พระถังปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 115 : หน้า 117/243

ประโยค๒ - พระถังปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 115 ว่า "เด็กเหล่านี้เป็นบุตรของอิคนไหนของท่าน" จะบอกว่า "อนลูกสาวที่หนีไป" ก็ละอาย เพราะฉะนั้น ท่านจึงอนุญาตการ บวดแก่เหล่านัก ๒ นี้โดยง่ายดาย. [จูฟี้นถอกวชแล้วกลายเป็นคนโง่] พระเถระให้จูฟินถอกบวชแล้ว ให้ตั้งอยู่ในศีลทั้งหลาย. แม้ จูฟินถอกนั้นพอชั้นแล้ว ได้เป็นคนโง่เง่า. พระเถระเมื่อรำลึกสุณเคราะห์กล่าวคำนี้ว่า "ดอกบัวโกลญู มีกลิ่นหอม บานแต่เช้า พึง มีกลิ่นไม่ไปปรากฏในใจ, เธอจึงเห็นพระอังคีรส ผู้ไฟโรจน์อยู่ ดูพระอาทิตย์ส่องแสงในกลางหาว ฉะนั้น" กาลเดียวเท่านั้น โดย ๔ เดือน เธอไม่สามารถจะเรียนได้. [บูรพกรรมของพระอจิณถอก] ถามว่า "เพราะอะไร?" แก้ว่า "ได้ยินว่า เธออุปกนกาลพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้มีปัญญา ได้ทำการหัวเราะเยาะ ในกาลกิริยาทุกรูปในหนึ่ง เรียนอุตสา, ก็ภูมินั้น ละอกเพราะการหัวเราะนั้น เลยเลิกเรียน อุตสา ไม่ทำการสาธยาย. เพราะกรรมมันนั้น จูฟินถอกนี้ พอชั้นแล้ว จึงเป็นคนโง่, บท ที่เรียนแล้ว ๆ เมื่อเธอเรียนบทต่อ ๆ ไป ก็ลืมหายไป. เมื่อเธอ พยายามเพื่อเรียนก็ด่าหนีแล้ว. สีเดือนล่วงไปแล้ว.