หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธัมมปฏิจจสมุปบาท ภาค ๑
189
พระธัมมปฏิจจสมุปบาท ภาค ๑
ประโยค- พระธัมมปฏิจจสมุปบาท ภาค ๑- หน้าที่ 187 จักยังทรัพย์ให้เกิดขึ้น" ชื่อว่าถอมเดือร้อนเหมือนกัน; คีมเมื่อเขาเดือร้อนอยู่อย่างนี้ คนและชื่อว่าถอมไม่มีแก่คน, เมือเขาไม่อาจทำคนที่ถึงทุกข์ด้วยความดับแ
บทความนี้พูดถึงความหมายของการให้บริการและการใช้ชีวิตตามหลักศาสนาพุทธ โดยเฉพาะเกี่ยวกับภาวะของทุกข์และความสุขที่เกิดจากการทำสิ่งที่ดีในชีวิต กำหนดให้เข้าใจว่าทรัพย์อาจไม่ใช่คำตอบของความสุข ในการจบเรื่อ
โจรผู้ลายปม - พระอวโลกิเตศวร ภาค ๑
190
โจรผู้ลายปม - พระอวโลกิเตศวร ภาค ๑
ประโยค - พระอวโลกิเตศวร - ภาค ๑ - หน้าที่ 188 ๔. เรื่องโจรผู้ลายปม [๔๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถนาพา โจรผู้ทำลายปม ศรัสพระธรรมเทศนาว่า "โย พาโล มุนฎี พาอยู่" เป็
ในเรื่องนี้พระศาสดาประทับอยู่ในพระเชตวัน พระธรรมเทศนาส่งถึงโจรผู้ทำลายปมโดยมีโจรสองคนเป็นสาวกที่ไปยังพระเชตวันเพื่อฟังธรรม โจรคนหนึ่งบรรลุธรรมขณะที่โจรอีกคนมองหาโอกาสในการขโมยทรัพย์สิน ซึ่งสะท้อนถึงธร
การพัฒนาตนในทางธรรม
191
การพัฒนาตนในทางธรรม
ประโยค - พระธรรมปัทถุถวายแปล ภาค ๑ - หน้า 189 [ผู้รู้สึกตัวว่าโยงเอื้อเป็นบัณฑิตได้] พระสตนา เมื่ออะทรงแสดงธรรมแก่เขา จึงรวบพระสตนา นี้ว่า :- "บุคคลใดโง่ ย่อมสำคัญความที่ตนเป็นคน โง่ บุคคลนั้นจะเป็นบั
ในพระธรรมปัทถุ ได้กล่าวถึงความสำคัญของการรู้จักตัวเองและการศึกษาธรรมะ บุคคลที่หลงคิดว่าตนเองเป็นบัณฑิตทั้งที่เป็นคนโง่ ย่อมไม่สามารถพัฒนาตนได้ แต่การรู้จักตัวเองว่าตนโง่ และมีความตั้งใจเรียนรู้จากผู้อ
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑
192
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑
ประโยค- พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 190 ไปนั่งใกล้บุคคลอื่นซึ่งเป็นบัณฑิต ย่อมไม่เรียนเปรียบเท่า ย่อมไม่ บำเพ็ญข้อปฏิบัติ ย่อมถึงความเป็นคนโดยส่วนเดียวเท่านั้น บุคคลนั้น ย่อมเป็นเหมือนโรรทำลายปนะ
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑ จะชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการนั่งใกล้บัณฑิต ซึ่งจะนำไปสู่การเรียนรู้ และการปฏิบัติตามหลักธรรมให้ดียิ่งขึ้น โดยบุคคลที่ไม่ดำเนินตามจะเป็นเหมือนการทำลายธรรม. พระผู้พระภาคจึงตรั
พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้า 192
194
พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้า 192
ประโยค - พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 192 [[แก้วรรร]] พึงทราบเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า :- "ชื่อว่าอานพานนี้ เข้าไปหาย เข้าไปนั่งใกล้คล้อย ซึ่งบันเทิง แม้จนตลอดชีวิต ยอมไม่รุ้ปรัชญธรรมอย่
บทความอธิบายความหมายของพระคาถาในเรื่องอานพานและความสำคัญของการเรียนรู้และปฏิบัติธรรม โดยเปรียบเทียบกับการไม่รู้รสชาติของสิ่งต่างๆ แม้ใช้ชีวิตอยู่กับบัณฑิต หากไม่มีความเข้าใจในหลักธรรมก็ถือว่าไม่ได้เรี
พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔
196
พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔
ประโยค - พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔ ดังนี้แล้ว เมือ่ทรงแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- "ถ้าภญฺชุน เข้าไปนั่งใกล้บัลลังก์แม้ครูเดียว, เขาย่อมรู้แจ้งธรรมได้บพลัน, เหมือนฉันรู้สส แสดงนั่น."
ในบทนี้พระพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับการเข้าใจธรรมและการเรียนรู้ว่าผู้ที่นั่งใกล้บัลลังก์แม้เพียงคนเดียวก็สามารถรู้แจ้งธรรมได้ในทันที เช่นเดียวกับการมีความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับธรรมชาติของชีวิต การประกอบด้ว
สุปปพุทธาภิธีและความสัมพันธ์กับพระศาสดา
197
สุปปพุทธาภิธีและความสัมพันธ์กับพระศาสดา
ประโยค/ข้อความที่อ่านได้จากภาพนี้คือ: "ประโยค๙ - พระธัมปวุฒิถวายแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 195 ๗. เรื่องสุปปพุทธาภิธี [๕๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระราชวังทรงปรารภญาณิโรคเรือน ชื่อว่
ในบทความนี้มีการกล่าวถึงสุปปพุทธาภิธีซึ่งมีที่มาจากการฟังธรรมของพระศาสดาภายในบริษัทพุทธศาสนา สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถในการเข้าถึงพระธรรมและการบรรลุธรรมดั่งพระมหาเถรเป็นผู้แปล ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ฟ
พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑
199
พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑
ประโยค - พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 197 ภาค ตรัสจะว่ากัลกะนั้นว่า "ท้าวสักกะ ทั้งร้อยทั้งพันแห่งคน ทั้งหลายผู้เช่นกับพระองค์ ไม่อาจเพื่อให้สัปปุทเถกกล่าวว่า 'พระพุทธไม่ใช่พระพุทธ พระธรรมไม่ใช่
บทพูดของพระพุทธเจ้าผู้ยืนยันไม่ให้มีการกล่าวว่าพระพุทธ พระธรรม หรือพระสงฆ์เป็นอื่นไปจากที่เป็น ขณะที่สัปปุทเถกได้เข้าไปยังสำนักของพระศาสดา อย่างสนุกสนานและมีความบันเทิง ส่วนแม่โคลุกล่อนที่ถูกตรัสถึงเป
หน้า9
201
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากล ภาค ๑ - หน้าที่ 199 บทว่า ทุมเมธา คือมีปัญญาเจน ทว่า อมิตเตนวา ความว่า เป็นวาจาว่าด้วยมีวรยุ่งไม่จดจ่อ ทว่า ภูกปลผล ความ ว่า มีผลเข้มแข็ง คือมีฤทธิ์เป็นผล. ในเวลาจบเทศนา ชนเป
พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑ - เรื่องชาวนา
202
พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑ - เรื่องชาวนา
ประโยค - พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 200 ๔. เรื่องชาวนา ๔๒ [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อปรัชญาอยู่ในพระเวทวัน ทรงปรารถชาวนา คนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "น ติ กุมะ กด สาธุ" เป็นต้น. โอรเข้า
เรื่องราวของพระศาสดาที่ทรงปรารถนาชาวนาที่ถูกโจรลักทรัพย์ในกระถางเงิน โดยพระศาสดาทรงตรวจสอบพฤติกรรมของชาวนาและตรวจดูว่าเขามีความตั้งใจอย่างไรในการทำงานที่นาในช่วงเช้า รวมถึงบทเรียนที่สอนเกี่ยวกับการทำด
ประโยค-พระจันทร์ทัศนีแปล ภาค ๑ หน้า 201
203
ประโยค-พระจันทร์ทัศนีแปล ภาค ๑ หน้า 201
ประโยค-พระจันทร์ทัศนีแปล ภาค ๑ หน้า 201 ของชาวนั่นแล้วก็จักจับชาวนั่น, เว้นเราเสีย คนอื่นซื่อว่าเป็น พยานของชาวนั่นจักไม่มี; แม้อุปปรัชญาแห่งโสดาปัตติผลมรรต ของ หวานนั่นก็ค่อย ๆ ไปขึ้นนี้หย่อมครร." ฝ่
บทความนี้ศึกษาการสนทนาระหว่างพระศาดาและอานนทเกะ ณ ที่ทุ่งเศรษฐี และถูกนำเสนอในลักษณะที่แสดงถึงความหมายและการตีความเชิงปรัชญาเกี่ยวกับการดำรงชีวิตและการเลือกทางของชาวนา ที่ยังคงมุ่งมั่นแม้เผชิญความลำบา
พระอุปฺปภาพภูมิฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 202
204
พระอุปฺปภาพภูมิฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 202
ประโยค- พระอุปฺปภาพภูมิฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 202 เหล่านั้น ไปตามแนวรอยเท้าขององค์จวนั้น เห็นที่แห่งจงทรัพย์ที่ชาวนาเก็บเอาไว้ คุ้มฝูงออแจากแล้ว ถือเอาจงทรัพย์ คุ้มความว่า "แกปล้นร้อนแล้ว ที่เขาโปรยไปในเข
บทความนี้พูดถึงเหตุการณ์ที่ชาวนาได้รับการจับกุมและถูกกล่าวหาโดยราชบูรณ ว่ามีการปล้น ราชาได้ยินคำกล่าวของชาวนาที่อ้างถึงพระศดาด สุดท้ายพระราชาทรงมีพระบรมราชโองการสั่งให้ชาวนานั้นไปพิสูจน์ความจริง และชี
พระธรรมปฏิรูปแห่งอิสลาม
206
พระธรรมปฏิรูปแห่งอิสลาม
ประโยค - พระธรรมปฏิรูปแห่งอิสลามภา- หน้า 204 [แก้ความ] บรรดาบานเหล่านั้น สองบานว่า ความว่า บุคคล กระทำกรรมใด คืออาจสามารถให้คิดในอาณาจักรทั้งหลายมีร้อนเป็นต้น ได้แก้ มักถูกเป็นกันไว้ เมื่อดามะสังก ถ
ในบทความนี้พูดถึงผลของกรรมที่บุคคลกระทำ รวมถึงการสำนึกผิดและการร้องไห้เพื่อขออโหสิกรรม ซึ่งทำให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถบรรลุผลในด้านต่าง ๆ เช่น โสดาปฏิผล ในการเทศนานั้นมีการประชุมของอุบาสกและภิกษุที่มารว
พระปิยะพระอาชงจากงาสด. ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๐๕
207
พระปิยะพระอาชงจากงาสด. ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๐๕
ประโยค - พระปิยะพระอาชงจากงาสด. ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๐๕ ๙. เรื่องนายสมบูรณ์สาร [๕๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวรุณ ทรงปรารถนา มาลาการชื่อสมนะ ตรัสพระธรรมเทคนานิ "ตถาคุ กมม์ กตฺ สารุ"
บทนี้พูดถึงพระศาสดาที่ประทับในพระวรุณโดยมีความปรารถนาจะได้มาลาการชื่อสมนะ โดยนายบวาการจะรำพระองค์ทิมพิสิษสทุกวันและได้หาปนะเป็นประจำ วันหนึ่งนายบวาการถอดดอกไม้เข้าพระนคร ในขณะที่พระผู้มีพระภาคเสด็จเข้
การบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้
208
การบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้
ประโยค - พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ - หน้า ป 206 [นายมาลาการบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้] ครั้งนั้น นายมาลาการเห็นภาพพระผู้มีพระภาค เช่นกับ ด้วยรัตนะอั้งมีค้าและทองอั้งมีค่า และพระสรีระซึ่งประดับแล้ว ด้วยหมู่รูปสัญ
ในหน้า 206 ของหนังสือ พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ นายมาลาการได้เห็นพระศาสดาในรูปแบบที่สวยงามและพิจารณาทำการบูชาด้วยดอกไม้ที่มีค่าหลายชนิด เขาคิดถึงการบูชาและความสำคัญของการทำบุญเพื่อประโยชน์ของตนและการเกื้อกูล
ความอัศจรรย์ของดอกไม้ที่เป็นพุทธบูชา
209
ความอัศจรรย์ของดอกไม้ที่เป็นพุทธบูชา
ประโยค - พระอิฐพระปฐมภูมิแปล ภาค ๑ หน้าที่ 207 [ความอัศจรรย์ของดอกไม้ที่เป็นพุทธบูชา] นายมาลาการนั้นชูอย่างไร ? ที่แรก นายมาลาการชัดดอกไม้ ๒ กำขึ้นไปบนเม็งบนแน่งพระดกตะก่อน ดอกไม้ ๒ กำนั้น ได้ดังเป็
เนื้อหาเกี่ยวกับความอัศจรรย์ของดอกไม้ที่ใช้ในการบูชาพระ ซึ่งนายมาลาการได้แสดงถึงวิธีการยกดอกไม้ขึ้นเพื่อบูชาพระ ดอกไม้หลากหลายรูปแบบที่ถูกจัดวางอย่างสวยงามรอบพระองค์ นำเสนอว่าดอกไม้นั้นมีความสวยงามและ
พระถัมภ์และนายมาลัยการ
210
พระถัมภ์และนายมาลัยการ
ประโยค - พระถัมภ์นี้ถูกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 208 [นายมาลัยการบอกแก่รอญ] นครทั้งสิ้นล่วงลือแล้ว บรรดาชน ๑๙ โกฎิ คือในขาใน นคร ๕ โกฎิ ภายในนคร ๕ โกฎิ ชายหรือหญิงแม้คนหนึ่งชื่อว่า จะไม่ถือเอากีบออกไปอย่า
ในพระถัมภ์นี้ กล่าวถึงเหตุการณ์ที่นายมาลัยการได้พบกับพระศาสดาในนคร ๕ โกฎิ ซึ่งถือเป็นการแสดงถึงความสำคัญและการปฏิบัติธรรมในชีวิตของเขา โดยเฉพาะการทำบุญและการบูชาพระศาสดา ทำให้ทุกคนในนครต่างเลื่อมใสในค
พระยิ้มบทภูติ: ความขรึมของพระราชา
211
พระยิ้มบทภูติ: ความขรึมของพระราชา
ประโยค- พระยิ้มบทภูติถูกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 209 พระราชาทั้งหลาย เป็นผู้ขรึม กิริยาดูเดือดร้อนก็ระทำความพินาศแม่มาก ด้วยการตัดมือและเท้าเป็นต้น ความพินาศพังมีแต่แก่เรา เพราะกรรมที่เธอทำ" พวกขุณครูไปสู่
ในพระยิ้มบทภูติ ภาค ๓ กล่าวถึงพระราชาที่มีความขรึมและกรรมที่กระทำลงไป ซึ่งก่อให้เกิดความพินาศ แม้เมื่อถึงสวรรค์เขาก็ยังคงมีการพูดถึงกรรมที่ได้ทำ พระราชามีการบรรจุสถาให้ดีผล และเห็นความเลื่อมใสในคุณของ
พระธีมปกิจูฏกษาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 210
212
พระธีมปกิจูฏกษาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 210
ประโยค- พระธีมปกิจูฏกษาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 210 ด้วยดอกไม้ทั้งหลายของเรา," ทรงส่งหญิงนั้นไปแล้ว รีบเสด็จไปในสำนักพระศาสดา ถวายบังคมแล้ว เสด็จเที่ยวไปรับด้วยพระศาสดา นั่นเทียว พระศาสดา ทรงทราบความเลื่อ
เนื้อหาบรรยายถึงการเสด็จของพระศาสดาไปยังพระนคร โดยมีพระราชาทรงรับบาตรและมีการสนทนาถึงเหตุผลที่ไม่เข้าเสด็จพระราชนเทียร เพื่อให้มหาชนได้เห็นพระศาสดาและคุณของท่านในที่เหมาะสม นอกจากนั้นยังพูดถึงการถวายบ
พระธรรมปฐมคำแปล ภาค ๑ - หน้า 212
214
พระธรรมปฐมคำแปล ภาค ๑ - หน้า 212
ประโยค- พระธรรมปฐมคำแปล ภาค ๑ - หน้า 212 แล้ว ก็นายมาลาการนี้ได้สะชีวิตกระทำบูชาเราแล้ว, เขายังจิตให้เลื่อมใสในเราด้วยอาการอย่างนี้ จักไม่ไปสู่นุติ สุดสุดนัก ดังนี้แล้ว ครับว่า :- "นายมาลาการ จัดดำรงอ
ในพระธรรมปฐม เล่าถึงนายมาลาการที่ทำบูชาให้กับพระพุทธเจ้า และผลของการกระทำที่ทำให้เกิดความเลื่อมใส ทำให้เข้าใจว่า กรรมที่ทำส่งผลต่อชีวิตทั้งในปัจจุบันและอนาคต โดยนายมาลาการจะเป็นพระปัจเจกพุทธะในอนาคต ผ