การเป็นนักรบแห่งธรรม ยิ่งหยุดยิ่งนิ่ง ยิ่งดิ่งไม่หยุด เล่ม 3 หน้า 97
หน้าที่ 97 / 144

สรุปเนื้อหา

การเป็นนักรบแห่งธรรมคือการมุ่งเน้นที่ภายในของเรา มุ่งมั่นที่จะพัฒนาตนเองและปล่อยวางจากสิ่งภายนอก เช่น คน สัตว์ และสิ่งของ ใจของนักรบควรอยู่ในความสงบและมุ่งมั่นต่อการปรับปรุงตัวเองอยู่ตลอดเวลา คนที่มีจิตใจที่ชัดเจนจะสามารถเห็นความเป็นจริงและเข้าใจธรรมชาติของสิ่งต่างๆ ได้ดีขึ้น การเป็นนักรบที่แท้จริงคือการไม่ถูกหลอกหลอนจากสิ่งภายนอกและมุ่งมั่นเพื่อค้นหาความว่างเปล่าและความสุขที่อยู่ภายใน

หัวข้อประเด็น

-การพัฒนาตนเอง
-การปล่อยวางจากสิ่งภายนอก
-การมีสมาธิภายใน
-การเป็นนักรบแห่งธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เรามีพร้อมการคิดตัวตน มาเป็นนักรบ ไม่เหมือนขาวโลกที่ไปเท่าไม่รู้เรื่องราวอะไร เราเก่งมาเพื่อปรับปรุงพัฒนามา แล้วก็ท่าทีหยาบและละเอียด ขึ้นมาทำปรับตัวบ้าง อย่าพยายามแผ่หายกิเลส ละเอียดมึงมั่งเข้าไปรบตามใ.btความสุขความเบิกบาน อย่าไปคิดคน สัตว์ สิ่งของ กะโหลกอะไร ภายนอกเห็นก็สะแกแต่เห็นได้ยินก็สะแกแต่ได้ยิน ก็ไปดูไปฟัง ๆ ให้ดูอย่ามันเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ นักรบมุ่งมั่นอย่างเดียวอยู่อย่างใน หยุดมันอยุ่ภายใน Detach your mind from humans, animals, things. Externally, if you see anything, just observe. If you hear anything, just listen. Let everything be natural. As Dhamma Warrior, focus internally, be still within.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More