ปฐมสมันดา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

ประโยค(คง) - ปฐมสมันดาปากกาเปล่า ภาค 3 - หน้าท 21 ขึ้นเบื้องบน คือลอยขึ้นบนอากาศ จากพื้นดินที่แตกรแหง เพราะกิ่วและกระบือเ…

ในบทที่ 21 ของ 'ปฐมสมันดาปากกาเปล่า' กล่าวถึงความเชื่อมโยงระหว่างอากาศและฝนในชุมชนปักษ์เดือนอาสาพะ โดยใช้คำว่า 'อากาเมรม' เพื…

ประโยค - ปฐมสมันดาปสาธกานา กาล - หน้าที่ 36 บัดนี้ ควรทราบถึงภาพทัศ 4 ประการ ในปฏิทัศนี้ แต่ละ ปฏิทัศ เพราะเหตุที่ธร…

ในบทความนี้จะมีการศึกษาเกี่ยวกับภาพทัศน์ 4 ประการในปฏิทัศน์ โดยเน้นการเข้าใจถึงความแตกต่างในธรรมและอรรถาธิบายที่พระผู้ถึงทรงสอนให้แก่กษัตริย์และนักศึกษา ศึกษาเรื่องการเทศนาและความหมายทางปัญญา ที่สะท้อ

ประโยค - ปฐมสมันดาปสาททาแปล ภาค ๑ หน้า ๑75 ความเมื่อตลงต่ำ แต่ละอย่าง ๆ มีอุปาทานริพาน คือ ความพิเศษแห่งจิต ไม่ถืมัน น…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการส่งเสริมพระวินัยในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายการพยายามในการส่งเสริมให้ปฏิบัติตามพระวินัย ในการทำความเข้าใจและแสดงถึงจิตที่ไม่ถือตน รวมถึงการพรรณนาเกี่ยวกับความพิเศษแห่ง

ประโยค(ด) - ปฐมสมันดาปกกานแปลภาค ๑ - หน้าที่ 182 ทั้งหลายมีที้เช่นว่า "พิงขูดรากเหง้าทั้งหลาย โดยที่สุดแแม่เพื่อแผ่และอ้อ…

เนื้อความในบทนี้เกี่ยวข้องกับการตั้งคำถามเกี่ยวกับความเชื่อในพระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อเสด็จประทับในสถานที่อันสวยงามใกล้ต้นสะเดาะ และเน้นย้ำถึงความปลอดภัยในการเสด็จประทับของพระองค์ในเมืองเวรุษา โดยการอ่า

ประโยค(คอ) - ปฐมสมันดาปสาทกแปล ภาค ๑ หน้า 191 มีธรรรมะเป็นที่สุด บุรรธรรมมือวิชาเป็นต้นนั้น ความไม่รู้ใน อริยสัจทุกข์เป็น…

เนื้อหานี้กล่าวถึงอวิชชาเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเกิดสังขารในทั้งอรูปภาพและรูปภาพ โดยเชื่อมโยงระหว่างอวิชชาและอายตนะ รวมถึงผลกระทบที่ตามมาจากการมีอวิชชา ซึ่งมีผลต่อการเกิดตัณหาและอุปาทาน ชี้ให้เห็

ประโยค (ค) - ปฐมสมันดาปสากนแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 223 ประกาศนั้น ก็ย่อมมาจากแต่ความงามเช่นเดียวกัน แม้ว่าผลแห่งการ ปฏิบัติ เ…

ประโยคนี้กล่าวถึงความงามของการประกาศพระธรรมที่มีความงามในเบื้องต้น กลาง และที่สุด ซึ่งมีความบริสุทธิ์ในแต่ละด้าน รวมถึงการทรงแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่ครบถ้วน การแสดงถึงศาสนาพรหมจรรย์และมรรคพรหม

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสิคานแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 231 โดยชาติ. มีคำอธิบายว่า " ผู้คํานานนแล้ว." บทว่า องครก ต ได้แก่ ผู้น…

เนื้อหาอธิบายเกี่ยวกับศัพท์บาลีต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเป็นผู้ที่เจริญในคุณธรรม โดยมีการระบุถึง บทว่า องครก ต, วิโอญุปจุต, และ วุฑเฑต ที่เป็นตัวแทนของความเจริญและหลักธรรมในพุทธศาสนา ปัญหาทางคุณธรรมใน

ประโยค(ค) - ปฐมสมันดาปาสากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 249 ควรเรียกว่า พี่" มืออธิบายว่า " ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! ลูกไก่ตัวนั้น …

บทความนี้อธิบายถึงความหมายของคำว่า 'อวิชชา' ที่แปลว่า การไม่รู้ และเทียบเคียงกับลูกไก่ที่เกิดก่อนและหลัง โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงปัญญาในบริบทของสัตว์ที่อยู่ในอวิชชา ผ่านคำสอนที่มีลำดับความเข้าใ

ประโยค - ปฐมสมันดาปสากำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 275 กล่าวคือความไม่มีวิจิตวิจารณ์นั้น ข้าพเจ้าได้กล่าวแล้วมิใช่หรือว่า "ถึง…

เนื้อหาเป็นการศึกษาความสำคัญของการสงบวิจิตและวิจารในการบรรลุสมบูรณะ โดยวิเคราะห์คำสอนของพระผู้พระภาคเจ้า ที่แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการไม่ฟุ้งซ่านจากกิเลส เพื่อเข้าถึงสภาวะที่สูงกว่าและการมีสมาธิที่

ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดาปาศากรแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 278 ถามว่า "จริงอยู่ เมื่อพระองค์ตรัสว่า และเพราะความสงบระงับ วิถีวิจารณ์…

ในเนื้อหาเริ่มด้วยการตั้งคำถามถึงความสงบระงับวิถีวิจารณ์ว่าเป็นอุบายในการบรรลุเป้าหมายหรือไม่ โดยนำเสนอความเห็นจากอธิษฐานรัตน์ ที่กล่าวถึงการสรรเสริญเพื่อเพิ่มความพยายามในการบรรลุองค์มรรค การหยิบยกคำศ

ประโยค (คํา) - ปฐมสมันดาปสําหรับบท ๑ หน้า 279 4. วิริยุปภาพ อุปมาขาในวิริยะ 5. สังฆรูปภาพ อุปมาขาในสังฆาร 6. เวทมนปภาพ อุ…

บทความนี้กล่าวถึงอุปมาทางพระพุทธศาสนา โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับลักษณะต่างๆ ของอุปมาที่มีความเกี่ยวข้องกับธรรมในพระสูตร เช่น วิริยะ, สังฆาร, และความบริสุทธิ์ โดยเน้นความสำคัญของการเข้าใจและตีความธรรมอย

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสาทกแปล ภาค ๑ หน้า ๑๑๙ "ถึงความชำนาญ" แท้จริง จิตที่เป็นไปอยู่ในอำนาจ ท่านเรียกว่า "มุทุ" (อ่อน) …

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการเป็นจิตอ่อนที่เหมาะแก่การทำงาน ซึ่งมีความสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งปันแนวคิดที่ว่า จิตที่ได้รับการฝึกอบรมดีแล้วจะส่งผลต่อความสามารถในการทำงานต่างๆ ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น เ

ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดาปสาทกเทปใน ภาค ๑ - หน้าที่ 311 แห่งพระวินัยนี้ ข้าพเจ้าจักรวณาไว้เฉพาะภาษีเท่านั้น [ อรรถาธิบายว่า…

บทความนี้กล่าวถึงการอธิบายของพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับญาณจักุซึ่งสัมพันธ์กับจักษุทิพย์ นอกจากนี้ยังเป็นการเจาะลึกถึงทิพย์ที่เป็นธรรมชาติที่ไม่สะดวกต่อการมองเห็น เมื่อต้องติดต่อกับสิ่งภายนอก ผู้อ่านจะได

ประโยค(คฑ) - ปฐมสมันดาปาสก้าแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 325 ว่า "ทุกข์นี้ประมาณเท่านั้น ไม่มีทุกข์ยิ่งไปกว่านี้" และเราได้รู้ คือ…

บทความนี้เน้นการเข้าใจธรรมะโดยเฉพาะเกี่ยวกับทุกข์และนิพพานตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ท่านได้แสดงไว้เกี่ยวกับการหลุดพ้นจากทุกข์ โดยการพิจารณาถึงจริงและความเป็นจริงทั้งสองด้าน คือ ทุกข์และดี พระพุทธเจ้าได

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 332 ด้วยอำนาจแห่งความเลื่อมใสและด้วยอำนาจแห่งความสรรเสริญ ด้วยลักษณะนี้ ค…

บทนี้พูดถึงการเลื่อมใสและความสรรเสริญในพระธรรม โดยให้ความสำคัญกับอภิญญาและการแสดงออกถึงความรู้สึกในลักษณะต่างๆ ทั้งในด้านความกลัว ความโกรธ และความอัศจรรย์ การชมเชยพระธรรมเทนาปและการแสดงความเลื่อมใสในค

ประโยค (ค) - ปฐมสมันดาปาสถานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 385 [ เปรียบด้วยแพทย์ผู้ไม่ฉลาดทำผ่าตัด ] แพทย์ผู้ไม่ฉลาด เรียบร้อยบางคลอง…

ในบทนี้พูดถึงการเปรียบเทียบระหว่างการรักษาในทางการแพทย์กับการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยใช้ตัวอย่างแพทย์ที่ไม่ชำนาญในการทำผ่าตัด ซึ่งเน้นความเข้าใจในความสำคัญของการให้อภัยและการตระหนักถึงข้อผิดพลาดโ

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสกาทาแปล ภาค ๑ หน้า 389 เป็นหมู่ใหญ่ เล็ดด้วยลากก็ได้ อธิบายว่า " ถึงความเป็นหมู่ ประเสริฐ และควา…

เนื้อหาให้ความรู้เกี่ยวกับความเป็นหมู่ใหญ่ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเกี่ยวกับการบัญญัติสิกขาบทที่พระศาสดาทรงบัญญัติเพื่อสงเคราะห์ความเป็นหมู่ใหญ่ รวมถึงการอธิบายความหมายของพาหุลจอมฤทธิและความสำคัญของการเ

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสำกำเริบ ภาค ๒ - หน้า 22 บทว่า มุทิติ ได้แก่ ทรัพย์ที่มีมานแต่ฝ่ายมารดา อธิบายว่า "ทรัพย์ส่วนนี้ค…

บทความนี้อธิบายถึงทรัพย์ที่มาจากฝ่ายมารดา ซึ่งเรียกว่า 'มุทิติ' ว่ามีความสำคัญและต้องมีการตรวจสอบปริมาณทรัพย์นี้ ต่อมาได้พูดถึงการรวมทรัพย์ที่ได้มาจากการทำอาชีพของหญิงและความหมายของการลบปัจจัยที่จะทำใ

ประโยค - ปฐมสมันดาปสาทิกาแปล ภาค ๒ หน้า ๒๔๙ บทนี้ นี่ วินัยทุกกฎ ทุกกฎที่ว่า "พวกภูษาได้ฟัง (เรื่องตะเกียกถะคายเพื…

บทที่กล่าวถึงการปฏิบัติของวินัยทุกกฎ และการทำลายอาบัติ ซึ่งเน้นถึงฤทธิ์และการกระทำที่ต้องมีความพยายาม ในการทำลายอาบัติทุกกฎ โดยจะมีการวิเคราะห์ถึงสถานการณ์ที่เกี่ยวกับฤทธิ์ และกรรมวิธีในการขุดซึ่งมีคว

ประโยค - ปฐมสมันดาปสถานะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ ๒๕๖ ภิญจ์รวมทรัพย์ให้เนื่องเป็นอันเดียวกันแล้วสอดภาชนะของตนเข้าไปอยู่เพีย…

บทนี้กล่าวถึงการทำให้ทรัพย์ในภาชนะหวั่นไหวและการดำเนินการทางจิตต่อทรัพย์ที่ถูกวางอยู่ในเครื่องประดับต่างๆ เช่น สูตดารุพูห์ซึ่งหมายถึงทรัพย์ที่ร้อยอยู่ในด้าย โดยการจับต้องต้องระวังและทำให้เกิดการเชื่อม