พระธัมปทัษฏิญาณแปล ภาค ๒ - หน้า 122 : หน้า 124/243

ประโยค๒ - พระธัมปทัษฏิญาณแปล ภาค ๒ - หน้า 122 ศาสดาว่า "ท่านผู้มีอายุ พระมหาปณิธนก ไม่ทราบอธิบายของพระอุกฟินก จึงไม่สามารถจะให้อธิบายกันได้เดี๋ยวนี้, ไดออกออกวิหาร ด้วยนั้นว่า 'พระรูปนี้ โง่' แต่พระสัมมนสัมพุทธเจ้า ได้ปะทานพระอรหันต์กับปฏิสัมภิทา ในระหว่างฉัน (อาหาร) เมื่อเดียวเท่านั้น เพราะพระองค์เป็นธรรมราชชั้นเยี่ยม (หาผู้คิดเทียมก็ได้); พระใครปุกกามพร้อมกับปฏิสัมภิทานั้นเทียว นำชม! ชื่อว่า กำลังของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีมาก." [พระศาสดาเสด็จไปที่ประชุมภูมิสูงสุด] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาค ทรงทราบเรื่องราวนี้ในโรงธรรม แล้ว ทรงดำรัสว่า "วันนี้ เราไป ควรอยู่" เสด็จลูกจากพระโสไทยทรงนั่งพัก ๒ ชั้นที่นั่งดีแล้ว ทรงรัดประคตดาวสุภา ทรงห่มจีวรมาทั้งลูก ใต้บาตรสุดประกาย ปานผ้าตัดมุมพล เสด็จออกจากพระคันธธอูมิกลิ่นหอมดอก ไปยังโรงธรรม ด้วยความงามแห่งพระอาทิตย์ที่ทรงกลิ่นไปแล้ว จุดพระยพระศัตรูซึ่งมันและจุดสีทะ (และ) ด้วยพระพุทธิสาครอันนั้นที่สมมให้ เสด็จขึ้นบรรพุทธอาสน์ที่บรวยอจัดไว้ในท่ามกลางแห่งโรงธรรม ซึ่งประดับแล้ว ประทับนั่งอยู่กลางอาสนะ ทรงเปลี่ยงพระธงสิ่มพรสะนะ ๖ ประการ เรียบปานเทพฉายผิว บันลาต้องมหาสมุทรให้กระเพื่อมอยู่ (และ) ประคองสรโยทัพทอแสงอ่อน ๆ เหนือยอดเขา ดูกันธนะนั้น. แห่งเมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พอเสด็จมาถึง กิฏฐุ