ประโยคในปฐมสมันดาปสถานะ : หน้า 256/404

ประโยค - ปฐมสมันดาปสถานะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ ๒๕๖ ภิญจ์รวมทรัพย์ให้เนื่องเป็นอันเดียวกันแล้วสอดภาชนะของตนเข้าไปอยู่เพียงใดภิญจ์นั้น ท่านเรียกว่า "ทำให้หวั่นไหว" เพียงนั้นในคำว่า "ผนวก๒" นี้ อีกอย่างหนึ่ง แม้มีอยู่เขี่ยไปทางโน้นและทางนี้ ชื่อว่าให้หวั่นไหวเหมือนกันภิญจ์นั้น ย่อมต้องดูดสังจัยในกลดใภภิญจ์ตัดความที่ทรัพย์เนื่องอันเดียวกันขาดแล้ว ทรัพย์ที่อยู่ในหม้อ ก็มีอยู่ในหม้อนั้นเอง แม้ที่อยู่ในภาชนะ ก็มีอยู่ในภาชนะเท่านั้น ในภาชนะ ทรัพย์ชื่อว่าจะอยู่ในภาชนะของตนแล้วครับ เธอทำอย่างนั้นแล้ว แม้ไม่ได้ในภาชนะออกจากหม้อก็จำต้องปราชญ์ กาหปนะที่ลออออกทางช่องนี้มือแล้ว จะไม่กระทบหาปะทะที่อยู่ในหม้อโดยวิธีใดภิญจ์การดำเนินโดยวิธีนั้น ชื่อว่าดั้งคำเดา ในคำว่า "มุติ วา ฉนตุ" นี้ แม้ภิญจ์นั้น ก็ต้องปราชญ์ บทว่า สูตดารุพูห์ ได้แก่ ทรัพย์ที่ร้อยไว้ในด้าย คำว่า "สูตดารุพูห์" นั้น เป็นชื่อของเครื่องประดับที่ร้อยไว้ในด้ายบางที่สำหรับด้วยคำข้าง เครื่องประดับทั้งหลายสังเวชเป็นต้น ที่เสร็จด้วยทองบ้างก็มี ที่สำเร็จด้วยปะก่ายบ้าง ที่สำเร็จด้วยสายบ้างถึงแม้สร้อยไม่มุกเป็นดง ก็ถึงการสงเคราะห์เข้าในสังวาสเป็นต้นนี้ นั่นแล ผ้าสำหรับโพศรีละท่านเรียกว่า "เวชานุ๊ะ"ภิญจ์ใดจิตจับต้องบรรจทรัพย์ที่ร้อยไว้ในด้ายเป็นต้นนั้นอย่างใดอย่างหนึ่งต้องทุกกุฎ ทำให้หวั่นไหว ต้องดูดสังจัย จับที่สุดสวาสแล้ว ไม่ได้ทำให้ลอยอยู่ในอากาศ เพียงแต่กั้น (เท่านั้น) ต้องดูดสังจัย กี่ในบทว่า "มิสุนโต นิรัคติ" นี้ มีวิจฉัตดังนี้--ในส่งเขป