ภาค : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 406 / 477

ประโยค๓ - พระถังมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 177 กิญจนั้น กล่าวว่า "ท่านทั้งหลาย จงดูกรมงคลพระเถระ, พระเถระ อาศัยเหตุสู้น้ำ จึงกล่าวว่าเ…

ในบทนี้ พระเถระได้แสดงออกถึงความรู้สึกและประสบการณ์หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับกิญจู ท่านกล่าวถึงการไม่ผาสุกและการตอบสนองที่เกิดขึ้นในหมู่ลูกศิษย์และอุปัชฌาย์ รวมถึงการจัดเตรียมอาหารในช่วงเวลาที่มีป

ประโยค- พระธัมป์จำรูปถ่ายแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 178 ได้ยินว่า วานนี้ เธอจะทำกรรมชื่อ นี้ กรรมนี้ ไม่สมควรแก่ บรรพชิตทั้งหลาย, บรรพชิตจะ…

เรื่องราวเกี่ยวกับพระธัมป์ที่ถูกกล่าวหาว่ามีกิริยาไม่เหมาะสมและความโกรธที่เกิดขึ้นจากการกระทำของเขา รวมถึงการทำลายบรรทมตาของพระธัมป์จนส่งผลให้เขาตกอยู่ในสภาพไม่ดี การสนทนาเกี่ยวกับกรรมและบรรพชิตจึงถูก

ประโยค - พระอิทธของวัตถุถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 179 ภิญญ. สบาย พระเจ้าขา. แต่ว่า สัทวิวิหารของท่านรูปหนึ่ง โกรธด้วยเหตุถ้ำการกล่าวสอน เ…

ในเนื้อหาเกี่ยวกับพระอิทธของวัตถุ พระศาสดาตรัสถึงการควบคุมความโกรธและแสดงให้เห็นถึงเรื่องราวในอดีตเกี่ยวกับนกและลิงที่มีการโต้เถียงกัน เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของปัญญาและการฟังโอวาทเพื่อไม่ใ

ประโยค - พระธัมมปทุจฉลากแต่ว ภาค ๑ - หน้าที่ 180 นั่น ย่อมไม่มะแม่แก่เรา." ลำดับนั้น เมื่อคนนั้นจะคีดลงนั่นว่า "การอยู่ครองเรือน จัก…

บทนี้พูดถึงความสำคัญของการมีจิตมั่นคงในการดำเนินชีวิตและการรักษาความสัมพันธ์ที่ดี โดยมีพระศาสดาเป็นผู้ประมวลสกาดให้ภิกษุได้เรียนรู้เกี่ยวกับการมีจิตที่มั่นคง และวิธีการที่จะไม่เป็นผู้ประทุษร้ายมิตร ซึ

ประโยค๙ - พระอุโบสถุถูกฉากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 181 แม่ในกาลก่อน ภิกษุนี้โกรธในเพราะโอวาทแล้ว ก็ประวุธร่ายกูมิ แล้ว (เหมือนกัน); การอย…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีเพื่อนที่ดีในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการประสบความสำเร็จในการพัฒนาตนเองเมื่อมีการแข่งขันกับเพื่อนที่เหนือกว่าและประสบการณ์จากการอยู่ร่วมกับผู้อื่น. พระพุทธเจ้าทรงแนะนำให้

ประโยค๒ - พระอธิษฐานที่ถูกจากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 182 นับนั้น อันบัณฑิตไม่พึงเสพ ไม่พึงคบ ไม่พึงเข้าไปนั่งใกล้, เว้นไว้แต่ความเอ็นดู เว้…

เนื้อหาเกี่ยวกับพระอธิษฐานที่แสดงถึงความไม่ควรเกาะเกี่ยวหรือเข้าไปใกล้กับคนไม่ดี และส่งเสริมความกรุณาต่อกัน โดยสอนให้เข้าใจความเป็นคนโดดเดี่ยวเพื่อไม่ให้เป็นภาระต่อผู้อื่น ทั้งยังยกตัวอย่างถึงคุณธรรมแ

ประโยค - พระสัมพุทธวจนะ แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 183 ๓. เรื่องอานนทเศรษฐี [๕๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุง…

ในกรุงสาวัตถี มีเศรษฐีชื่ออานนทซึ่งมีบุตรประมาณ 50 โกฏิ เขาเป็นคนตระหนี่มากและสอนบุตรของเขาโดยเน้นว่าไม่ควรมัวแต่กังวลเกี่ยวกับทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ ควรจะสร้างบุญและแบ่งปันทรัพย์เพื่อให้มีสิ่งใหม่เกิด

ประกอบ - พระอัครปภัชฎากษาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 184 คือความตระหนี่ ทำกาลแล้ว ถือปฏิสนธินในของหญิงจันทาล คนหนึ่ง ในจำนวจกจันทาลพันธะกุล …

เนื้อหาเล่าถึงความตระหนี่ในพระนครและการดำเนินชีวิตของหญิงจันทาลที่ยากลำบากในช่วงเวลา 40 ปี ครูแหล่งทำงานเพื่อค่าจ้างแต่ไม่ได้รับอาหารเพียงพอ แม้จะมีทารกในครรภ์ที่ขาดความสมบูรณ์ แต่ยังคงมีความเชื่อในบุ

ประโยค - พระอิ่มบทที่ฎเทืองแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 185 จึงได้ค่าจ้าง. [มารดาปล่อยยุทธ ไปชทานเลี้ยงชีพเอง] ต่อมา ในภาคที่ทราบกันสามารถเที…

ในบทนี้เล่าถึงนางวงกระเบื้องที่ต้องปล่อยให้บุตรน้อยไปเลี้ยงชีพด้วยตนเอง เนื่องจากไม่สามารถเลี้ยงดูได้ ขณะเดียวกัน พระศาสดาได้เสด็จมายังสถานที่นี้และแสดงธรรมแก่ลิสเศรษฐี โดยเล่าถึงพฤติกรรมและความเป็นไป

ประโยค- พระธัมมปฏิจจสมุปบาท ภาค ๑- หน้าที่ 187 จักยังทรัพย์ให้เกิดขึ้น" ชื่อว่าถอมเดือร้อนเหมือนกัน; คีมเมื่อเขาเดือร้อนอยู่อย่างนี…

บทความนี้พูดถึงความหมายของการให้บริการและการใช้ชีวิตตามหลักศาสนาพุทธ โดยเฉพาะเกี่ยวกับภาวะของทุกข์และความสุขที่เกิดจากการทำสิ่งที่ดีในชีวิต กำหนดให้เข้าใจว่าทรัพย์อาจไม่ใช่คำตอบของความสุข ในการจบเรื่อ

ประโยค - พระอวโลกิเตศวร - ภาค ๑ - หน้าที่ 188 ๔. เรื่องโจรผู้ลายปม [๔๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทร…

ในเรื่องนี้พระศาสดาประทับอยู่ในพระเชตวัน พระธรรมเทศนาส่งถึงโจรผู้ทำลายปมโดยมีโจรสองคนเป็นสาวกที่ไปยังพระเชตวันเพื่อฟังธรรม โจรคนหนึ่งบรรลุธรรมขณะที่โจรอีกคนมองหาโอกาสในการขโมยทรัพย์สิน ซึ่งสะท้อนถึงธร

ประโยค - พระธรรมปัทถุถวายแปล ภาค ๑ - หน้า 189 [ผู้รู้สึกตัวว่าโยงเอื้อเป็นบัณฑิตได้] พระสตนา เมื่ออะทรงแสดงธรรมแก่เขา จึงรวบพระสตนา …

ในพระธรรมปัทถุ ได้กล่าวถึงความสำคัญของการรู้จักตัวเองและการศึกษาธรรมะ บุคคลที่หลงคิดว่าตนเองเป็นบัณฑิตทั้งที่เป็นคนโง่ ย่อมไม่สามารถพัฒนาตนได้ แต่การรู้จักตัวเองว่าตนโง่ และมีความตั้งใจเรียนรู้จากผู้อ

ประโยค๒ - พระธัมมปทุตฺตะฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 191 ๕. เรื่องพระอุทยิเรนะ [๔๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน …

ข้อความนี้กล่าวถึงพระอุทยิเรนะที่ทรงปรับพฤติกรรมในพระเชตวัน โดยใช้บทพูดของพระศาสดาเพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรม โดยเฉพาะในบริบทที่พระอุทยิเรนะถูกถามปัญหาปฏิสัมฤทธิ์ ผู้ที่ไม่รู้เรื่องธรร

ประโยค - พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 192 [[แก้วรรร]] พึงทราบเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า :- "ชื่อว่าอานพานนี้ เข้าไปหาย เข้า…

บทความอธิบายความหมายของพระคาถาในเรื่องอานพานและความสำคัญของการเรียนรู้และปฏิบัติธรรม โดยเปรียบเทียบกับการไม่รู้รสชาติของสิ่งต่างๆ แม้ใช้ชีวิตอยู่กับบัณฑิต หากไม่มีความเข้าใจในหลักธรรมก็ถือว่าไม่ได้เรี

ประโคฌ - พระถังสมโพธิญาณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 193 ๖. เรื่องภูมิจารเมืองปาจิว่า [๕๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในปฐพ…

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในปฐพวันได้ตรัสถึงภูมิจารเมืองปาจิ โดยมีนักบวชประมาณ 30 คนฟังพระธรรมเทศนา และบรรลุพระอรหัต ณ อาสนะนั้น ภายในธรรมสภาได้มีการสนทนาเกี่ยวกับความอัศจรรย์ของภิญญา ซึ่งไม่แน่นอนและเปล

ประโยค - พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔ ดังนี้แล้ว เมือ่ทรงแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- "ถ้าภญฺชุน เข้าไปนั่งใกล้บัลลัง…

ในบทนี้พระพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับการเข้าใจธรรมและการเรียนรู้ว่าผู้ที่นั่งใกล้บัลลังก์แม้เพียงคนเดียวก็สามารถรู้แจ้งธรรมได้ในทันที เช่นเดียวกับการมีความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับธรรมชาติของชีวิต การประกอบด้ว

ประโยค/ข้อความที่อ่านได้จากภาพนี้คือ: "ประโยค๙ - พระธัมปวุฒิถวายแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 195 ๗. เรื่องสุปปพุทธาภิธี [๕๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระราชวั…

ในบทความนี้มีการกล่าวถึงสุปปพุทธาภิธีซึ่งมีที่มาจากการฟังธรรมของพระศาสดาภายในบริษัทพุทธศาสนา สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถในการเข้าถึงพระธรรมและการบรรลุธรรมดั่งพระมหาเถรเป็นผู้แปล ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ฟ

ประโคม - พระธรรมบัทธุถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 196 อย่าเลยด้วยพระสงฆ์ของเรา." ลำดับนั้น สุปฺพทฺธกุฏีนั้น กล่าว กะท้าวสักกะนั้นว่า "ท่…

เนื้อหานี้พูดถึงอริยทรัพย์ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่แท้จริงของบุคคล อธิบายว่าคนที่มีคุณธรรมและความรู้ความเข้าใจในตรรกะทางพระพุทธศาสนานั้น จะถือว่าตนเองเป็นผู้มีทรัพย์สินที่มีค่า ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย เมื่

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากล ภาค ๑ - หน้าที่ 199 บทว่า ทุมเมธา คือมีปัญญาเจน ทว่า อมิตเตนวา ความว่า เป็นวาจาว่าด้วยมีวรยุ่งไม่จดจ่อ…

ประโยค - พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 200 ๔. เรื่องชาวนา ๔๒ [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อปรัชญาอยู่ในพระเวทวัน ทรงปรารถชา…

เรื่องราวของพระศาสดาที่ทรงปรารถนาชาวนาที่ถูกโจรลักทรัพย์ในกระถางเงิน โดยพระศาสดาทรงตรวจสอบพฤติกรรมของชาวนาและตรวจดูว่าเขามีความตั้งใจอย่างไรในการทำงานที่นาในช่วงเช้า รวมถึงบทเรียนที่สอนเกี่ยวกับการทำด