ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระธรรมปาฐิโมกข์ แปลภาค ๑ หน้าที่ 146
จักกำหนดพุทธวิสัย พุทธศิลป์ ในวันรุ่งขึ้น พระศาสดา ได้เสด็จ ไปประตูเรือนของคร mphith กับภิกษุ ๕๐๐ รูป. คร mphith นั้น ออก จากเรือนแล้ว ถวายนั่งองค์ด้วยเบญจาภิรมย์ จ บัดนั้น พระเจ้าขา อุปฐากของพระองค์ บอกแก่พระองค์อย่างนี้ว่า "ได้ยินว่า พระองค์เป็นทรงทราบ ทราบเหตุทุกอย่าง ต่างโดยเหตุที่เป็นอดีตเป็นต้น, ย่อมทรงกำหนด จิตของสัตว์ทั้งหลาย โดยอาการ ๑๖ อย่างได้, ถ้าพระองค์ทรง ทราบอยู่, ขอบพระองค์อย่าเสด็จเข้าไปสู่เรือนของข้าพระองค์, เพราะ เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปแล้ว ข้าพยากูไม่มีเลย ภันเป็นติณฎ้ไม่ม, ก็แล้ พระองค์ก็ยังอีกทั้งหมด ให้ลงในหลุมผ่านเพลิงแล้ว นั่งที่;" ครั้นคิดอย่างนั้นแล้ว จึงรับบาตรของพระศาสดา กราบทูล ว่า "ขอพระผู้พระภาค จงเสด็จมาทั้งนั้น" แล้วกราบทูลว่า "พระเจ้าขา ผูมาสู่เรือนของข้าพระองค์ รู้ธรรมเนียมแล้วมา จึง สมควร." พระศาสดา เราทำอย่างไร จึงควรเล่า? ท่าน. ครั้นนนี้ ในเวลาที่ครูปลั่งง ็ เข้าไปข้างหน้า นั่งแล้ว ภิกษุอื่นมาในภายหลัง จึงควร. ได้ยินว่า คร mphith นั้น น ได้ความปรีวิต อย่างนี้ว่า "ภิกษุที่ เหลือ เห็นภิกษุผู้บ้างหน้า คลงในหลามก่อนเพลิงแล้ว จักไม ไปา, เราจักให้กุฎกดลงที่รูป ๆ เท่านั่น แล้วบ่มิ? พระศาสดา ตรัส ว่า "คือ' แล้วเสด็จเข้าไปแค่พระองค์เดียว. คร mphith น ถึงหลุม