ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระฐัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 121
แม้ทุกรูป ชื่ออัพยนตก ทั้งนั้น."
พระศาสดา ตรัสว่า " ถ้าระนั่น เธองไป. รูปใดเลยก่อนว่่า " ข้ามแล้ว ชื่ออัพยนก," งฉบับนี้ดูนั้นไว้, รูปที่เหลือจักหายไป."
เขาได้ทำตามรับสั่ง ภิกษุประมาณพันรูป หายไปแล้วทันทีที่เดียว. พระเถระ ได้ไปคลำบุรษนัน.
[พระศาสดารับสั่งให้จูฟปินถกอณูโมทนา]
ในเวลเสร็จดังเกิดขึ้น พระศาสดา ตรัสเรียกหมอชีวกมารับสั่งว่า " ชิวา เธอจงรับบาตรของอูฟปินตกเกิด, จูฟปินนี้จักทำอนุโมทนาแก่มานาแก่เธอ. หมอชีวกได้ทำอย่างนั้นแล้ว. พระเถรนั้นลือสีหนาท ดูสีหนาทที่นี่ร้อน (กำลังจะนอน) ได้ทำอนุโมทนา ยังพระไตรปิฎกให้ร้อนน่าอ่อนแล้ว.
พระศาสดา เสด็จลูกกวอาอสนะ มีภิกษุสูงเมฆแวดล้อมเสด็จไปสู่วิหาร, เมื่อภิกษุทั้งหลายแสดงวัตรแล้ว, เสด็จลูกกวออสนะ ทรงยืนที่หน้าอนุโมทนะ ครับทานสุขโวารา ศราบอกับมุฏฐาน แก่กิจยงสูงงามทรงนำสุขไม่ไปแล้ว เสด็จเข้าสู่พระคัมภีร์ที่อยู่ด้วยกลิ่นหอมฟุ้ง ทรงพรมสีไล่ตามโดยพระปรศิ่เขื่องวงาม.
[พวกภิภษุปราถพระคุณของพระศาสดา]
ครั้นในเวลาเย็น ภิกษุทั้งหลายมุงประมุขกันนี้และข้างโนะนคุณแถวด้วยม่านรัดคัมภล ปรารถถึงเรื่องพระคุณของพระ
๑. ดุ หฤท คณุ จับรูปนั้นไว้ที่มือ. ๒. นอนตะแคงข้างขวา.
๓. ผ้าทอด้วยขนสัตว์มีสีแดง.