พระปรัชญา - พระบรมปัณฑุบัติ ภาค 2 : หน้า 118/243

ประโยค1-2 พระปรัชญา - พระบรมปัณฑุบัติถูกอาแปล ภาค 2 - หน้า 116 [อุทิศกถถูกพระพิฆเณศประนาม] ที่นั่น พระมหาปิ่นกก ได้กล่าววะเธอว่า "อุทิศกถก เธอ เป็นคนอาภัพในศาสนานี้ โดย 4 เดือนไม่คาก้าศึกษาไม่อาชรียน ได้, ก็เธออักษะกิจแห่งบรรพดิให้ดีที่สุดได้อย่างไร? จงออกไป จากที่นี่เสียเถิด." ดังนี้แล้ว ก็ขับออกจากวิมาร. พระอุทิศกถ ไม่ปรารถนาความเป็นคุณสัส เพราะความ เมื่อในพระพุทธศาสนา. ที่ในกาลนั้น พระมหาปิ่นกถเป็นวัดดูเทศก์ หมอชีวิต- กมารักษ์ ถือระเบียบดอกไม้ของหอมและเครื่องลบใส่เป็นอนมาก ไปสู่อลพวัน บูชาพระศาสดา สงธรรม ลูกอาอสนะ ถวาย บังคมพระพุทธพลแล้ว เข้าไปหาพระมหาปิ่นกถ กล่าวว่า "ภิญนฺ ใน สำนักงานของพระศาสดา มีจำนวนเท่าไร ขอรับ." พระมหาปิ่นกถ. ภิกษุมีประมาณ ๕๐๐ รูป. หมอชีวิต ท่านผู้เจริญ พรุ่งนี้ ขอให้ท่านได้พากิญ ๕๐๐ รูป มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข (ป๙) รับกิษาในเรือนของกระผม พระมหาปิ่นกถ อุบาสี ภิกษุโง่ (รูปหนึ่ง) ชื่ออุทิศกถก มีธรรมไม่อจงลง, รูปจะวื่นเธอเสีย แล้วรับมินต์เพื่อกิญญ ทั้งหลายที่เหลือ. [พระอุทิศกถกหนีไปสึกแล้วแต่ก็สึกไม่ใด] พระอุทิศกถกฟังกำนันแล้ว คิดว่า "พระเณร เมื่อรับมินต์ เพื่อกิญญทั้งหลายมีประมาณเท่านั้น ก็คิดเราไว้ภายออกแล้วจึงรับ,