ธรรมารว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 : หน้า 28/51

ธรรมารว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564 1) T13 เป็นพระสูตรเดียว แปลโดยท่านอนิชื่อเกา (安世高) จากคัมภีร์ต้นฉบับของนิภยสรวาสติวาท 2) DA10 เป็นพระสูตรที่ร่วมอยู่ในพระสูตรกลุ่มที่ชมถูกแปลโดยท่านพุทธศาสนและท่านจุฬาเนี่ยน (笠佛念) ซึ่งนึกว่าการคาดว่าเป็นของนิภยธรรมคุปต์ 3) DN10 เป็นคัมภีร์บลิของนิภยเถรวาท จากข้อมูลดังกล่าว เมื่อพิจารณาจากการอ้างอิงพระสูตร ของนิภยที่สนับสนุนเรื่องอันตรภาค กลับพบว่าพระสูตรที่กล่าวถึง “ภพ 4” “ภพ 7” หรือ “คันตรภพ” นั้น แท้จริงแล้วไม่ใกล้สมทบต่อกันในทุกสายเนื่องจากทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพระสูตรที่แต่ละนิภยทรงจำ มีส่วนที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งในบางครั้งความแตกต่างนี้ก็มีความเกี่ยวเนื่องกันกับแนวคิดสำคัญที่นิภยนั้นๆ ยึดถืออยู่ด้วย ซึ่งในที่นี้เราสามารถเห็นได้ว่า T13 ที่กล่าวถึงอันตรภาค เป็นพระสูตรในสายการสิบทดของนิภยสรวาสติวาท ที่ถืออธิบายว่ามันตรภาคอยู่ 2.1.2 ความหมายของ “คันตราภินิพพาย่” ประเด็นปัญหาสำคัญอีกประการหนึ่งของชื่อองค์ตราภพ คือการอธิบายความหมายของอันตราภนิพพาย ซึ่งเป็น 1 ใน 5 ประเภทของพระอนาคาราม โดยฝ่ายที่สนับสนุนเรื่องอันตรภาถ้างว่าคันตราภรินิพพาย่นั้นและหมายถึงอันตรภาค ดังใน Kv53 และ Kv-a54 ____________________________________________________________ Yaoming Cai (蔡耀明), “Pánding “á hán jing” บั่ pâi quishù giǎnshè de nántí 判定《阿含經》部派歸屬的難题(困難) — ความยากลำบากในการตัดสินสายการสืบทอดของคัมภีร์อาคม”, Fa Guang Vol.111, No.24 (1998): 1-12. 53 Kv 366; อภิ.ก. 81/1209/101 (ไทย.มมร) 54 Kv-a 105; อภิ.ก.ข. 81/1198/102 (ไทย.มมร)