มังคลัตถิบันแปล เล่ม 2 - หน้า 6 : หน้า 6/356

ประโยค - มังคลัตถิบันแปล เล่ม 2 - หน้า 6 (แต่) เขาเป็นผู้รู้เท่าถึงธรรม รู้ทั้วถึงธรรม แห่งสูญน้อยนั่นแล้ว ปฏิบธรรมสมควรแก่ธรรม อย่างนี้แหละ ภูมิกทั้งหลาย บุคคล เป็นผู้มีสูญน้อย (แต่) เข้าถึงโดยสุตะ ภูมิกทั้งหลาย ก็บุคคล เป็นผู้มีสูญมาก (แต่) ไม่เข้าถึงโดยสุตะ เป็นอย่างไร ? ภูมิก ทั้งหลาย สุตะ คือ สุตตะ เคยะ ฯลฯ เวทละ ของบุคคล บางคนในศาสนานี้ มีมาก, (แต่) เขาท่าเป็นผู้รู้เท่าถึงธรรม รู้ทั่ว ถึงธรรม แห่งสูญมากนั่นแล้ว ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมไม่ อย่างนี้แหละ ภูมิกทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้มีสูญมาก (แต่) ไม่เข้าถึง โดยสุตะ ภูมิกทั้งหลาย ก็บุคคลเป็นผู้มีสูญมาก (ทั้ง) เข้าถึง โดยสุตะ เป็นอย่างไร ? ภูมิกทั้งหลาย สุตะ คือ สุตตะ เคยะ ฯ ฯ เวทละ ของบุคคลบางคนในศาสนานี้ มีมาก, (ทั้ง) เขา ก็เป็นผู้รู้เท่าถึงธรรม รู้ทั่วถึงธรรม แห่งสูญกันนั่นแล้ว ปฏิบัติ ธรรมสมควรแก่ธรรม อย่างนี้แหละ ภูมิกทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้มี สูญมาก (ทั้ง) เข้าถึงโดยสุตะ ภูมิกทั้งหลาย บุคคล ฯ จำพวก เหล่านี้ มีปรากฏอยู่ในโลก." (พระผู้มีพระภาคพระสุคตศาสดา ได้ตรัสไว้าถึงนี้ ครั้ง แล้วได้ตรัสคำสุดท้าย เป็นประพันธกถาอื่นต่อไปว่า :-) "ถ้าบุคคลแม้มิสูญน้อย (ทั้ง) ไม่ตั้งมั่นอยู่ ในดี: บัณฑิตทั้งหลายอย่อติตตั้งแต่นเทียนาโดย ส่วนสอง คือ ทั้งโดยสติ ทั้งโดยสุตะ ถ้า บุคคลแม้มิสูญน้อย (แต่) ตั้งมั่นอยู่ในดีสิฯ;