การทำความเข้าใจเกี่ยวกับพระอธิการและพระธั่มปภัคฎอาแปล : หน้า 226/288

ประโยค - พระอธิการะ - พระธั่มปภัคฎอาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 224 เพราะเหตุไร พระผู้เป็นเจ้า จึงยืนอําปาก ?" อาจิอวฺ (เพราะ?) เรามีลมเป็นภักษา อาหารอย่างอื่นของเรา ไม่มี. มหาชน. เมื่อเช่นนั้น เพราะเหตุไร ท่านจึงยกช้างหนึ่งตั้งไว้บนเข่าของอยู่? ขอบ. อาจิอวฺ เรามีตะสุง มีตะกล้า, แผ่นดินถูกเราเหยียบด้วยเท้าทั้ง ๒ ย่องหวั่นไหม ; เพราะฉะนั้น เราจึงยกเท้านี้ข้างหนึ่งไว้บนเข่าของ, ก็เราเลยอย่างเดียว ยังกดให้ลงไป ไม่ยั้ง ไม่อน. ฉันชื่อว่าพวกมนุษย์โดยมาก มักเชื่อเพียงถ้อยคำเท่านั้น; เพราะฉะนั้น ชนชาวแว่นอังคะและมคโดยมาก จึงล้อระ่่อนว่า แหม่ ! น่าครรลองจริง, ท่านผู้มีตะ-ซอแม้เหินไปนี้ มีอยู่, ผู้คนนี้ พวกเรายังไม่เคยเห็น" ดังนั้นแล้ว ย่อมมนัสสักการะเป็นอ้อนมากไปทุก ๆ เดือน. อาจิอวฺ น กล่าวว่า "เรานั้นไม่ชอบใจอาหารอย่างอื่น", แต่คุณหามรบกวนด้วยการอ้อนออง จึงงงสังมิเนาและน้ำอ้อยเป็นต้น อันชนเหล่านั้นนามา ที่ปลายลิ้น ด้วยปลาย