ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕- มังคลัตถปีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๗๓
[เรื่องพระราชบุตร]
[๑๑๒] ในอดีตกาล พระราชโอรสของพระเจ้ากรุงพาราณสี ถูกพระราชดำเนินเทศ จึงพพระนางอสีติญา ผู้เป็นพระเทวีของตน เข้าไปป้ำริมฝั่ง เสวยปลานี้และผลไม้ อยู่ในบรรดาศาล
พระราชฐานนั่น เห็นนางกินนรีตนหนึ่ง มีจิตปฏิพัทธ์แล้ว จึงจะพระทวี เดินติดตามรอยเท้าของนางกินรีไป
พระเทวี ทรงดำรว่า "พระราชบุตรีนี้ ไม่นับถือเธอรา จึงติดตามนางกินรีไป" แล้วเข้าไปหาดาบสรุปหนึ่ง เรียนสนิทบริการมั่นคง และอธิษฐานให้เกิดแล้ว ได้บำเน็ดยแทนบรรดาศาลของตน
ฝ่ายพระราชบุตรนั้น คิดตามนางกินนรีอยู่ ไม่เห็นหนทางที่นางไปหมดความหวังแล้ว ก็กลับมา พระเทวี เห็นอาการอยู่ จึงเทาะขึ้นในอากาศ ไปแล้ว ณ ที่นั้น ในฤดูกาลที่พระเทวีไปแล้ว พระราชบุตรนั้น คำครองอยู่ กล่าวว่า คาถานี้ในอิสติญาดา ในมวรรรรทุกนิบาตว่า
"บุคคลผู้ปรารถนาเกิน ย่อมเสื่อมจากประโยชน์ เหมือนเราสื่อมแล้วจากพระนางอสีติญา
ฉะนั้น เพราะความโลกัจ และเพราะความเมามั่วยามด้วยสามารถแห่งความโลกัจ."
[แก้รรจ]
บรรดาบทเหล่านั้น บทความว่า อติธิวิน อติโลมณ ความว่า
๑. ชาติกุฎกถา. ๑/๑๐๗.