ความงามในพระธรรม ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 228
หน้าที่ 228 / 409

สรุปเนื้อหา

ประโยคนี้กล่าวถึงความงามของการประกาศพระธรรมที่มีความงามในเบื้องต้น กลาง และที่สุด ซึ่งมีความบริสุทธิ์ในแต่ละด้าน รวมถึงการทรงแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่ครบถ้วน การแสดงถึงศาสนาพรหมจรรย์และมรรคพรหมจรรย์อย่างมีนัยสำคัญ โดยชี้ให้เห็นถึงความพร้อมในอรรถและพยัญชนะ ทำให้ผู้ฟังสามารถเข้าถึงความรู้และนำไปปฏิบัติได้อย่างชัดเจน สถานที่ที่อ้างอิงในเนื้อหานี้เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและการมีความงามทางจิตใจเพื่อความก้าวหน้าในทางธรรม

หัวข้อประเด็น

-ความงามในพระธรรม
-พระผู้มีพระภาคเจ้า
-ศาสนาพรหมจรรย์
-มรรคพรหมจรรย์
-อรรถและพยัญชนะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ค) - ปฐมสมันดาปสากนแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 223 ประกาศนั้น ก็ย่อมมาจากแต่ความงามเช่นเดียวกัน แม้ว่าผลแห่งการ ปฏิบัติ เพราะนำความเป็นผู้องทาให้ ในเมื่อได้สำเร็จผลแห่งการ ปฏิบัติแล้ว เพราะฉนั้น จึงชื่อว่า มีความงามในที่สุด นี้ง มีความงามในเบื้องต้น ด้วยความบริสุทธิ์แห่งแผนเกิด เพราะศาสนธรรมมีที่พึ่งเป็นแผนเกิด มีความงามในท่ามกลางด้วย ความบริสุทธิ์แห่งอรรถ มีความงามในที่สุดด้วยความบริสุทธิ์แห่งกิจ เพราะฉะนั้น สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เมื่อทรงแสดง ธรรมะน้อยหรือมากก็ตาม พึงทราบ " ทรงแสดงครบวันทั้ง ๑ ประการ มีความงามในเบื้องต้นเป็นอันว่า " [ อรรถาธิบายศัพท์ว่า สตุติ สุภาษณํ ] ก็ในคำเป็นต้นอย่างนี้ว่า " สตุติ สุภาษณํ " ดังนี้ พึงทราบ วินิจฉัยดังนี้ :- เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เมื่อทรงแสดงพระธรรมนี้ ชื่อว่าทรงประกาศ คือทรงแสดงศาสนาพรหมจรรย์และมรรคพรหมจรรย์ ด้วยนัยต่าง ๆ กล่าวศาสนาพรหมจรรย์และมรรคพรหมจรรย์นั้น ชื่อว่า จึงพร้อมด้วยอรรถ because ถึงพร้อมด้วยอรรถ, ชื่อว่าพร้อมด้วย พยัญชนะ เพราะถึงพร้อมด้วยพยัญชนะตามสมควร ชื่อว่าพร้อม ด้วยอรรถ เพราะประกอบพร้อมด้วยอรรถภาพที่แสดงประกาศ เปิดเผย จำแนก ทำให้ตื่นและบำบัด, ชื่อว่าพร้อมด้วยพยัญชนะ เพราะ ถึงพร้อมด้วยอักษร บท พยัญชนะ อาการ นิริตติ และนีตต, ชื่อว่า พรงพร้อมด้วยอรรถecauseความที่ศาสนพรหมจรรย์เป็นต้นนั้น ลิข
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More