ธรรมธรรม วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา แนวคิดเรื่องอันตราภพหลังความตาย ในคัมภีร์อภิธรรมของแต่ละนิกาย (1) หน้า 18
หน้าที่ 18 / 51

สรุปเนื้อหา

วารสารนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอันตรภาพ ซึ่งเป็นร่างกายที่อยู่ในกามภูมิและรูปภูมิ โดยวิเคราะห์ผ่านความสัมพันธ์กับกลิ่นเป็นภักษาหาร และการเกิดจากใจของสัตว์ต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการอภิปรายถึงชื่อและความหมายของอันตรภาพ รวมถึงการใช้คำว่า 'อัตตกาย' เพื่ออธิบายร่างกายในบริบทนี้ โดยมีความสำคัญในการเข้าใจหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ในการเข้าใจปัจจจาและวิสิษฐนาในเรื่องต่างๆ.

หัวข้อประเด็น

-หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา
-อันตรภาพ
-กามภูมิ
-รูปภูมิ
-โมเนียะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ธรรมธรรม วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมที่ 13) ปี 2564 ภาพทั้งสองนี้ [ซึ่งอัดกายนัน] จำแนอยู่ในกามภูมิ แลรูปภูมิ จึงมีนามว่า "อันตรภาพ" ฯลฯ ปัจจจา : เหตุได้อันตรภาพอาจมีนามว่า "คันธพะ" ? วิสิษฺษณา : ด้วยเหตุว่า [อันตรภาพ] นอาศัยกลิ่นเป็นภักษาหาร ในการดำรงอยู่ นามนี้จึงกั้นเฉพาะอันตรภาพในกามภูท่านั้น ปัจจจา : เหตุได้อันตรภาพอาจมีนามว่า "สัมภเวสี" ? วิสิษฺษณา : ด้วยเหตุว่า [อันตรภาพ] เกิดจากใจ กล่าวคือ สัตว์ทั้งหลายเกิดจากใจ บ้างเกิดจากกรรม บ้างเกิดจากบาป บ้างเกิดจากดินา ผู้ที่เกิดจากใจ คือ คนยุคตันกับ อันตรภาพ [เทพใน] รูปภูมิ [เทพใน] อรูปภูมิ แลปริมาณกายทั้งหลาย ฯลฯ ด้วยเหตุว่ากายของอันตรภาพทั้งหลายเกิดจากใจ ขับเคลื่อนด้วยใจ จึงมีนามว่า "โมนียะ"ฯ ------------------------ ว่า "ร่างกาย" คือ ร่างกายในที่นี้ผู้แปลเลือกใช้คำว่า "อัตตกาย" (หมายเหตุจากบันทึกด้านล่าง)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More