ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระธัมม์ทัศน์ฉบับแปล ภาค ๑-หน้าที่ 155
หรือ ? " ภรรยา กล่าวว่าฉันตั้งอยู่บนเตา นาย." เขาไม่อาจจะรออยู่ ฉันกว่าระแจะปลดลงได้ จึงให้ภรรยาเอากระบวยตักน้ำบ่าวเท ข้าวที่ฉันจะรับนั้นเอง ลงในกระเช้าพร้อมด้วยตามแต่จะได้ ถือเอาแล้ว เดินคู่มาถามแล้วสั้นทางโยชน์หนึ่ง เมื่อเขากำลังเดินไปนั่นแหละ ภัณฑ์ได้สุกแล้ว. เขาแบ่งสัด ไว้หน่อยหนึ่ง กระทำไม่ให้เป็นเคนบริโภคอยู่ พบคนเดินทางคนหนึ่ง จึงกล่าวว่า "ดักหน่อยหนึ่งเท่านั้น ฉันแบ่งออกกระทำไม่ให้เป็น เคนมีอยู่, เธอจงรับไปบริโภคเด็ก นาย." เขาก็ไปบริโภคแล้ว. แม่มารูนนี้ บริโภคแล้ว ก็โปรดดังในน้ำกำมือหนึ่ง บัวปาก แล้ว ประกาศนี้ ๓ ครั้งด้วยเสียงอันดังว่า "ขอพวกนาก ครูท และเทวดา ผู้สิงอยู่ในประเทศไทยแม่ขึ้นนี้ จงฟังคำของข้าพเจ้า, พระราชทรงปราศรณะจะลงชูชกแก่าข้าพเจ้า ทรงจับข้าพเจ้า ว่า "เธอจงนำเอาดินสอรูปดอกดงโมกล and ดอกอุบลมา," ก็ต้องที่ ข้าพเจ้าให้แก่มนุษย์เดินทางแล้ว, ท่านที่ข้าพเจ้าให้แล้วนั้น มีอำนาสงค์ ต้พ้น, ภัณฑ์ที่ข้าพเจ้าให้แก่ปลานั้นหลายในบ่อ, ท่านที่ข้าพเจ้าให้แล้วนั้น มีอำนาสงค์ดังนี้, ข้าพเจ้าให้พลุบประมาณเท่านี้ ให้เป็นส่วนบุญ แก่ท่านทั้งหลาย; ท่านทั้งหลายขอจึงนำดินสอรูปดอกโบกุมและดอกอุบลมาให้แก่มุขเดินทางแล้ว." พระยานาค ผู้อาศัยอยู่ในประเทศนั้น ได้ยินเสียงนั้น ก็ไปส่งสำนักงานบุตรนั้น ด้วยเทพแห่งคนแก่ กล่าวว่า "ท่านพูดอะไร? บุรุษ นั้น จึงกล่าวช้อยายนั้นนั้นแหละ, เมื่อพระยานาค กล่าวว่า "ท่าน