๆ กัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More