การทำบุญและการเปลี่ยนแปลงของน้องบัวบูรณ์ : หน้า 95/124

ช่องนี้มีคำตอบ DMC เองน่าจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน เธอจึงขวนขวายทำบุญ รักษาบุญ และมาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ด้วยหัวใจที่ารังในระหว่างที่น้องบัวบูรณ์กำลังสงสัยและเอาใจนั่นนั่น ด้วยความที่เธอมีความคุ้นเคยและชอบวัดรับบุญอยู่เป็นประจำ รวมกับความที่เธอรักและผูกพันกับครูไม่ใหญ่ กายละเอียดของน้องบัวบูรณ์จึงได้รับวิมาวิที่ทันที เมื่อฉันบูรณ์แจ่มม้าท่วดแล้ว เธอก็ได้เห็นภาพการรับบุญต่าง ๆ ที่เธอเคยคอยเคยมา ปรากฏฉายให้เห็น ด้วยเหตุนั้นรายละเอียดของเธอจึงเริ่มสดใสและวางใส่วงเนื่องในปลาดับ เมื่อเวลาผ่านไป น้องบูรณ์เริ่มรัวและยอมรับว่า ตัวเองเสมชีวิตแล้ว และในระหว่างนี้ กายละเอียดของเธอก็แปรเป็นบรรจบระหว่างวัดและที่บ้าน และที่กายละเอียดของเธอวิมวิบาที่วัดนั้น เธอไปยังสถานที่ต่าง ๆ ภายในวัด เช่น สถาธรรมยาศก มหาธรรมยาศก และโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เป็นต้น ซึ่งเป็นสถานที่เธอเคยรับบุญในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ทำให้ภาพบุญต่าง ๆ ที่เธอเคยทำเอาไว้จำได้ปรากฏให้เธอเห็น ซึ่งทำให้เธอปลื้มปีติ(bin)ในภาย จากนั้น เธอก็ลงกราบพระประธานกรรมมหาธรรมยาศกในที่นี้ เมื่อกรแล้ว เธอก็สัมวิตามหลักวิชาที่เธอเคยศึกษา(มาก) คือ นักถึงงแก้ใส่ ๆ และภาวนา “สัมมาอะระหัง” เป็นเวลาสั้น ๆ (ประมาณ 5-10 นาที) ในทุก ๆ ที่เธอไป ซึ่งทำให้รายละเอียดของเธอมีความผ่องใสและวางใจแบบวบ ๆ เมื่อคุณครูไม่ใหญ่เดินทางกลับแล้ว เธอก็กลับนั่งสมาธิทบทวนบุญตอที่หน้า มหาธรรมยาศกดียิ่งในทันที เมื่อกรแล้ว เธอก็สัมวิถามหลักวิชาที่เธอเคยศึกษา(มาก) คือ นักถึงงแก้ใส่ ๆ และภาวนา “สัมมาอะระหัง” เป็นเวลาสั้น ๆ (ประมาณ 5-10 นาที) ในทุก ๆ ที่เธอไป ซึ่งทำให้รายละเอียดของเธอมีความผ่องใสและวางใจแบบวบ ๆ