การสื่อสารและมารยาทกับผู้ใหญ่ : หน้า 78/124

หรือผู้อื่นพากยาวาดีความก็ขึ้นบัลลังห์ แต่เมื่อไปหยาดใหญ่ ไม่ควรงขัดสมาธิ ให้นั่งพับเพียบแทนท่านนั่งพับเพียบต่อหน้าข้างก็ย่ำคิ ดดี เรียกท่านจะหมันไว้ เพราะมันเกินไป ส่วนท่ายืน ทำเดิน ก็สำคัญเหมือนกัน จะเดินไป พิเน่เข้าไปแบบบท หรือเข้าไปหา ผู้ใหญ่แล้วยืนอ แ้น นั้นไม่ควร ถึงฝึกทาการเถอะ เล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ขอให้ระวังกันให้มากอย่านองข้ามไป เพราะบางทีเรื่องบางเรื่องท่านเต็มใจ จะช่วยอยู่แล้ว แต่มาดของเรามันนั้นใส่ เลยไม่ช่วย ปล่อยทั้งเสีย เลยยุ่งใหญ่ อย่างเราจะสอนหนังสือให้น้อง แต่ยืนทำเอา เลยไม่อยากสอน เพราะท่าไม่น่าสอน น่าคะแห้วเสียด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นไปฝึกมารยาทการยืน เดิน นอนให้ดี ไม่อย่างนั้นจะหมดเสน่ห์ แล้วเสน่ดจะเข้ามาแทน ถ้าเราเป็นผู้ก่อตัดหมายไปติดต่อผู้ใหญ่ เมื่อรับงานจากนายามา อาจจามท่านเลยว่า จะให้ร คำตอบด้วยไหม เราจะได้รับคำตอบมาเลย ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา ๑๖. จงเลือกโอกาสเข้าหาผู้ใหญ่ใช้ไปด้วยกิจธุระ การติดต่อฮะว่างานนั้น ถ้าปฏิดต่อผิดจำระเวลา ก็อาจกลายเป็นทำเสียเรื่อง โบรมาจีเตือนว่า ไม่ใช่เรื่องไม่เป็นไร แต่ทำเสียเรื่อง เพราะทำเสียเรื่องจนถูกปฏิเสธกลับมาครั้งหนึ่ง โอกาสที่จะทำงานสำเร็จ ก็กลายเป็นเรื่องยาก ๑๖. จงเลือกโอกาสเข้าหาผู้ที่นายใช้ไปด้วยกิจธุระ เราไปหา่าน่าด้วยอธิษฐานในของนายเราดีหรือจะเข้าหานายก็ดี ควรจะมีรอยอย่างงี้ คือ ถ้าท่านพูดคุยกับใครหรือกากระไรอย่ามี เราต้องควรรับยังรอให้ท่านพูดหรือทำเสร็จ ธุระจากคุณเสียก่อน เราจึงควรว่าเรียนนำเขินกิจการของเราจึงจะควร คำงี้หลังจากยงปลูกแบบ เ ว็บเป็นการจำเป็นต่อการทำงาน ถ้าบ้านท่านตุ่นหมองอยูในหัวใจอะไรอยู่ ก็ครอบยังเหมือนกัน จงหาโอกาสที่เวลาท่านสบายและปกติ การที่เรามีความประสงค์ในท่าน จึงจะสร้างสมประสงค์ของเรา ถ้าเราไม่มีความลาดา หากโอกาสดีควร การที่คิดใว้หวังสำเร็จที่อาจจะละลายกลายเป็นผิดเสียหายก็ได้ ก็อาจนิ่งว่านั้นว่ากันขึ้นอยู่กับเราดี ก็ขึ้นเสมอกับเราดี เข้าพูดกิจจาก