ประโยค-สารตฤกษ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 695 / 733

ประโยค - พระสมบัติปัทถุถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 136 ๑๒. เรื่องครหานี้ [๔๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปราศจากของนิครนถ์ ชื่อครหานี้ ตรัสพระธรรมเทสนาว่า "ยถ สงคราม-ธาณสุ"

ในกรุงสาวัตดี มีการสนทนาระหว่างสีริคุตต์และครหานี้เกี่ยวกับการเข้าไปหาพระสมณโคดม โดยครหานี้ตั้งคำถามว่าการไปหาพระสมบัติมีคุณค่าอย่างไร ทำให้สีริคุตต์เกิดความคิดและรำคาญต่อคำถามดังกล่าว.

ประโยค – พระอาทิตย์ทั้วดวงแปล ภาค ๑ – หน้าที่ 138 นิรนาถเหล่านั้น รำรำรินดีแล้ว กล่าวแล้ว “กิจของพวกเรา สำเร็จแล้ว จำเดิมแต่คำสีริล อึ่มในพวกเราแล้ว สมบัติ ชื่ออะไร จั๋ไม่มีแล้วพวกเรา ?” ที่อยู่ เมือง

เนื้อหาเกี่ยวกับกิจกรรมของนิรนาถในเมืองสีริคุตต์ ที่ดำเนินการตามคำสีริล โดยการจัดเตรียมสถานที่และของใช้สำหรับพระผู้เป็นเจ้า เช่น หลุมเพื่อการนั่งของอาณะ การเตรียมข้าวและขนม และการจัดการด้านพิธีการมากม

ประโยค- พระอธิการักรอฉบับแปล ภาค ๑- หน้าที่ 140 ได้รับว่า สีรวุฒนั้น ในทำพิธีนี้ ก็คือคิดว่า "เมื่ออินครณ์ คนหนึ่ง คงลงในหลุมแล้ว, นิครณ์ที่เหลือ อยู่จังแล้ว" นิครณ์ เหล่านั้น กล่าวว่า "ดี" แล้วคิดว่า

ในพิธีนี้ สีรวุฒได้รับการกล่าวถึงเมื่อมีความคิดว่าผู้หนึ่งอาจลงไปในหลุม และที่เหลืออยู่กับนิครณ์ที่เหลือ ในระหว่างที่นิครณ์ทำพิธี พวกเขาได้รับการสนับสนุนในการวางแผนเชิงกลยุทธ์ โดยเชื่อว่าความตั้งใจของ

ประโยค - พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141 [ครหาทินนีฟ้องสิริจุดดังพระราชา] ครหาทินนี เห็นประกายอันแปลกนั้น ของนิครนธ์เหล่านั้นแล้ว โธธ คิดว่า "เรา อันสิริจตุ์ให้จามหายแล้ว มั่นใจในพระผู

ในหน้า 141 ของพระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ เราได้เห็นเหตุการณ์ที่ครหาทินนีได้มีบทสนทนากับพระราชาเกี่ยวกับการปรับสิ่งใหม่ให้กับสิริจตุ์ โดยครหาทินนีได้แสดงความเชื่อมั่นในพระผู้เป็นเจ้าที่สามารถให้ความ

ประโยค - พระอิฐมะทัณฑ์วัดอาแปลภาค 3 - หน้าที่ 142 พระราชา เจ้าบวชนิคมครรณ์ ผู้ไม่รู้แม้เหตุเพียงเท่านี้เที่ยวไปอยู่ ด้วยคิดว่า เป็นครู บอกแก่สาวของพระตกด้ว ยอมรู้ทุกอย่าง เพราะเหตุไร ? สนไหมอัญเจ้าเข

ในหน้าที่ 142 ของหนังสือ พระอิฐมะทัณฑ์วัดอาแปลภาค 3 มีการพูดคุยระหว่างพระราชากับครหินซึ่งแสดงให้เห็นถึงความยุ่งเหยิงในความสัมพันธ์และการไม่เข้าใจกันระหว่างตัวละคร เรื่องราวเกี่ยวกับครหินที่โกรธสิริคุต

ประโยค - พระฐัมม์ทัศรฉฉลูแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 143 กัน. ต่อมาในกาววันหนึ่ง ศรีอริฎุตต์ กล่าวว่าเครดหินว้า "ประโยชน์" อะไรของท่านด้วยพวกนิครนธ์ล่ะ ? ท่านเข้าไปนิครนธ์เหล่านั้น ถ้าได้อะไร ? การเข้าไปหาพระ

ในหน้าที่ 143 ของพระฐัมม์ทัศรฉฉลู มีการสนทนาระหว่างศรีอริฎุตต์และผู้คนเกี่ยวกับการถวายทานและความรู้ของพระศาสดา ศรีอริฎุตต์ หวังให้พระศาสดารับภิกษาจากคฤหัปนในวันรุ่งขึ้น พร้อมด้วยภิกษุ 500 รูป และอธิบา

ประโยค - พระธรรมปิฎกวัดอับแตลิสา ภาค ๑ - หน้าที่ 144 ข้าพระองค์อ่อนไม่ทราบ แม้การทำตอบ แก่กรรมอ่อนข้าพระองค์ ทำแล้ว ข้าพระองค์ไม่ทราบ แม้ความที่สารถนั้น ใครจะ ถวายภิญญาแก่พระองค์ด้วยอิทธิบาทสทธิ พระอ

ในบทนี้ พระศาสดาทรงพิจารณาเกี่ยวกับการถวายภิญญาและบุญที่เกิดขึ้นจากการทำดี ทรงเห็นความสำคัญของการประชุมและการทำอนโมทนาในหมู่มหาชน นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงสิริคุตต์ที่รับรู้การรับของพระศาสดาและบอกให้ท

ประโยค - พระธรรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 145 [ครหาทินนต์เตรียมรับพระศาสดา] ครหาทินนต์ คิดว่า "บัดนี้ เราจักทำสิ่งที่จะทำพระสมโภคอม นั้น" จึงให้ลูกมุขใหญ่ไว้ในระหว่างเรือน ๒ หลัง ให้บ่ายตะเคียน มาประ

ในบทนี้กล่าวถึงการเตรียมการของครหาทินนต์ที่มุ่งหวังจะทำการต้อนรับพระศาสดา โดยการสร้างสถานที่สำหรับการประชุมพร้อมทั้งการจัดเตรียมกลยุทธ์ในการรับมือกับผู้คนที่เข้าร่วม ซึ่งอาจเป็นผู้มีมิจฉาทิฐิหรือสัมมา

ประโยค- พระธรรมปาฐิโมกข์ แปลภาค ๑ หน้าที่ 146 จักกำหนดพุทธวิสัย พุทธศิลป์ ในวันรุ่งขึ้น พระศาสดา ได้เสด็จ ไปประตูเรือนของคร mphith กับภิกษุ ๕๐๐ รูป. คร mphith นั้น ออก จากเรือนแล้ว ถวายนั่งองค์ด้วยเบญ

ข้อความนี้พูดถึงการเสด็จเข้าของพระศาสดาไปยังเรือนของคร mphith และการสนทนาระหว่างพระศาสดากับคร mphith ซึ่งพูดถึงความรู้และการกำหนดจิตของสัตว์ พระศาสดาได้ทำการสนทนาเกี่ยวกับนิมิต 16 ประการ ข้อความยังบอก

ประโยค - พระอาทิตย์วิบูลูงแผลง ภาค 3 - หน้าที่ 147 ถ่านเพลิงแล้ว ถอยออกไปยืนอยู่ กราบทูลว่า "ขอพระองค์เสด็จ ไปข้างหน้าเถิด พระเจ้าข้า" [ครหาเทินนี้เลื่อนสะพระพุทธเจ้า] ลำดับนั้น พระศาดา ทรงเหยียดพระ

บทนี้พูดถึงพระศาดาที่ทรงเผชิญหน้ากับเพลิงขณะที่มีการสนทนาระหว่างเขากับสิริฤดี เกี่ยวกับสถานการณ์และการทำสิ่งที่ถูกต้องในช่วงเวลาวิกฤติ โดยมีการเล่าเรื่องราวของดอกบัวที่ผุดขึ้นและพระภิกษุที่เข้าไปในหลุ

ประโยค - พระธัมม์บทฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 149 ปูชุนเป็นดังทองหยกย่อมเกิดแล้ว ย่อมไฟโรจน์ ซึ่งปูชนมีผู้มีหลาย ด้วยปัญญา ฉันนั้น..” [แั่รรถ] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่า สงกราธม์ คือ ในที่หยาก เนื้

บทนี้อธิบายถึงธรรมะพูดถึงการเกิดขึ้นของปูชุนที่เปรียบเสมือนทองหยก ดอกบัวที่งดงามแม้อยู่ในกองหยาก สื่อถึงความสำคัญของปัญญาในการผลิตความดีจากสถานที่และเงื่อนไขที่ยากลำบาก. พระผู้พระภาคตรัสว่าสาวกและผู้ท

ประโยค - พระธัมมปทุฒิถูกแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 150 การบรรพชา แม็กก (ตน) ขึ้นสู่สะ สมาธิ ปัญญา วิปัสสนา- วิปัสสนาสน ยิ่งกว่าคุณสักการบรรพชานั้น ก็อ่อนไฟโรรัน คือ งามล่วง ซึ่งปู่ชุมผู้กังถั้งหลายๆ [คฤหั

การบรรพชาของแม็กกุตสู่ความรู้และสมาธิเป็นจุดเริ่มต้นของการตรัสรู้ในพระพุทธศาสนา มีการบรรลุผลโสดาบดีโดยคฤหาถินีและสิริคุต และการเผยแพร่ธรรมที่นำไปสู่ความเข้าใจในโหราศาสตร์ มีการตรัสชี้แนะให้เห็นถึงความ

ประโยค = พระอัมปวิฒฺกุฎีแปลก ภาค 1 - หน้า 153 จันทร์เพ็ญเข้าไปสู่วิถึมเมฆ. ท้าวเธอ ทรงมีพระหลักปฏิพัทธ์ในหญิงนั้น เป็นประหนึ่งว่า ถึงอาการพลัดตกจากคอช้าง ทรงรีบกระทำประทินิยมพระครองแล้ว เสด็จนั่งสู่อ

ในบทนี้ มีการพูดถึงพระราชาที่ทรงมีพระหลักปฏิพัทธ์ในหญิงในปราสาท และพระราชาได้สั่งให้อำมาตย์ไปตรวจสอบความถูกต้องเกี่ยวกับสถานะของหญิงนั้น ผลปรากฏว่าหญิงมีสามี ทำให้เกิดการสนทนาระหว่างพระราชากับอำมาตย์

ประโยค/ข้อความจากภาพ: "ประโยค๑ - พระอิทธิปลบฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 154 แต่วานนี้ไป เธอจงบำรุงเรา" แล้วให้พระราชทานโล่และอาวุธแก่ บูรพ์นั้น. "ได้ยินว่า พระราชา ได้ทรงดำริอย่างนี้ว่า "เราจักยกโทษ

ในเนื้อหาได้พูดถึงการตีความและอ้างอิงจากพระอิทธิปลบฤทธิ์ โดยมีโครงเรื่องเกี่ยวกับพระราชาที่มีพระดำริในการยกโทษให้กับบูรพ์และการตอบสนองของสกถภายในราชสำนัก รวมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าว โ

ประโยค- พระธัมม์ทัศน์ฉบับแปล ภาค ๑-หน้าที่ 155 หรือ ? " ภรรยา กล่าวว่าฉันตั้งอยู่บนเตา นาย." เขาไม่อาจจะรออยู่ ฉันกว่าระแจะปลดลงได้ จึงให้ภรรยาเอากระบวยตักน้ำบ่าวเท ข้าวที่ฉันจะรับนั้นเอง ลงในกระเช้า

ในหน้าที่ 155 นี้มีการบรรยายเกี่ยวกับพระธัมม์ทัศน์ โดยมีการสนทนาระหว่างตัวละครและความเชื่อในบรรดาผู้ฟังที่มีอยู่ ซึ่งพระยานาคได้ยินเสียงเรียกและมีความสนใจเกี่ยวกับการบูชาด้วยดอกไม้ต่างๆ เป็นการสื่อถึง

ประโยค- พระอิ่มบัณฑิตภูมิใจแปล ภาค ๓- หน้า 156 จงให้ส่วนบุญนั้นแก่เรา" จึงกล่าวว่า "เราให้ นาย" เมื่อพระยา นาค กล่าวแล้วก็ว่า "ท่านนองให้," ก็กล่าว (ยิ้นคำ) ว่า "เราให้ นาย." พระยานาวับนั้น ให้ส่วนบุญ

ในหน้าที่ 156 ของพระอิ่มบัณฑิตได้กล่าวถึงการให้ส่วนบุญที่เกิดขึ้นระหว่างพระยา นาคและพระราชา โดยที่พระยา นาคได้กล่าวว่า 'เราให้' เมื่อพระราชาได้ร้องขอสิ่งของต่างๆ และให้ความสำคัญกับการทำตามรับสั่งของพร

ประโยค- พระศิลปะถูกจูงใจแปล ภาค ๑ หน้าที่ 157 แม้วาความที่ภิกษุหลายมีอยู่ จะไปวิหาร; เพราะเหตุนัน แม้บ่งนั้น ก็คิดว่า "ที่พึงอย่างอืน ของเราไม่มี" จึงไปวิหาร นอนอยู่ในที่สาธารแห่งหนึ่ง แม้มือ พระราชา

ในเรื่องนี้พูดถึงเหตุการณ์เกี่ยวกับภิกษุผู้เดินทางไปวิหารและความคิดที่ทำให้เขาเดินทางไปยังสถานที่ที่ไม่มีสันติสุข และมีกล่าวถึงทั้งการพบเจอและความรู้สึกวิตกกังวลเกี่ยวกับหญิงที่ต้องการบูชา ในขณะเดียวก

ประโยค - พระเครื่องทัศนูปภาค ภาค ๑ - หน้าที่ 158 เราไม่ทราบว่า 'อันตรายจักมีแก่ราษฎรมิติ หรือแก่พระเหสี แก่เรา หรือแก่ใคร ? ’ Becauseเหตุนี้ เราจึงให้ญาติมา.' [พระหงษ์ไม่ให้พระราชาชู่อยู่] ปฏิโรธ. ขั

บทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระราชาและผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น และอธิบายเกี่ยวกับพระเวททั้งสาม โดยเน้นให้องค์ราชาทราบถึงการบูชายัญที่จะช่วยปลดปล่อยจากอันตรายนั้น นอกจากนี้ ยังมีการ

ประโยค- พระอิมปทุติฉัตรแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 160 ร้องเสียงดังแล้ว; เสียงนั้น ได้เป็นวรกะแว่าเสียงถล่มแห่งมหาปุรี ครั้นนั้น พระนางมัลลิกาเทวี ทรงสับเสียงนั้นแล้ว สลดไปสู่ราชน ทูลถามว่า "บังแต่มาหาราช เพ

ในหน้าที่ 160 ของพระอิมปทุติฉัตร มีการสนทนาระหว่างพระนางมัลลิกาเทวีและราชาเกี่ยวกับเสียงที่ได้ยินซึ่งเกี่ยวข้องกับอันตรายและชีวิตของสัตว์ต่างๆ พระนางมัลลิกากล่าวถึงการเสื่อมศักดิ์ศรีของราชาและตั้งคำถา

ประโยค- พระธัมมปทุตฺตะฉบับแปล ภาค ๑- หน้าที่ 161 ไม่ขัดข้องในภาคทั้งหลายมีอุ้มคือเป็นต้น ประทับอยู่ในพระวิหารใกล้เคียง พระองค์ทูลถามพระศาสดานั้นแล้ว จงทรงกระทำตามพระโอวาทของพระองค์เกิด. ครั้งนั้นแหละ

เนื้อหานี้เริ่มต้นด้วยความกลัวและความเครียดของพระราชาเมื่อเขาได้รับการเผชิญหน้ากับพระศาสดาและการถวายบูชาที่เกี่ยวข้องกับการเสียสละชีวิตของสัตว์ พระศาสดายังได้สำรวจความคิดเห็นของพระราชาเกี่ยวกับการกระท