พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141 : หน้า 143/288

ประโยค - พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141 [ครหาทินนีฟ้องสิริจุดดังพระราชา] ครหาทินนี เห็นประกายอันแปลกนั้น ของนิครนธ์เหล่านั้นแล้ว โธธ คิดว่า "เรา อันสิริจตุ์ให้จามหายแล้ว มั่นใจในพระผู้เป็น เจ้าทั้งหลายของเรา ผู้เป็นบุญ ญู ผู้ได้มาสามารถที่จะสู่ให้ เทวโลกทั้ง ๖ แก่มนุษย์ทั้งหลาย ผู้เหยียดมีออหัจจ์อยู่ ตามความ พอใจ ให้ถึงความชื่นฉายแล้ว" จึงไปบ่งชะตากุลทรงให้พระ ราชาทรงทำสิ่งใหม่ แก่สิริจตุ์นั้นๆ ครั้งนั้น พระราชา ทรงส่งพระราชสาสน์ไปแก่สิริจตุ์นั้น จะสิกัดนั้น ไปถวายบังคม พระราชาแล้ว กรุบฏูลว่า "พระเจ้าข้า พระองค์ทรงสอบสวนแล้วจักปรับสิ่งใหม่ได้ ยังก็ได้ทรงสอบสวน อย่าปรับ." พระราชา. เราสอบสวนดูแล้ว จึงจักปรับ. สิริจตุ์ ต่อสิพระเจ้าข้า ถ้ากระนั้น จงพูด. สิริจตุ์ กรุบฏูลความเป็นไปนั้นทั้งหมด ตั้งแต่เมื่อเรื่องว่า "พระเจ้าข้า สายของข้าพระองค์ เป็นสาวของนิครนธ์ เข้าไปข้าพระองค์แล้ว กล่าวอย่างนี้ เนื่อง ๆ ในที่อ่านนี้เป็นดังว่า "สายา ประโยชน์อะไรของท่าน ด้วยพระสมณโคดมล่ะ ? ท่านเข้าไปหาพระสมณโคดมนี้ จักได้ อะไร?" ดังนั้นแล้ว กรุบฏูลว่า "พระเจ้าข้า ถ้าการปรับสิินไหม ในเพราะเหตุนี้ ควรแล้ว:- ของอปรับดิ้น." พระราชา ทอดพระเนตร กรหันันแล้ว ตรัสว่า "นั่นว่า เจ้าพูดอย่างนั้น จริงหรือ ?" ครหทินนี. จริง พระเจ้าข้า.