มังคลัตถีกบ: สันโดดและการทำความสะอาดจีวร : หน้า 60/239

ประโยค - มังคลัตถีกบนี้นี้แปล เล่ม ๔ หน้าที่ ๖๐ ของคนโน้น " แล้วเที่ยวไปตามลำดับประตู ชื่อว่า โลลูปวิวรรชน- สันโดด ( สันโดดในเว้นความโลเลเสีย ). การที่ภูมิอาจอัดภาพให้เป็นไป แล้วธีมที่สร้างหมอง หรือประมาณอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อภาพให้เป็นไปด้วยจีวรอันคนได้ แล้วอย่างนั้นแฉ ชื่อว่า ยากลาบสันโดด ( สันโดดในปัจจัยตามได้ ). การรู้จักกำลังของตนแล้ว ย่อภาพให้เป็นไปด้วยจีวรที่เป็นเครื่อง สามารถจะให้เป็นไปได้ ชื่อว่า ขาพลสันโดด ( สันโดดในปัจจัยตามกำลัง ). การที่กุจุวายวิธีที่ชอบใจแกก็อุปขึ้นแล้ว ย่อภาพให้เป็นไปด้วยจีวรอย่างใดอย่างหนึ่งของตน ชื่อว่า ยอดสารรูปสันโดด ( สันโดดในปัจจัยตามสมควร ). การไม่เลือกว่า " นาไหนที่ไหนชอบใจในที่ไหนไม่ชอบใจ " ดังนั้น แล้วซัก ( จีวร ) ด้วยน้ำที่สมควรซักได้อย่างใดอย่างหนึ่ง ชื่อว่า ฤกษ์สันโดด ( สันโดดในปัจจัยตามสมควร ). ภิกขุวรเว้นน้ำที่พูนด้วยคืนเหลือ ยางไม้และน้ำมันไปน้ำเน่า อันการที่กุจุว่าว่า ( จีวร ) ไม่ทุบด้วยไม้ค่อนเป็นต้น ขย้าด้วยมือซัก ชื่อว่า โรรสันโดด ( สันโดดในการซัก ). อันนี้ จะซักจีวรที่ไม่มีสะอาดเมื่ผืนนี้ที่ใส่ใบไม้ต้มมะร้อน ก็ครร. การที่กุจุว่าว่าอย่างนั้น ไม่ยังจิตให้กริบว่า " จีรินี้ยาบ จีรินี้ละเอียด " ดังนี้แล้ว กระทำโดยท่านที่พอเหมาะนั่นแฉ ชื่อว่า กรณสันโดด ( สันโดดในการทำ ). การทำบริอิต มนุฏด ๑ เท่านั้น ชื่อว่า ปริมาณสันโดด ( สันโดดในประมาณ ). อันง การที่ไม่เที่ยบายไปโคดว่ากว่า " เราจักแสรงหาด้ำที่ชอบใจ " เพื่อต้องการทำจีวร แล้วถือเอาชนิดใดชนิดหนึ่งนั้นแฉ