ภาค : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 395 / 477

ประโยค1-2 พระปรัชญา - พระบรมปัณฑุบัติถูกอาแปล ภาค 2 - หน้า 116 [อุทิศกถถูกพระพิฆเณศประนาม] ที่นั่น พระมหาปิ่นกก ได้กล่าววะเธอว่า "อุทิ…

ข้อความนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระมหาปิ่นกถและพระอุทิศกถ ที่กล่าวถึงการศึกษาภายในพระพุทธศาสนาและความรู้สึกของพระอุทิศกถหลังจากถูกขับออกจากสถานที่นั้น พระมหาปิ่นกถได้กล่าวถึงจำนวนภิกษุในสำนักงานของพร

ประโยค๒ - พระฐัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 121 แม้ทุกรูป ชื่ออัพยนตก ทั้งนั้น." พระศาสดา ตรัสว่า " ถ้าระนั่น เธองไป. รูปใดเลยก่อ…

ในบทนี้ พระศาสดาได้สอนเรื่องการทำอนุโมทนาโดยการให้หมอชีวกทำตามคำสั่ง ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีสติและการประกอบกิจกรรมด้วยความตั้งใจ โดยมีการบรรยายถึงภาพรวมของพระศาสดาและภิกษุที่มาร่วมทำอนุโมท

ประโยค๒ - พระธัมปทัษฏิญาณแปล ภาค ๒ - หน้า 122 ศาสดาว่า "ท่านผู้มีอายุ พระมหาปณิธนก ไม่ทราบอธิบายของพระอุกฟินก จึงไม่สามารถจะให้อธิบ…

เนื้อหานี้พูดถึงการสั่งสอนของพระพุทธเจ้าในเรื่องพระปณิธนกและพระอุกฟินกที่ตัดสินใจอธิบายพระธรรมในช่วงอนุเศษมหาสมาคม โดยจัดลำดับขั้นตอนและหน้าเพื่อการเรียนรู้ ทั้งยังมีการบรรยายถึงความประพฤติของพระพุทธเ

ประโยค๒ - พระธัมมปทุ่งถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 123 สงมักที่จะสนทนา นั่งเงียบ [ทรงร่ำทีถึงอาการของภิกษุบริษัท] พระศาสดา ทรงพิจารณาดูบร…

ในเนื้อหานี้ พระศาสดาได้ทรงพิจารณาความงามของบริษัทภิกษุ โดยมีการพูดคุยเกี่ยวกับธรรมเนียมในการหยิบยกเรื่องขึ้นมาและการให้ความเคารพร้อยพุทธธาระ ภิกษุทั้งหลายได้รับการเรียกให้มานั่งและถามถึงความคิดและเสี

ประโยค₂ - พระธัมม์ปัททุถกฎแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 126 ระหว่างเรือน ๒ หลัง เพื่อคองเข้าเรือนทั้ง ๒ โดยอ้อมโขตดีวกัน. พระราชาทอดพระเนตรเห็…

ในบทนี้พระราชาได้ทอดพระเนตรเห็นโจรที่กำลังดูอุณโมงค์ในเรือนของประชาชน โดยพบว่าโจรเหล่านั้นเกิดความกลัวเมื่อได้ยินเสียงของพระราชา หลังจากนั้นพระราชาได้เรียกบูรณคนหนึ่งให้มาเฝ้าเพื่อสอบถามเรื่องโจรที่เข

ประชโยค๒ - พระอินทปัทถุวาตุแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 128 เหงื่อไหลโซมจากหน้าผากของนายภูมามาลาแล้ว เขาเข้าใจ ว่ "ในหลวงทรงทราบเรา" แล้วจึงโย…

ในเนื้อเรื่องนี้ นายภูมามาลาเผชิญหน้ากับพระราชาและทำความเข้าใจถึงการให้อภัย คราวนี้พระราชาทรงทราบถึงการกระทำและอนุญาตให้อภัยแก่ภูมามาลา โดยสั่งให้เสนาบดีออกจากแผ่นดินและให้คุณค่ากับชีวิตที่ได้รับจากอา

ประโยค๒ - พระธรรมปัทถูกอภิลแปล ภาค ๒ - หน้า 130 [พวกภิญญาชมพระอุปัชฌาย์] อีกวันหนึ่ง ภิกษุทั้งหลาย สนทนากันในธรรมสภาว่า “ผู้มี อายุ …

ในบทสนทนาของภิกษุเกี่ยวกับพระอุปัชฌาย์และความสำคัญของความเพียร พระศาสดาได้สอนให้สร้างที่พึ่งด้วยธรรม ๔ ประการ เช่น ความมั่นคง ความไม่ประมาท รวมถึงการฝึกฝนเพื่อเข้าสู่ความรู้แจ้ง ในท้ายที่สุด แนวคิดเหล

ประโยค๒ - พระธีรมาปฏิรูปตอบแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 131 ความเพียร ๑ ด้วยความไม่ประมาท กล่าวคือการไม่อยู่ปราศจาก สติ ๑ ด้วยความระวัง กล่าวค…

เนื้อหาพูดถึงความเพียรโดยไม่ประมาทและการฝึกอินทรีย์ ในการสร้างที่มั่นคงเพื่อไม่ให้น้ำท่วมทับ ได้มีการอธิบายถึงวิธีการสร้างที่มั่นคงและความหมายของพระอรหัตซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการไม่ถูกน้ำท่วมเช่นกัน มีพ

ประโยค๑ - พระธัมมทัฬฆ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 132 ๔. เรื่องพาลนักประดิษฐ์ [๑๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวห…

พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับพาลนักประดิษฐ์ที่มีผลกระทบต่อสังคมในพระนครสาวัตดี โดยกล่าวถึงการที่พวกเขาสร้างความไม่สงบ และเอาทรัพย์จากคนที่ไม่สามารถป้องกันตนเองได้ พระศาสดาได้รับข่าวจากผู้คนในเม

ประโยค๒ - พระธัมม์ทัศนะถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 133 เหล่านี้) จัดข้าวบูชาดุจและทยเป็นต้น (ส่งไป) ในพระวิหารนั้นแล เพื่อภิญญสูงมั่น แมค…

ในเนื้อหานี้พูดถึงเรื่องราวการถวายบูชาในพระวิหารและการพูดคุยถึงคุณธรรมของคนฉลาดเมื่อเปรียบเทียบกับคนพาล พระสตาดได้กล่าวถึงความสำคัญของการรักษาความไม่ประมาทและการทำความดี พร้อมมีพระคาถาที่แนะนำให้ผู้คน

ประโยค๒ - พระปรัชญา ทูลฉบับแปล ภาค๒ - หน้าที่ 134 ความยินดีในถาม: เพราะว่าผู้ไม่ประมาทแล้ว เพ่งพิณอยู่ ย่อมบรรลุสุขอันไพบูลย์." [แก่…

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการไม่ประมาทในการใช้ชีวิต โดยเฉพาะการรักษาความไม่ประมาทเหมือนการรักษาทรัพย์ที่มีค่า ผู้ที่ไม่ประมาทจะสามารถบรรลุผลสูงสุดในทั้งโลกนี้และโลกหน้า และสร้างความสุขอันยั่งยืนได

ประโยค - พระธรรมปัณฑิโก แปลง ภาค ๒ - หน้าที่ 135 ยอมรับชาความไม่ประมาท ไว้เหมือนอนุสรณ์ประเสริฐ บทว่า มา ปรมิ ทา ความว่า เพราะฉะนั้น…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการไม่ประมาทในพระธรรมปัณฑิโก โดยย้ำว่าความประมาทจะนำไปสู่อุปสรรคในการเข้าถึงพระนิพพาน และแนะนำให้ผู้ปฏิบัติไม่คิดหรือยึดติดกับสิ่งที่คอยกวนใจ การเข้าใจในความไม่ประมาทจะนำไ

ประโยค๒ - พระฐัมปทัชฎากับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 137 บิดารู้และจุดได้ การรู้สัตว์เหล่านั้น ไม่ใช่วิสัยของเจ้า (เพราะ) วิสัยของเจ้า มีปร…

บทนี้กล่าวถึงการรู้และการเห็นตามพระพุทธวจนะ โดยระบุว่าบัณฑิตสามารถหลีกเลี่ยงความประมาณได้เมื่อมีความไม่ประมาณ การรู้และการเห็นเป็นสิทธิของพระพุทธเจ้าที่มีปัญญาสูงกว่า การประพฤติตนของบัณฑิตจึงควรตั้งอย

ประโยค๒ – พระธรรมปทุตฺตอมภควาแปล ภาค ๒ – หน้าที่ 138 นำเพียญปฏิปทาอันสมควรแก่ความไม่ประมาทนั้นอยู่ ซึ่งสู่ปัญญา เพียงดังปราเสทะ กล่าวคือ…

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการพิจารณาในพระธรรมปทุตฺตอมภควา โดยเฉพาะแนวคิดเกี่ยวกับปฏิปทาที่ช่วยให้เข้าถึงปัญญา ผ่านการเปรียบเทียบเหมือนคนที่ยืนอยู่บนยอดเขาซึ่งสามารถเห็นผู้ที่ยืนอยู่ด้านล่างได้อย่างชัดเจน

ประโยค - พระอุโบสถรองรับแปล ภาค 2 - หน้า 139 6. เรื่องภิกษุ 2 สาย [20] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเทวเถรวัน ทร…

เนื้อหาเกี่ยวกับการสนทนาของภิกษุ 2 รูปที่มีปฏิปทาที่แตกต่างกัน ภิกษุหนึ่งมีการเตือนเกี่ยวกับการทำสมาธิและการปฏิบัติธรรม ความสำคัญของการมีวินัยในชีวิตของสงฆ์และการปฏิบัติตามธรรมของพระพุทธเจ้า โดยมีการก

ประโยค๒ - พระธัมมปฎิสังขาฯแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 140 ตลอดทั้งกลางคืนกลางวัน "ไม่ควรหรือ?" ดังนี้แล้ว อึเข้าไปยังที่อยู่ของตนแล้วนอนหลับ…

บทสนทนาระหว่างพระศาสดากับภิกษุทั้งสองเกี่ยวกับการทำสมาธิและความไม่ประมาท โดยภิกษุหนึ่งนั่งทำสมาธิอย่างไม่หลับนอน ในขณะที่อีกคนกลับประมาท และปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่าๆ พระศาสดาได้ตรัสสอนให้รู้ถึงคุณค่าขอ

ปรัชญา - พระธัมม์ทัศนะถูกแปล ภาค ๒ - หน้า 141 ไม่ประมาณให้เป็นผู้ประมาณ, เธอเป็นเหมือนม้าตัวทรงพล ขาดเชาว์ แล้วในสำนักแห่งบุตรของเร…

เนื้อหาได้พูดถึงการเปรียบเทียบระหว่างผู้ที่มีสติและผู้ที่ขาดเชาว์ พร้อมทั้งการอธิบายเกี่ยวกับประเด็นสำคัญในเรื่องของความไม่ประมาณในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างบุคคลที่มีปัญญาและสติในการดำเนินชีวิต พระชิ

ประโยค๒ - พระธรรมปิฎกอรรถแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 142 บทว่า สุมโมโส เป็นต้น ความว่า บุคคลผู้มีปัญญายอดเยี่ยม ย่อมละบุคคลผู้เห็นปานนั้นไป…

เนื้อหาพูดถึงบุคคลที่มีปัญญายอดเยี่ยมที่พยายามเรียนรู้และฝึกฝนตัวเอง โดยยกตัวอย่างว่าผู้มีปัญญาจะเข้าถึงธรรมะและหลีกเลี่ยงความทุกข์ในวัฏสงสารได้ นอกจากนี้ ยังกล่าวถึงการบรรลุธรรมในกรณีของชนจำนวนมากที่

ประโโยค๓ - พระธัมม์ทัปอภิวัติฉบับ ภาค ๒ - หน้าที่ 143 ๓. เรื่องท่ว่าสักกะ [๒๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อทรงอาศัยเมืองวาสสดี ประท…

บทนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่พระศาสดาประทับอยู่ในเมืองวาสสดีและตรัสพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับท้าวสักกะ ผู้ซึ่งมีความสำคัญในบัลลังก์ของเทพ โดยพระองค์ทรงถามเกี่ยวกับการมองเห็นของท้าวสักกะในฐานะเทพเจ้า จากการสนทน

ประโยค๑๒ - พระบัณฑุปัตถุฉากแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 148 ของคนทั้ง ๒ แม้คนอื่น ๆ อีก ก็ได้ทำอย่างนั้น รวมคนทั้งหมดจึงเป็น ๓๓ คน ด้วยประกาศน…

บทนี้อภิปรายเกี่ยวกับการกระทำของคนที่ถูกเรียกว่าโจรและปฏิกิริยาของนายบ้านที่เห็นพวกเขาว่ามีการกระทำที่ไม่เหมาะสม เขาพยายามชักชวนให้ทำกิจกรรมที่เหมาะสมมากขึ้น แต่ก็ถูกคัดค้าน ซึ่งนำไปสู่การแจ้งเรื่องให