พระอธิการเขิญบรรลุพระอภินิหาร : หน้า 217/288

ประโยค- พระอธิการเขิญบรรลุพระอภินิหาร เมื่ออานบวชแล้วไม่นาน วาระรักษ์ลูกดาลในโรงอุโบสถ ถึงแล้ว นางตามประทีป กวาดโรงอุโบสถ ยืนถือมินิดแห่งเปลว ประทีป แลดูแล้ว ๆ เล่า ๆ ยังมานมิดโชคลาภเป็นอามรมณ์ ให้เกิดแล้ว กระทำานั้นแล้วให้เป็นบาท บรรจุพระอภินิหาร พร้อม ด้วยปฏิสันภาคและอญฺญาทั้งหลายแล้ว โดยมย์อื่น พระเถรน เกี่ยวอาริใหม่ไปชนบท กลับมาแล้ว เข้าไปอุโบสถวัน ในวันนั้น พระศาสดา ยังไมทรงห้ามการอยู่ของพวกนภิกษุ. ครั้นนั้นพวก มนุษย์ ทำกระท่อมเตียงกันมาในวัดนั้น แก่พระเถรน พระเถร น เข้าไปบิณฑบาตในกรุงสาวดี ออกมแล้ว [นั่นมามณฑปขึ้นพระเถร] ฝ่ายนั่นมามณฑป ผู้เป็นบุตรแห่งลุงของพระเถรน มิได้ปฏิมัพธ์ ตั้งแต่กาลแห่งพระเถรยังเป็นอุกขสฺ สับความที่พระเถราม จึงไป สู่ม่วนก่อนเทพระเถรามก็เดียว เข้าไปสู่ระท่อมมัน ซ่อนอยู่ยา ได้เตียง พอเมื่อพระเถรามแล้ว เข้าไปร่ำระท่อมปิดประตูงูลงบน เตียง เมื่อความมิดในครองจักยังไม่นหาย เพราะมาจาก (กลาง) แดด ในนภายออก จึงออกมาจากภายใต้เตียง ขึ้นเตียงแล้ว ถูกพระเถรห้าม อยู่ว่า "คณพาล เธออย่างจิรนาหลาย, คณพาล เธออย่างจิรนาหลาย"