ประโยค-สารตฤกษ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 698 / 733

ประโยค - พระบรมปัณฑูปัจจัยวรรค ภาค ๑ - หน้าที่ 214 ๑๐. เรื่องพระอุปวรรณะเกียรติ [๔๕๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารถนาพระเกียรติ นามว่าอุปวรรณะ ตรัสพระธรรมเทวนิว

พระอุปวรรณะเกียรติ คือ เรื่องราวในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับพระเณรที่ตั้งความปรารถนา และการกระทำบุญซึ่งเชื่อมโยงกับพระศาสดา เรื่องราวนี้ถูกถ่ายทอดจากพระมหาวิน ป.ธ. ๘ แสดงถึงการแสวงหาความดีและความเคารพอย่าง

ประโยค- พระอธิการเขิญบรรลุพระอภินิหาร เมื่ออานบวชแล้วไม่นาน วาระรักษ์ลูกดาลในโรงอุโบสถ ถึงแล้ว นางตามประทีป กวาดโรงอุโบสถ ยืนถือมินิดแห่งเปลว ประทีป แลดูแล้ว ๆ เล่า ๆ ยังมานมิดโชคลาภเป็นอามรมณ์ ให้เกิ

เนื้อหาเล่าเกี่ยวกับพระอธิการที่บรรลุพระอภินิหาร หลังจากการอาบน้ำและทำความสะอาดโรงอุโบสถ โดยมีการระบุตำแหน่งและความสำคัญของการบิณฑบาตในกรุงสาวดี รวมถึงการพบกับกลุ่มคนที่มากระท่อม เพื่อสนับสนุนและสร้าง

ประโยค - พระอุ้มปทีปตุ๊กตาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 216 ข่มขื่นกระทำกรรมอันบนปราถนาแล้ว ก็หนีไป ครั้งนั้นแผ่นดินใหญ่ผู้ประดว่ามิอาจจะแรงโทษของเขาไว้ได้ แยกออกเป็น ๒ ส่วนแล้ว เขาเข้าไปสู่นั่นไปเกิดในอเวจีมน

ในข้อความนี้ กล่าวถึงการกระทำกรรมอันนำไปสู่การประสบทุกข์ โดยพระผู้มีพระภาคได้ตรัสถึงการทำกรรมและการเตือนสติให้คนพาลเห็นถึงผลของบาปที่ทำ การแบ่งแยกความเข้าใจเกี่ยวกับกรรมและอุบายในการนำตัวเองออกจากความ

ประโยค - พระจัมป์ทัศนีภาค ๑ - หน้าที่ 218 เมล็ดพันธุ์ผักกาด ไม่คิด ไม่ตั้งอยู่ ที่ปลายเหลิกแหลม, ย่อมกลิ้ง ตกไปแน่นแท้ ฉันใด; ถามเมล็ดอย่าง ย่อมไม่ชมซาบ ไม่ตั้งอยู่ใน จิตของพระจัมป์ทัศนีภาคนี้แหง" ดั

ในเนื้อหานี้ได้มีการพูดถึงการใช้สัญลักษณ์ของเมล็ดพันธุ์ผักกาดและความไม่ตั้งอยู่ เพื่อสอนให้เห็นถึงความไม่หยุดนิ่งในจิตใจและวิถีชีวิตของภิกษุในพระศาสนา นอกจากนี้ยังมีการชี้ให้เห็นถึงการสั่งสอนจากพระสตด

ประโยค- พระบรมราชโองการแปล ภาค ๑ หน้า 219 ๑๑. เรื่องชมพูทวีป [๒๕๕] [ข้อคามเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวนา ทรงปรารภชมพูทวีป ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า “มาส มาส คูณคุณ” เป็นต้น. [กฎบูพำรงพระ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระบรมราชโองการที่พระศาสดาตรัสถึงชมพูทวีป โดยมีการอธิบายถึงกฎบูพำรงในสมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเน้นการถวายวิหารและการดูแลพระเถระ ผ่านเรื่องราวของกฎบูพำรงที่ตอบแทนพระคุณอย่างถึงพร้อม.

ประโยค - พระอัมพ์ทัศจรoke แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 222 บนที่นอนที่เดียว ไม่ปรารถนาเพื่ออุรโภคภัณฑ์, เคยกินแต่สรีระ วิลัยะของท่านเท่านั้น มารดาบิดา เลี้ยงการกินไว้ ด้วยสำคัญว่า "เด็กไม่รู้เพราะยังอ่อน จึงท

บทความนี้กล่าวถึงการเลี้ยงดูและการตัดสินใจของพ่อแม่ที่มีต่อเด็ก โดยเฉพาะในกรณีที่เด็กไม่ต้องการความสุขจากอาหารและการใช้ชีวิตในสังคม พ่อแม่มักจะคิดว่าเด็กไม่เหมาะสมสำหรับบางสิ่ง แต่เด็กกลับมีความต้องกา

ประโยค- พระธัมมปทักษ์ฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 223 อาหารที่ไหน ? " เขาตอบว่า "ได้ในที่นี้นั่นเอง." แม้ในวันที่ ๒ ที่ ๓ ๔ ๕ เขาถูกพวกอาชีวากนั้น กล่าวอยู่แม้มาก อย่างนั้น ก็ยังกล่าวว่า "ข้าพเจ้าอยู่ในที่

เนื้อหาพูดถึงเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับอาหารว่าแต่ละคนสามารถหามาได้ที่ไหน และการอยู่กับที่อาชีวาโดยไม่ต้องเข้าไปในบ้านของผู้อื่น การเข้าใจเกี่ยวกับประเด็นความเสื่อมเกียรติของอาชีวาเป็นเรื่องสำคัญ นอกจา

ประโยค - พระอธิการะ - พระธั่มปภัคฎอาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 224 เพราะเหตุไร พระผู้เป็นเจ้า จึงยืนอําปาก ?" อาจิอวฺ (เพราะ?) เรามีลมเป็นภักษา อาหารอย่างอื่นของเรา ไม่มี. มหาชน. เมื่อเช่นนั้น เพราะเหตุไร

เนื้อหาเกี่ยวกับการตอบคำถามว่าเพราะเหตุใดพระผู้เป็นเจ้าจึงมีลักษณะเฉพาะ ในบทนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับความสำคัญของการมีอาหารและการทำความเข้าใจในสิ่งที่บางคนอาจไม่เคยเห็น อาจิอวฺแสดงถึงความประสงค์ที่ไม่ช

ประโยค - พระธัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 226 บนหินคด น่าเกลียด เป็นที่อาภากูจะปลาสะวะ เคราะห์หมองด้วย ไม้ชำระฟัน พวกเราควรให้ฝันด" ดังนี้แล้ว จึงยังฝันให้ตก ครู่เดียวกันนั้น ด้วยอาณุภาพของตน. หินค

ในบทนี้ พระศาสดาได้เสด็จไปพบชมพูทและขอที่อยู่สำหรับพระองค์เพื่อพักผ่อน ชมพูทสงสัยเกี่ยวกับความเป็นบรรพพิชิตของพระศาสดาและถามเกี่ยวกับสิ่งที่ใช้ในการบูชาที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ ความสนทนานี้แสดงให้เห็นถ

ประโยค – พระอิฐมปทุมฉะทุถกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 227 พระศาสดา. น้ำเต้าเป็นต้นนั้น ของเรามีอยู่, แต่กลัอยเอาเป็นแผนก ๆ เที่ยวไปลำบาก เพราะฉะนั้น เราจึงเก็บไว้ภายในเท่านั้นที่เที่ยวไป. อาชิกชนนโกรธว่า ”ท่าน

ในบทนี้ พระศาสดาได้พูดคุยกับอาชีวกเกี่ยวกับน้ำเต้าและการเก็บรักษาไว้ ภายใต้การสนทนา ชมพูฑะได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับที่อยู่ที่ไม่มีใครอยู่และหลังจากนั้นพระศาสดาได้ทรงอธิษฐานในที่นั้น ซึ่งทำให้เกิดแสงสว่างจ

ประโยค- พระธรรมปุณทุติฤษฎาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 228 ใครหนอเเล ? ดังนี้แล้ว จึงไปสำนักพระสวดาแต่งซ้ำๆ กระทำ ปฏิสันถารแล้ว ยิน ณ ที่ควรส่วนหนึ่ง ทูลถามพระสวดาว่า "มหาสมะใคร ยังทิ้งทั้ง ๔ ให้ส่งมาสำนักของท่า

บทสนทนาระหว่างพระสวดาและชมพูเงที่กล่าวถึงท้าวมหาราชทั้ง ๔ และท้าวสักเทวราชที่มาเพื่อบำรุงพระสวดา พระสวดาแสดงถึงความเหนือกว่าทั้งหมดในฐานะที่เป็นพระราช ซึ่งสะท้อนถึงลำดับชั้นและบทบาทสำคัญในพุทธศาสนา สื

ประโยค- พระอธิการ: พระธรรมปฏิรูปแปล ภาค ๑ หน้า 229 มหาพรหม อาศัยใจใด ผู้นั้นแหละ เป็นหัวมหาพรหม ชำพุทธ: ก็นั่นเป็นผู้ยอดเยี่ยมแม้ว่าหามาพรหมหรือ ? พระศาสดา. เออ ชำพุทธ, เราเองเป็นพรหมยัง แม้ว่าพรหม ชำ

การสนทนาระหว่างพระอธิการและชำพุทธนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการบำรุงและความเป็นพรหม ที่พระศาสดาได้ไตร่ตรองถึงความสำคัญของผู้ที่มีจิตใจดี มีความจริงจังในการบำเพ็ญกุศล แม้พวกเขาจะมีสถานะที่แตกต่างกัน ในส่ว

ประโยค - พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 230 ดังนี้นั้น พระศาสดา ได้ทรงโยนผ้าสกุลสำหรับอาบน้ำให้เขา เขานุ่มผ้าขั้นแล้ว ถวายบังคมพระศาสดา นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฝ่ายพระศาสดา ตรัสอนุญฺญา พิธีกรรมแก่อ

ในบทความนี้กล่าวถึงช่วงเวลาที่พระศาสดาได้ทรงประทานพระผ้าสำหรับอาบน้ำแก่ผู้ที่กำลังจะอุปสมบท โดยมีการถวายบังคมและนั่งในที่เหมาะสม พระศาสดาได้อนุญาตให้มีพิธีกรรมในการบรรลุพระอรหัตกรรม ซึ่งผู้ที่ได้พระอร

ประโยค - พระธรรมปัทถุฉันแปล ภาค ๑ - หน้า 231 "ถ้าพระสมณโคดม พึงเป็นใหญ่ ชัมพุทะนี้ พังไปสำนักของพระสมณโคดม แต่เพราะความที่ชัมพุทะวิเหลเป็นใหญ่ พระสมณโคดมจึงสั่งสมาสำบักชัมพุทะวิเหลนี้" พระศาสดา ทรงท

ในบทที่ 231 ของพระธรรมปัทถุฉันกล่าวถึงการพูดจาของพระสมณโคดมที่ให้น้ำหนักต่อบทบาทของชัมพุทะและความสำคัญในหมู่มหาชน โดยย้ำถึงคำสั่งสอนที่สร้างความสงสัยและการเข้าใจในพระธรรม ที่ชัมพุทะได้เผยแพร่ไปยังมหาช

ประโยค - พระธรรมปทัฏฐูกษาแปลภาค ๓ - หน้าที่ 232 "คนพล พิงบริโภคโภชนะแนด้วยปลายข้าข้า ทุก ๆ เดือน, เขาย่อมไม่ลิ้มสิ่งที่ ๑๖ แห่งท่าน ผู้มีธรรมอันชั้นได้แล้ว." [แก้สรจ] พึงทราบนี้ความแห่งคานั้นว่า :- "ถ

เนื้อหาของพระธรรมปทัฏฐูกษาแปลภาค ๓ ณ หน้าที่ 232 กล่าวถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริโภคและการประพฤติปฏิบัติของคนพลที่มีธรรม เพื่อลดความโลภและเข้าถึงความบริสุทธิ์ ในการดำเนินชีวิตยาวนานถึง 100 ปี โดยการ

ประโยค - พระธรรมปทุฏฐกถา ภาค ๑ หน้า ๑๓๓ พระศาสดา ตรัสอธิบายไว้ดังนี้ว่า "ผลแห่งส่วนหนึ่งๆ จาก ส่วนที่ ๑๖ ซึ่งทำส่วนหนึ่งๆ จาก ๑๖ ส่วนดังนั้น ให้เป็น ๑๖ ส่วน อีกนั้นแล ยังมากกว่าาการประพฤติดบของชนพลนั

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 234 ๑๒. เรื่องอภัยโทษ [๒๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาดา เมื่อประทับอยู่ในพระบวรราชน ทรงปรารถนาหิริโอตตัปปะ ตนใดคนหนึ่ง ตรีสรรธรรมเท่านี้ว่า "น หิ ปาป กาม ฏิ ม

ในการกล่าวถึงเรื่องอภัยโทษ พระมหาโมคลัลลานเถระและพระลักษณะเถระมีการสนทนาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรุงราชคฤห์ โดยพระมหาโมคลัลลานะได้แสดงการยิ้มแหยซึ่งเกี่ยวข้องกับวิสาขาปัญหา ในที่จะไปสำนักพระผู้

ประโยค - พระธัมโมภคัลลาแนะบอกเหตุแห่งการยิ้ม [พระมหาโมคลัลทะนะ]บอกเหตุแห่งการยิ้ม พระเถร กล่าวว่า "ผู้มุ่ยอายุ ผมเห็นอิสรโปรตนหนึ่ง จึงได้ทำการยิ้มแฉ่ให้ปรากฏ, อัปลภาพของปรตนั้นเป็นปานนี้, ศีรษะของมั

เนื้อหานี้กล่าวถึงประสบการณ์ของพระมหาโมคลัลละนะที่ได้พบเห็นอิสรโปรตนหนึ่ง จนนำไปสู่การยิ้มแฉ่และอธิบายถึงอัปลภาพต่างๆ ของปรตที่มีความยาวหลายโยชน์ นอกจากนี้ยังมีการสนทนาเกี่ยวกับบูรพกรรมของกกปรตที่อยู่

ประโยค- พระธัมมปาทิจฉาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 236 ดังนี้แล้ว จึงกล่าวว่า “ท่านผู้เฒ่าเจ้า ในกลาลแห่งพระพุทธเจ้า พระนามว่ากัสสป พวกภิญญามากรุป เข้าไปสู่บ้านเพื่ออินทบท. พวกมนุษย์ เห็นพระเณรทั้งหลายแล้ว รักใ

เนื้อเรื่องนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระเณรและมนุษย์ในกลาลแห่งพระพุทธเจ้า โดยมีการบรรยายถึงการถวายอาหารและการรับบารมีจากพระเณร รวมถึงเรื่องราวเกี่ยวกับกรรมและผลกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อในประวั

ประโยค - พระอุปปปิทฺุฏิฏฺฐา ภาค ๑ หน้าที่ 237 ไปเพื่อสิ่งมิใช่ประโยชน์ถือเป็นกุศลแก่มนุษย์นั้น" ก็ในตำที่พระมหาโมคคัลลานะเห็นแล้วนั้นแลองพระศาสดาจงเป็นพยานของท่าน ตรัสเรื่อง ๒๐ เรื่อง แม้ในคำบอกกล่าวแ

บทนี้พูดถึงพระอุปปปิทฺุฏิฏฺฐาโดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับพระปิ่นกุพุทธเจ้าและบูรพกรรมของท่าน ชาวเมืองศรีอยุธยาที่สร้างบรรณฑศาลาเพื่อพระปิ่นกุพุทธเจ้า แต่เมื่อประชาชนเหยียบย่ำบรรณฑศาลานั้น ชาวนาก็