การปฏิบัติธรรมและความสุขจากการนั่งสมาธิ : หน้า 57/124

ทํามามีให้ฟัง ท่านางสุลีณีดีช่วยเหลือ โดยแนะนํา แม้กระทั่งตอนที่เธอคิดต่อไปยังสถานี ให้เธอรู้จักกับนักธุรกิจชื่อตอคราชิมิเร่ คีลอลฟ โทรทัศน์แห่งชาตินิแอลเชีย เพื่อให้พระอาจารย์ เพื่อให้ช่วยสนับสนุนเรื่องที่พักของทีมงาน ซึ่ง ครียิลอฟ คาริสเมี่ยน์ดีสนับสนุนห้องพักกลางกรุงโซเฟียให้ทั้งหมดอย่างไม่น่าเชื่อ 3 จากนั้น ยนานาเริ่มติดต่อหาสถานที่จัดปฏิบัติธรรม ซึ่งต่อมา เธอได้ค้นพบว่า การจัดปฏิบัติธรรมนั้นยากแค่ตอนตัดสินใจจะทำเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นอุปสรรคก็คลี่คลายไปอย่างน่าตื่นตระหนก เนื่องจากเพื่อนๆ ล้วนเต็มใจให้ความช่วยเหลือ 4 นักข่าวสาวนิวี่แห่งชาติบีแอลเจเนเรีย (ชื่อ “ยานา” เหมือนกัน) บอกว่าประทับใจในคำตอบของพระอาจารย์ที่ทำให้เธอรู้สึกว่ายเป็นเรื่องง่ายที่คนเราจะมีความสุข ไรความเครียด ทั้งปวง เธอจึงตัดสินใจตอบตกลงมานั่งสมาธิ เมื่อได้นั่งสมาธิแล้ว เธอเล่าว่า รู้สึกเบาสบายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เหมือนลอยไปอยู่ในที่โล่งที่ปราศจากแรงโน้มถ่วง เมือเธอรู้สึกว่าอวัยวะกายของเธอหายไป เธอรู้สึกกลัวเล็กน้อย แต่ก็ริ้วพ้องว่า “มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมมาก” แม้เวลาผ่านไปถึง ๑๐ นาที เธอกลับรู้สึกว่าผ่านไปแต่ ๑๐ นาที เท่านั้น ตอนนี้เธอเชื่อแล้วว่ามีสมาธิสามารถนำความรู้สึกอัศจรรย์มาสู่ชีวิตของเธอได้จริง ดังนั้นหลังเธอจึงกลับมานั่งสมาธิกับพระอาจารย์อีกครั้ง แถมยังแฟนมาด้วย สิ้นท้ายบท ๒๒