การสอนธรรมะแก่ผู้พิพากษา วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฎาคม พ.ศ.2553 หน้า 70
หน้าที่ 70 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอมุมมองในการสอนธรรมะแก่ผู้พิพากษา เน้นความสำคัญของการไม่ปนระหว่างความรู้ในโลกและธรรมะ โดยให้ความสำคัญกับการที่ผู้พิพากษาอาจไม่ได้นำความรู้ทางธรรมไปปฏิบัติในการใช้ชีวิตประจำวัน ผู้ที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมในทางโลกอาจมีความเข้าใจในธรรมะหลายระดับ การนำธรรมะไปปฏิบัติยังต้องเกิดจากการศึกษาและปฏิบัติจริงเพื่อให้เกิดนิสัยที่ดี ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้โพสต์มั่นใจที่จะสอนธรรมะให้กับผู้พิพากษาและข้าราชการได้อย่างมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-การสอนธรรมะ
-ผู้พิพากษา
-ความเข้าใจธรรมะ
-การปฏิบัติกิจกรรมธรรมะ
-การพัฒนาเป็นนิสัย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

" สอนธรรมะ แก่ผู้พิพากษา " ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่สอนธรรมะแก่ผู้พิพากษา และข้าราชการ เดือนละ ๑ ครั้ง เลยรู้สึกหนักใจ เนื่องจากผู้พิพากษาก็อยู่ในโลกของเขา คนทั่วไปยากที่จะเจาะลึกเข้าไปในจิตใจของเขาได้ ขอความเมตตาจาก หลวงพ่อช่วยแนะนำแนวทางในการสอนด้วย? Question คากาม Answer คําตอบ ท่านผู้พิพากษานั้นถ้าสติปัญญาไม่เยี่ยมท่านก็คงไม่ได้รับตำแหน่งนี้ เมื่อสติปัญญาท่านเยี่ยม ก็ถูกแล้วที่คุณโยมชักจะรู้สึกแหยง ๆ ที่จะไปมอบธรรมะให้ท่านเหล่านี้ แต่ว่าอย่างไรก็ตาม เราก็ ต้องยอมรับความจริงว่า ในเรื่องของความรู้ธรรมะกับความรู้วิชาการทางโลก อย่าเอาไปปนกัน ผู้ที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมในทางโลก ไม่ได้หมายความว่าจะมีสติปัญญาเฉียบแหลมในทางธรรม ตรงนี้ต้องชัด ๆ ก่อนเป็นประการที่ ๑ กัน ประการที่ ๒ แม้ผู้ที่มีสติปัญญาเฉียบแหลม มีความเข้าใจในเรื่องทางธรรมเหมือน ๆ ก็อย่าเพิ่งทึกทักว่าจิตใจของเขาจะเป็นธรรมเหมือนกัน เพราะว่าความรู้ความเข้าใจธรรมะมีหลาย ระดับ ความรู้ในระดับที่เข้าใจ ระดับที่ใช้ตรึกตรอง พินิจพิจารณา แล้วเข้าใจเหตุผลว่า สิ่งนั้นเป็น อย่างนั้น สิ่งนี้เป็นอย่างนี้ ที่เกิดกรรมดีอย่างนั้นขึ้น เพราะได้ไปทำอย่างนั้น ๆ เอาไว้ แล้วผลจึง ส่งให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มองทะลุปรุโปร่งเข้าใจหมด นี้เป็นเพียงระดับเข้าใจ ยังไม่เกิดผลดีอย่าง แท้จริง ที่จะเกิดผลดีอย่างแท้จริงขึ้นมาได้อยู่ที่ได้นำธรรมะที่ศึกษาดีแล้วไปปฏิบัติจนกระทั่งกลาย เป็นนิสัย ทั้งเนื้อทั้งตัวกลายเป็นธรรมะขึ้นมา ไม่ใช่แค่รู้ แค่ท่องจำ เอาไปสอบ เอาไปเทศน์ นั้นเป็นคนละระดับกัน ก็อยากจะให้กำลังใจ ให้ความเข้าใจกับท่านผู้ถามว่า ท่านผู้พิพากษาเหล่านั้น สติปัญญา ของท่านอาจจะเฉียบแหลมในระดับเดียวกับเรา หย่อนกว่า หรือมากกว่าเราก็ตาม แต่ว่าสติ ปัญญาของท่านถูกทุ่มเทนำไปใช้ในเรื่องของการพิพากษา หรือเรื่องของคดีความเป็นหลัก หรือ บางท่านอาจจะมีความเฉียบแหลมในเรื่องทางธรรมมากกว่าเราหรือเท่ากับเรา แต่ว่านั้นเป็น ความเข้าใจธรรมะ ท่านจะก้าวล่วงไปถึงขนาดฝึกธรรมะหรือนำธรรมะนั้นไปฝึกปฏิบัติให้เป็น นิสัยใจคอในชีวิตประจำวันได้แล้วหรือยัง ตรงนี้ไม่แน่ อาจจะยังไม่ได้ ถ้าอย่างนั้น ในเมื่อเราได้ เราก็มีสิทธิ์ที่จะเทศน์ ที่จะบรรยายให้ท่านฟังได้อีกเหมือนกัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More