การปลูกฝังคุณธรรมในเด็ก : หน้า 88/108

๘๖ ยิ่งเวลาชีวิตมีจำกัดมากเท่าไร หลวงพ่อท่านคงอยากหาเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกแล้วโตทันใจใช้ งานได้ในทันที แต่ในเมื่อไม่มีเมล็ดพันธุ์อย่างว่า หลวงพ่อก็จำเป็นต้องยอมเสียเวลาในการปลูก แม้โตไม่ทันใจ แต่ก็ให้โตทันใช้ก็ยังดี จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไมหลวงพ่อถึงให้พรหนูน้อยแบเบาะที่คุณพ่อคุณแม่อุ้มมากราบ จะได้รีบมาสร้างบารมี ว่า ให้โตเร็ว ๆ หรือการที่หลวงพ่อเริ่มฝึกเด็กตัวเล็กตัวน้อยให้หัดรู้จักการต้อนรับพระภิกษุ และสาธุชน ด้วยรอยยิ้มและเสียงเจื้อยแจ้วว่า ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ โตขึ้นมาอีกหน่อยก็ฝึกให้รู้จักให้ทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ ปลูกฝังให้เป็นผู้นำฟื้นฟู ศีลธรรมโลก พอโตใหญ่ขึ้นไปอีกก็ชวนให้มาบวช มาเป็นเนื้อนาบุญ สืบอายุพระพุทธศาสนา ใครที่อยู่ในวัยแบกรับภาระครอบครัวก็ชวนให้มาช่วยกันสนับสนุนทำนุบำรุงวัด ใครอยู่ในวัยเกษียณก็ชวนบวชให้มาสร้างหนทางไปสวรรค์ของตนเอง ทั้งหมดนี้เป็นเหมือนการนำดอกไม้วัยต่าง ๆ ทั้งดอกตูม ๆ ดอกแย้มบาน เรื่อยไปจนถึง ดอกที่ใกล้จะร่วงโรยมาจัดรวมอยู่เป็นช่อเดียวกันบนจานแจกันสีขาวที่ชื่อว่า บวรพระพุทธศาสนา ใบนี้ ผมมองดูต้นดอกไม้อีกครู่หนึ่ง แล้วจึงเดินตามหลวงพ่อเข้าไปในห้องปฏิบัติธรรม ผมรู้สึกดีใจที่ต้นดอกไม้ในใจจากเมล็ดพันธุ์เล็ก ๆ กำลังจะเติบโตบานเต็มที่ เพราะได้ปลูก ลงดินดี น้ำดี และปุ๋ยดี ที่สำคัญต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ที่ดีด้วย หมั่นดูแลและสังเกตการเติบโตของต้นดอกไม้ในใจบ่อย ๆ จะได้เห็นความเจริญงอกงามขึ้น เรื่อย ๆ เพราะนี่เป็นรางวัลที่มีค่าสูงสุดแก่ชีวิตที่เรามอบให้กับตัวเอง