มังคลัตถ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 8 / 14

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๔๔ อยู่เท่านั้น ไม่ปรารถนาปัจจัยอื่นไปจากปัจจัยนั้น ละความเป็นคนมัก มากเสีย พระ…

บทความนี้เกี่ยวกับการแปลความหมายของคำสอนในมังคลัตถที โดยเน้นไปที่การสัมผัสปัจจัยที่มีอยู่และการละความชื่นและริษยาในอิฏฐารมณ์และอณิฏฐารมณ์ พระผู้มีพระภ…

ประโยค ๕๖ - มังคลัตถีพินิจแปล เล่ม ๔ หน้า ๔๘ ไม่ดีคำตาม เธออ่อนยังอัดภาพให้เป็นไปด้วยอิวานั้นเท่านั้น ไม่ปรารถนาวิวอื่น …

การอธิบายเกี่ยวกับอาการของภิกษุในธรรม โดยสื่อถึงการพัฒนาทางจิตใจและการยกฉลากสันโดษ การใช้สภาวะต่างๆ ในการฝึกปฏิบัติธรรม ลักษณะของภิกษุผู้ประสบอาการเจ็บป่วยและการแบ่งปันกับภิกษุที่มีความสัมพันธ์กัน ตลอ

ประโยค ๔ - มังคลัตถาที่นี่เป็นปลา เล่ม ๒ - หน้าที่ 174 [เรื่องบทเศรษฐี] [๒๒๕] อเนง ธรรมาคมบุคคลมีปกติกล่าวว่าค่าน่ารั…

ในเรื่องนี้, บุตรเศรษฐีห้าคนได้ออกจากพระนครกรุงพาราณสี ขอชิ้นเนื้อจากพรานเนื้อ โดยที่การใช้วาจาที่น่ารักและเหมาะสมมีผลต่อการได้รับเนื้อที่เหมาะสม. คนแรกใช้วาจาหยาบทำให้ได้เนื้อไม่เพียงพอ, ส่วนคนที่สอง

ประโยค - มังคลัตถีปนิษบเล่ม ๒ - หน้าที่ ๙ ไปนี้ (เป็นอุทาหรณ์)- [เรื่องพระมหามุนีชาภิกษาผู้พุทธสุด] "ได้ยินว่า พระมห…

บทนี้พูดถึงการบูชาพระพุทธและการเข้าถึงพระธรรมรัตนะ โดยยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่พระมหามุนีได้ไปเฝ้าพระศาสดาและสอบถามเกี่ยวกับการบูชาพระธรรม พระศาสดาแนะนำให้บูชากุฏิเป็นพุทธสุด รวมถึงการกล่าวถึงเหตุผลว่าทำ

ประโยค 5 - มังคลัตถีที่เป็นเปล เล่ม 4 - หน้าที่ 140 ในอดีตกาล องคุตตรนิยาย และในมหาชนธกะ [๓๒๕] ครั้งนั้น ได้เกิดสนทนาข…

ในอดีตกาลมีการสนทนาเกี่ยวกับพระสารีบุตรเถระ โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงความสำคัญของการกล่าวคำถวาย พระเทวะมีสิกขวิหาร 500 รูป และภิกษุหนุ่มที่มีอุปการะได้ถวายผ้าสกุฎให้แก่วัด เพื่อสร้างคุณประโยชน์แก่ผู้ปฏิบั

ประโยค ๕๕ มังคลัตถทีนี่แปล เล่ม ๔ หน้า ๕๙ ถือเอาผ้าบังสุกุล ที่เขาเอ่ (สรีระ) นางปุณณทาสีทิ้งแล้ว จากป่าช้า ทรงทำกรรมท…

เนื้อหาเกี่ยวกับการแปลประโยคที่ ๕๕ ของมังคลัตถที ว่าด้วยการใช้ผ้าบังสุกุลในการบรรลุธรรม โดยมีพระมหาเถระที่เข้าใจถึงความบริสุทธิ์ของวัสดุ และผลงานใ…

ประโยค - มังคลัตถีกบนี้นี้แปล เล่ม ๔ หน้าที่ ๖๐ ของคนโน้น " แล้วเที่ยวไปตามลำดับประตู ชื่อว่า โลลูปวิวรรชน- สันโดด ( …

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความสะอาดจีวร โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับการที่ทั้งผู้ทำและวัสดุที่ใช้มีส่วนในการพัฒนาจิตใจ ผ่านขั้นตอนต่าง ๆ ของการทำงาน ซึ่งรวมถึงการกำหนดปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพของการทำงาน ปลำดับแล

ประโยค - มังคลัตถทีนี้เป็นแปล เล่ม ๔ หน้า 69 บทว่า ปานฉะนว เป็นพียงแท้น้อย โดยประมาณพออิงอัคภาพให้เป็นไปแห่งตำหนิ่นั…

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ความหมายของบทประโยคในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่สาระสำคัญของคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคและการประพฤติตนในระดับที่เหมาะสม การอธิบายไปถึงการที่พระอธิการอาจารย์ได้วางหลักประพฤติแ

ประโยค๕- มังคลัตถปีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๗๓ [เรื่องพระราชบุตร] [๑๑๒] ในอดีตกาล พระราชโอรสของพระเจ้ากรุงพาราณสี ถูกพระร…

ในอดีตกาล พระราชโอรสของพระเจ้ากรุงพาราณสีได้เห็นนางกินนรีและติดตามไปจนสูญเสียหนทาง นางอสีติญา พระเทวีได้เตือนสติว่าไม่มีประโยชน์ที่จะติดตามสิ่งที่ไม่มีคุณค่า หลังจากนั้นพระราชบุตรกลับมาและเรียนรู้ถึงบ

ประโยค ๔ - มังคลัตถาทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๘๕ นั่น มีเรื่องเหล่านี้ (เป็นอุทาหรณ์) [เรื่องกิริยาหนุ่ม] ได้ยินว่า กิญญห…

เนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมของกิญญหนุ่มที่ติดขนมเปี๊ยะ และการทดลองถวายขนมจากมารดาซึ่งแสดงให้เห็นถึงการไม่รู้จักประมาณในการรับประทาน นอกจากนี้ยังมีการบรรยายถึงพระเจ้าสิมหราชที่ถวายทานในทุกสัปดาห์ โดยถูกปร

ประโยค ๔ – มังคลัตถทีปนะ ๒ – หน้า ๑๗๓ พรามณ์ผู้หนึ่งในกรุงกัตถสีล ดังนี้เป็นต้น. เรื่องนี้ก็เหมือนเรื่องก่อน. พระผู้มี…

บทความนี้พูดถึงเรื่องราวความสำคัญของการปลดปล่อยจิตใจจากความทุกข์ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงคำสอนที่ว่า บุคคลควรปลดปล่อยใจในทางที่ถูกต้อง และไม่พึงกระทำสิ่งที่เป็นโทษ โดยมีการอ้างอิงถึงบทสอนจากพระผู้มีพร

ประโยค - มังคลัตถิบันแปล เล่ม 2 - หน้า 6 (แต่) เขาเป็นผู้รู้เท่าถึงธรรม รู้ทั้วถึงธรรม แห่งสูญน้อยนั่นแล้ว ปฏิบธรรมส…

ในมาตรานี้มีการพูดถึงความแตกต่างระหว่างผู้ที่เข้าถึงธรรมด้วยสุตะและไม่เข้าถึง โดยชี้ให้เห็นถึงบทบาทของการปฏิบัติธรรมและการมีสติในการถือปฏิบัติตามหลักการของศาสนา พระผู้มีพระภาคพระสุคตศาสดาได้ตรัสถึงควา

ประโยค ๕ - มังคลัตถิถิตีปิเนวะเลม ๕ - หน้่า ๑๓๔ ทอง เพื่อประโยชน์เป็นที่อยู่ของงู, ถ้ากระปลิให้เพื่อประโยชน์เป็นที่อยู…

ในอดีตกาล มหาเศรษฐีในกรุงราชคูณมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหญิงมีครรภ์ที่แสดงอาการหรือลักษณะของการตั้งครรภ์เมื่อแท้จริงแล้วเป็นหมัน เธอได้ทำให้ตัวเองมีลักษณะเหมือนผู้หญิงมีครรภ์ โดยการถูผ้าเป็นเวลานาน

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า 97 [๑๔๒] มาลัยอัปปิญญาสูตรในบทสมวรรค เอกนิบาต อังคุตตร- นิทาย (มี) คันนี้ว่า "…

มังคลัตถทีนี้แปลในเล่มที่ ๔ หน้า ๙๗ พูดถึงพระศาสดะและความสำคัญของความเป็นผู้มากน้อยเพื่อการดำรงอยู่ของพระศาส…

ประโยค ๕๕- มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๑๙๘ ดังนี้แล้ว คำสุขสวัสดิ์ฮากา แล้วคำว่า "ธรรมคาถิก" พึงเป็นผู้ มักน้อยเหมือนน…

บทความนี้นำเสนอการตีความคำสุขสวัสดิ์ฮากา และความหมายของพระคาถาที่เกี่ยวกับความมักน้อยในบริบทของพระพุทธศาสนา รวมถึงเรื่องราวของพระสีสสะฌะที่บรรลุอรหัตในที่แห่งหนึ่งในประเทศหิมพานต์ ตั้งแต่การไม่มีความท

ประโยค ๕๖ มังคลัตถทีปิเปนปลู เล่ม ๔ หน้า ๑๐๒ พึงปรารถนา ว่า ขอชนนักหลาย จงรู้ว่าเราเป็นพระเจ้านาภ พมนุษย์ ทั้งหลายก็ไ…

ประโยคนี้กล่าวถึงคำสอนในพระพุทธศาสนาที่ไม่ให้กล่าวถึงพระเจ้านาภในแง่ลบ และเน้นความสำคัญของความมักน้อย ในการที่บุคคลมีความปรารถนาในสิ่งต่าง ๆ ซึ่งอาจส่งผลต่อจิตใจของผู้คน การเข้าใจและการไม่ปรารถนาในปัจ

ประโยค ๕ - มังคลัตถทีปิ้นแปล เล่ม ๔ - หน้าที่ ๑๑๗ ความว่า เมื่อเผลอลักลอบโทษของตนไม่ได้ ก็อึ้งสดให้เกิดขึ้น อีกอย่างหนึ…

เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงการแสดงถึงบทบาทของอาจารย์ในพระพุทธศาสนา และการที่มีความสำคัญในการให้สมาธิธรรมแก่ศิษย์ นอกจากนี้ ยังสอบถามเกี่ยวกับโทษที่เกิดขึ้นจากการประพฤติตน ซึ่งหมายถึงการที่จะต้องศึกษาพระธ

ประโยค 5 - มังคลัตถิทิปิเปนปล เล่ม ๕ หน้าที่ 118 ปฐมาวิตติ เพราะความที่ อุปชฌาน ศัพท ประกอบในติยาวิตติเป็นต้น ไม่ได้."…

บทความนี้พูดถึงอาจารย์ ๔ จำพวก ตามที่พระพุทธโกศาจารย์กล่าวไว้ในฎีกาโลกตฺถก การจำแนกประเภทอาจารย์ประกอบด้วย ปิยพจารย์, อุปสัมปทาจารย์, นิสสยาจารย์ และ อุตเทสาจารย์ ที่มีบทบาทสำคัญในการเรียนการสอนรวมถึง

ประโยค ๕ - มังคลัตถีบทที่มีบทแสลง ๒ - หน้า 167 ท่านเมื่อจะทำความโศกกับพระมหาเถระนั้น พึงใตรตรองแล้วจึงทำ ดังนี้แล้ว นำ…

บทนี้กล่าวถึงการทำความโศกกับพระมหาเถระและการทำความเข้าใจกับการปฏิสัมพันธ์ในระหว่างกัน โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพระมหาเถระและพระอนุเถระต้องแยกจากกัน แต่ภายหลังได้มาเจอกันและพูดคุยเกี่ยวกับอด

ประโยค - มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม ๒ หน้า 4 หรือบอกสูตรหรือชาดกอย่างหนึ่ง ในท่ามกลางบริษัท ภิกษูนี้หาอ้างว่าผูทรงสุถะไม่…

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความสำคัญของการสั่งสมธรรมและหลักการที่เป็นไปในพระพุทธศาสนา เช่น พระปริตธรรมและการเป็นผู้ทรงสุถะ. ภิกษุผู้สั่งสมทำให้ความรู้ทางธรรมอยู่กับตน โดยไม่ลืมเลือนนานเป็นเวลาหลายปี. ความสงบ