ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจัมป์ทัศนีภาค ๑ - หน้าที่ 218
เมล็ดพันธุ์ผักกาด ไม่คิด ไม่ตั้งอยู่ ที่ปลายเหลิกแหลม, ย่อมกลิ้ง ตกไปแน่นแท้ ฉันใด; ถามเมล็ดอย่าง ย่อมไม่ชมซาบ ไม่ตั้งอยู่ใน จิตของพระจัมป์ทัศนีภาคนี้แหง" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสั่งสนับสนง จึงกล่าวบุคคล ผู้ไม่ติอต่ออยูในนามทั้งหลาย เหมือนน้ำไม่ติดอยู่ในใบมันเหมือนเมล็ดพันธุ์มั่ง ผักกาดใบเต็มอยู่ในป่า เหมือน พรรณพฤกษ์" เนื่อความแห่งพระกาคานี้ จักแจ่มแจ้งในพระมหากษัตริย์วรรณแสแล.
[ภิกษุนี้อยู่ในพระนคร]
ก็พระสตดา รับสั่งให้เชิญพระเจ้าแหเสนีกโศลสมแล้ว ตรัสว่า "หมาบิดร แม็กุลิตะทั้งหลาย ในพระศาสดา ละหมูญาติ อันใหญ่ และกองแห่งโกมะมาก บวชแล้ว ย่อมอยู่ในป่า เหมือน อย่างกุลบุตรทั้งหลายเหมือนกัน, คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน อย่างกุลบุตรทั้งหลายเหมือนกัน, คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน อย่างกุลบุตรทั้งหลายเหมือนกัน, คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน อย่างกุลบุตรทั้งหลายเหมือนกัน, คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน อย่างกุลบุตรทั้งหลายเหมือนกัน, คนลามา ถูกกระย้อมแล้ว ย่อมเยือนในป่า เหมือน
พระองค์ ทรงรับว่า "ดีละ" ดังนี้แล้ว รับสั่งให้สร้างที่อยู่ เพื่อกุรุณีสงฆ์ ที่ข้างหนึ่งแห่งพระนคร. จำเดิมแต่นั้นมา พวก ภิกษุนี้ ย่อมอยู่ภายในบ้านเท่านั้น เรื่องพระอุบวรรณะเดร จบ.
๑. ข. ธ. ๒๕/๑๖