ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕๖ - มังคลัตถีพินิจแปล เล่ม ๔ หน้า ๔๘
ไม่ดีคำตาม เธออ่อนยังอัดภาพให้เป็นไปด้วยอิวานั้นเท่านั้น ไม่ปรารถนาวิวอื่น แม้จะได้ ก็ไม่รับ อาการของภิกษูนี้นี่ ชื่อว่ายกฉลากสันโดษ (ยินดีตามที่ได้) ในอิริย ก็ถ่าว่า ภิกษูเป็นผู้อาพาธเมื่อมีจิรหนักย่อมอ่อนหรืออับกาย เธอเปลี่ยนจิรที่นั่นกัน กับภิกษูชอบพอกัน แล้วยังอัดภาพให้เป็นไปด้วยจิรเบา ชื่อว่า เป็นผู้สนโดยแท้. อาการของภิกษูนี้ ชื่อว่า ยกาดพลัสโดย (ยินดีตามกำลัง) ในอิริย ภิกษูอึ้งอีก เป็นผู้ได้จิรชัยประดิษฐ์ บรรดาปัจจัยมีมากและจิรเป็นดังนี้ เธอได้จิรที่มีค่ามากในพื้นที่หนึ่งแล้ว คิดว่า "อิริยนี้ สมควรแก่พระเดชะทั่งหลายผู้บวชนาน จิรนี้สมควรแก่ภิกษุทั้งหลายผู้เป็นมหุด" แล้วถาววจิรมีค่ามากนั่นแก่พระเดชะหรือภิกษุผู้สุตหาดนั้น แล้วเสาะหาภาษมีชายแต๋ไหนๆ คือ แต่กองหายเอือ หรือต้น; ด้วยคน แม้ทำสังฆูด้วยผิดพลาดในอิริย. อาการของภิกษูนี้ ชื่อว่า ยกสารูปลัสโดย (ยินดีตามสมควร) ในอิริย. อันอิภิกษูในธรรมวันนี้ ได้ปินตกนานเศร้าหมอง หรือปิติ คือน้อยย่อมอัดภาพให้เป็นไปด้วยอิทธิบาทนั้นเท่านั้น ไม่ปราณา บิดนทาบาดอัน ถึงจะได้ไม่รับ อาการของภิกษูนี้ ชื่อว่า ยกฉลากสันโดษ ในอิริย. ก็ถ่าวว่า ภิกษูเป็นผู้อาพาธ บริโภค บิดนทาบาดที่เศร้าหมองแล้ว ย่อมถึงความแสดงโรคอย่างหนัก เธอถาวบิดนทาบาดนั้นแกภิกษูชอบพอกัน แล้วบรรโทนขย่ใส นม ส้ม น้ำผึ้ง และนมสดเป็นต้น จากมือของภิกษูชอบพอกันนั้น แม้ทำ