ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปทุฒิถูกแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 150
การบรรพชา แม็กก (ตน) ขึ้นสู่สะ สมาธิ ปัญญา วิปัสสนา- วิปัสสนาสน ยิ่งกว่าคุณสักการบรรพชานั้น ก็อ่อนไฟโรรัน คือ งามล่วง ซึ่งปู่ชุมผู้กังถั้งหลายๆ
[คฤหัสถ์กับสิริคุตบรรลุโสดาบดีผล]
ในเวลาจบเทศนา ความตรัสรู้ธรรม ได้มแล้ว แก่สัตว์ ๘ หมื่น ๕ พัน. คฤหาถินีและสิริคุตบรรลุโสดา กระดิ่งผลแล้ว ๒ คนนั้น หว่านทรัพย์ของตนทั้งหมดลงในพระพุทธศาสนาแล้ว พระศาดาได้สดัี
ลูกจากอาสนะ ไปสู่ภาร
ภิญญทั้งหลาย ยิ่งถาให้ดังขึ้นในโรงธรรมเวลานี้ว่า "น่า เลื่อมใส ธรรมคาดคุณของพระพุทธเจ้า น่าร่ำรวย ดอกบัวผุดขึ้น ทำลายกองดำตะเคียน ชื่อเห็นปานนั้นแล้ว" พระศาดาอดีตก็มาแล้ว คำกล่าวว่า "ภิญญทั้งหลาย บัณฑิต พวกเธอมีประชุมกันด้วยกาถอะไรกันหรือ? เมื่อภิญญทั้งหลาย กราบทูลว่า "ด้วยถาถน ชื่อนี้" แล้ว จึงตรัสว่า "ภิญญทั้งหลาย ข้อที่ดอกบัวผุดขึ้นแต่กองก่อน
ผ่านพลิง เพื่อเราขึ้นเป็นพระพุทธเจ้า ในกาลบัดนี้ไม่น่าคิดรำพึงในก่อน ดอกบัวเหล่านี้ กูผุดขึ้นแล้ว เพื่อเรา แม่ผู้เป็นโภสีคัรต์ เป็นไปอยู่ในประเทศญาณ," อภิญญเหล่านั้น ทูลอ้อนวอนว่า "ในกาลไร พระเจ้าข้า, ขอพระองค์ดำรงศรษาแก้ข้าพระองค์ทั้งหลาย"
ดังนี้แล้ว จึงทรงนำอัคคีวนามา ตรัสทางอรรถชาดก นี้ ให้พิสโมสรว่า:-
๑. ขุ. ชา. ๒๖/๑๓ ตุลุฏฐาถา. ๑/๑๓๙