ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระรัชม์ที่ถูกถอดแปลง ภาค ๒- หน้า 113
ภูธร ดีละ ควรที่เด็กทั้ง ๒ จะพบเห็นตะกูลของตาด้วยอุบายอย่างใดอย่างหนึ่งแท้.
[พานุตรทั้ง ๒ ไปตา] ชนทั้ง ๒ ไปถึงพระนครชุกดีลำดับ พักอยู่ในศาลาหลังหนึ่งริมประตูพระนคร มารดาของเด็ก พาเด็ก ๒ คนไปแล้วส่งให้บควมที่ตนมาเก่านามคริดา.
มารดาคิดทั้ง ๒ นั้น ได้บอกข่าวนั้นแล้ว กล่าวว่า "บรรดาชน ทั้งหลายผู้ท่องเที่ยวอยู่ในสงสาร ชื่อว่า ผูไม่เคยเป็นบุตร ไม่เคยเป็นอิศกัน ยอมไม มี คนหลานนี้มีความผิดต่อเราเป็นข้อใหญ่ พวกเขาไม่สามารถจะตั้งอยู่ในกลอจั๋งของเราได้ ชนทั้ง ๒ จงเอาทรัพย์ประมาณเท่านี้ ไปสู่สถานทาสุกเลี้ยงชีพเกิด แต่งส่งเด็กทั้ง ๒ มาในที่นี.""
สองสามีภรรยานั้น รับทรัพย์ที่ท่านทั้ง ๒ นั้นส่งมาแล้ว มอบเด็กทั้ง ๒ ในมือของพวกคนใช้ที่มานั้น แล้วส่งไปแล้ว เด็กทั้งสองเจริญ (วัย) อยู่ในตระกูลของยา ยาย.
[มหัปปิกอออกวาย] ในเด็ก ๒ คนัน จุฑัปันถอยเล็กนึก ส่วนหมาปนก ไปฟังธรรมกถาของพระทศพลกบตา. เมื่อเขาไปสำนักของพระศาสดาเป็นนิตย์ จิตถ้วนแล้วในบรรพา เขาพูกตะว่า "ถ้าคุณตาอนุญาตให้กระผมใช่ระ กระผมพึงบวง"