ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมโมภคัลลาแนะบอกเหตุแห่งการยิ้ม
[พระมหาโมคลัลทะนะ]บอกเหตุแห่งการยิ้ม
พระเถร กล่าวว่า "ผู้มุ่ยอายุ ผมเห็นอิสรโปรตนหนึ่ง จึงได้ทำการยิ้มแฉ่ให้ปรากฏ, อัปลภาพของปรตนั้นเป็นปานนี้, ศีรษะของมันเหมือนศีรษะมนุษย์, อัปลภาพที่เหลือของมัน เหมือนของงู, นั่นชื่อหิปรด โดยประมาณ ๒ โยชน์, เปลวไฟตั้งขึ้นจากศีรษะของมันลามไปจนถึงาง, ตั้งขึ้นจากหางถึงศีรษะ, ตั้งขึ้นในท่ามกลาง ลามไปถึงข้างทั้ง ๒ ตั้งขึ้นแต่งั้ง ๒ รวมลงในท่ามกลาง"
ได้ยินว่า อัปลภาพของปรตทั้ง ๒ นั่นแลประมาณ ๒๕ โยชน์, ของปรตที่เหลือ ประมาณ ๓ คาวด, ของอิสรตูนนั้นแล และของกกปรต ประมาณ ๒๕ โยชน์, บรรดาเปรตทั้ง ๒ นั้น อธิปโต เป็นดังนี้ก่อน.
[บูรพากรรมของกกปรต]
พระมหาโมคลัลละนะ เห็นแม้กกปรต อิสรไไฟไหม้ที่อยู่ที่เขา คิชฌมกู เมื่อจะถามบูรพกรรมของปรตนั้น จึงกล่าวว่า :-
"ฉันอจงจบประมาณ ๕ โยชน์, ศีรษะของเจ้า ประมาณ ๘ โยชน์, กายของเจ้าจุดูนประมาณ ๒๕ โยชน์, เจ้าทำกรรมอะไรจึงวิ่งถึงทุกข์เช่นนี้"
ครั้งนั้น เปรตเมื่อจะบอกแก่พระเถรนั้น จึงกล่าวว่ากันว่า :-
"พระโมคลัลลานะผู้จิร ข้าพเจ้าลีถึงกินมัด
ที่เขานำมาเพื่อส่งม์ ของพระพุทธเจ้า พระนามว่า
กัสสป ผู้แสดงหาคุณอันใหญ่ ตามปรารณา"